นักโบราณคดีญี่ปุ่นขุดค้นพบอาวุธโบราณเก่าแก่ 430 ปี เชื่อเป็นต้นแบบ “ดาวกระจายชูริเคน” ของนินจา

นักโบราณคดีญี่ปุ่นขุดค้นพบอาวุธโบราณเก่าแก่ 430 ปี เชื่อเป็นต้นแบบ “ดาวกระจายชูริเคน” ของนินจา

นินจา

นักโบราณคดีจากพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์รันซัน (Ranzan) ประจำจังหวัดไซตามะของญี่ปุ่น เผยผลการศึกษาล่าสุดซึ่งพบว่า วัตถุบางชิ้นที่ขุดค้นได้จากโบราณสถานหลายแห่ง ซึ่งรวมถึงซากปราสาทอิวาสึกิ (Iwatsuki) ในจังหวัดไซตามะ และซากปราสาทฮะจิโอจิ (Hachioji) ในพื้นที่ทางตะวันตกของกรุงโตเกียว อาจเป็นต้นกำเนิดของดาวกระจายชูริเคน ซึ่งเป็นอาวุธนินจาที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก

มีการขุดพบอาวุธโบราณชิ้นเล็กอายุเก่าแก่ราว 430 ปีดังกล่าว ตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1960-2010 หรือหลายสิบปีมาแล้ว แต่ผลการศึกษาวิเคราะห์เพิ่งเปิดเผยออกมาว่า มันอาจเป็นต้นแบบของอาวุธที่ใช้ขว้างอย่างดาวกระจายชูริเคน โดยมีผู้คิดทำอาวุธต้นแบบเหล่านี้ขึ้นในสงครามปิดล้อมเมืองโอดาวาระ (Odawara) เมื่อปี 1590 หรือช่วงปลายศตวรรษที่ 16
ชูริเคนหรือ "มีดดาบหลังมือ" ไม่จำเป็นต้องมีรูปร่างแบบดาวกระจายเสมอไปที่มาของภาพ,

ชูริเคนหรือ "มีดดาบหลังมือ" ไม่จำเป็นต้องมีรูปร่างแบบดาวกระจายเสมอไป

เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นในยุคเซ็นโกขุ (Sengoku) หรือช่วงเวลาที่ขุนศึกแห่งแคว้นต่าง ๆ ในญี่ปุ่น รบพุ่งชิงอำนาจกันระหว่างปีคริสต์ศักราช 1467-1615 บันทึกประวัติศาสตร์ระบุไว้ว่ามีการใช้นินจาเข้าร่วมทำสงครามด้วย โดยให้ทำหน้าที่สืบความลับ ลอบสังหาร หรือดำเนินแผนบ่อนทำลายเพื่อตัดกำลังของฝ่ายตรงข้าม

เหตุการณ์โจมตีปิดล้อมเพื่อยึดเมืองโอดาวาระ เป็นความร่วมมือของขุนศึกจากสองตระกูล ได้แก่โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ และโตกุกาวะ อิเอยาสึ โดยทั้งสองต้องการโค่นล้มตระกูลโฮโจที่เป็นผู้ทรงอำนาจอีกกลุ่มหนึ่งในเวลานั้น ซึ่งก็ทำได้สำเร็จและยึดปราสาททั้งสองหลังในเขตอิทธิพลของตระกูลโฮโจไว้ได้

นักโบราณคดีขุดพบก้อนกลมทำจากดินเหนียวขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1-3 เซนติเมตร ที่ซากปราสาทฮะจิโอจิ โดยก้อนเหล่านี้มีขา 4 ข้างยื่นออกมาคล้ายหนามแหลม และเมื่อวางลงกับพื้นจะมีหนามด้านใดด้านหนึ่งตั้งขึ้นชี้ฟ้าเสมอ ผู้วิจัยสันนิษฐานว่านี่คืออาวุธชื่อ "มากิบิชิ" (Makibishi) ซึ่งใช้ปาหรือโปรยลงกับพื้นเพื่อเป็นขวากขวางทางศัตรู โดยขวากจะทิ่มแทงเท้าของทหารและม้าศึก ทำให้ไม่สามารถเคลื่อนกำลังรุกเข้าประชิดฝ่ายตั้งรับได้อย่างรวดเร็วนัก

อาวุธทำจากดินเหนียวที่ขุดได้จากซากปราสาทฮะจิโอจิ คาดว่าใช้เป็นขวากเพื่อขวางทางศัตรู

ส่วนที่ซากปราสาทอิวาสึกิและซากศาลากลาง "โอวาดะ จินยะ" ในจังหวัดไซตามะ พบหินทรงแบนที่ถูกทำให้มีคมและมุมแหลมคล้ายรูปหกเหลี่ยม ขนาดราว 5 เซนติเมตรหลายชิ้น โดยคาดว่าเป็นอาวุธสำหรับใช้ขว้างเข้าใส่ทหารของฝ่ายตรงข้าม เพื่อให้ได้รับบาดเจ็บและหยุดชะงักชั่วคราว เปิดช่องให้ทหารฝ่ายเดียวกันที่กำลังเพลี่ยงพล้ำถอยหนีได้

นายอะกิฮิโระ อิวาตะ นักโบราณคดีผู้ทำการวิจัยบอกว่า "อาวุธเหล่านี้น่าจะเป็นของกลุ่มนักรบที่เคลื่อนย้ายและออกปฏิบัติการได้รวดเร็วว่องไวอย่างนินจา โดยฝ่ายตระกูลโฮโจซึ่งตั้งรับอยู่ในปราสาทน่าจะทำอาวุธนี้ขึ้นอย่างเร่งรีบ เพื่อรับมือและประวิงเวลาหาทางหนีจากกองทัพตระกูลโทโยโทมิและโตกุกาวะ ซึ่งมีกำลังทหารเหนือกว่าหลายเท่า"

"แม้จะทำขึ้นอย่างง่าย ๆ ในเวลาอันสั้น แต่อาวุธเหล่านี้น่าจะมีประสิทธิภาพพอสมควรเลยทีเดียว ทำให้มีการนำไปเป็นต้นแบบ เพื่อพัฒนาเป็นอาวุธที่ซับซ้อนมากขึ้นอย่างดาวกระจายชูริเคน" นายอิวาตะกล่าว

อันที่จริงแล้วคำว่าชูริเคน (Shuriken) มีความหมายว่า "มีดดาบที่ซ่อนไว้หลังมือ" เป็นอาวุธขว้างปาขนาดเล็กของนินจาที่มีหลากหลายรูปแบบ โดยไม่จำเป็นจะต้องมีรูปทรงเหมือนดาวกระจายเสมอไป ชูริเคนบางชนิดดูคล้ายลูกดอกหรือหัวลูกศร สามารถนำไปอาบยาพิษเพื่อใช้ลอบสังหารได้

หินทรงแบนมีคมและมุมแหลมสำหรับใช้ขว้าง ขุดพบที่จังหวัดไซตามะของญี่ปุ่น

ข้อมูลเพิ่มเติม

นินจา (ญี่ปุ่น: 忍者 นินจะ หรือ ญี่ปุ่น: 忍び ชิโนะบิ ความหมาย: "ผู้คงทน") ได้ชื่อว่าเป็นกลุ่มสายลับ ในช่วงสมัยเปลี่ยนการปกครองของประเทศญี่ปุ่น

โดยขณะเดียวกันนินจาได้ถูกเปรียบเทียบกับซะมุไร ซึ่งซะมุไรเปรียบเหมือนนักสู้ที่ต่อสู้เบื้องหน้า ขณะที่นินจาเป็นนักสู้ที่ต่อสู้เบื้องหลัง นอกจากนี้มีการกล่าวกันว่ากลุ่มคนบางคนเป็นทั้งนินจาและซะมุไรพร้อมกัน ในปัจจุบันไม่มีร่องรอยของบุคคลที่เป็นนินจาหลงเหลือ เหลือเพียงแต่ซะมุไร สำหรับนินจาหญิงจะเรียกว่า คุโนะอิจิ