บทพิจารณาความตาย อันเนื่องมาจากความตายของพระเซนรูปหนึ่ง
บทพิจารณาความตาย อันเนื่องมาจากความตายของพระเซนรูปหนึ่ง
/////
คนเราเกิดมาพร้อมกับปริศนาธรรมเรื่องปัญหา "สามไม่รู้" คือ
หนึ่ง ไม่รู้ว่าตัวเองจะตายเมื่อไร?
สอง ไม่รู้ว่าตัวเองจะบรรลุธรรมเมื่อไร?
สาม ไม่รู้ว่าตัวเองจะบรรลุธรรมได้อย่างไร?
คนเราทุกคนเกิดมาพร้อมกับ "สามไม่รู้" ก็จริง
แต่มิใช่ว่าคนทุกคนจะตายไปพร้อมกับ "สามไม่รู้" นี้
ถึงแม้ว่าคนเกือบทั้งโลก มักจะตายไปพร้อมกับ "สามไม่รู้" ก็ตาม
ในการก้าวข้าม "สามไม่รู้" นี้ วิธีที่แน่นอนที่สุดคือ พยายามหาคำตอบให้ได้ก่อนว่าตัวเองจะบรรลุธรรมได้อย่างไร จนสามารถมีโรดแมปแห่งการปฏิบัติภาวนาสำหรับนำพาตัวเองไปสู่เส้นทางบรรลุธรรมได้อย่างมั่นใจ
เพราะถ้าหาคำตอบให้กับตัวเองว่าจะบรรลุธรรมได้อย่างไรแล้ว ปัญหาสองไม่รู้ที่เหลือจะไม่กลายเป็นปัญหารบกวนจิตใจของผู้นั้นอีกต่อไป
กรรมฐานที่ดีจะต้องเป็นกรรมฐานที่เจริญมรณานุสติได้ทันทีและทุกเมื่อ ... ผ่านการเจริญลมปราณกรรมฐาน ตามรู้ลมหายใจตนเองอยู่เสมอ
เนื่องเพราะวิธีที่ประเสริฐที่สุดในการตอบปัญหา "ไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร?" คือการกำหนดพิจารณาลงไปเลยว่า
"ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ฉันจะใช้ชีวิตวันนี้ราวกับเป็นวันสุดท้ายแห่งชีวิตของตัวเอง โดยต้องไม่มีอะไรค้างคาอยู่ในใจ แม้แต่ความอาลัยในเรื่องใดๆทั้งปวง"
ในเมื่อตัวเองใช้ชีวิตแต่ละวันราวกับเป็นวันสุดท้ายของตัวเองแล้ว
ปัญหาไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร จึงมีคำตอบได้เองว่าคือ "วันนี้"
นี่คือวิธีไขคำตอบต่อปัญหา "สามไม่รู้" และลงมือปฏิบัติตามคำตอบที่ได้อย่างจริงจัง
ส่วนการเตรียมตัวที่จะตายใน 'วันนี้' แบบสบายๆ คือการทำความรู้สึกของการไม่มีอะไรและไม่เหลืออะไรอยู่เป็นนิตย์
นอกจากการตามรู้ลมหายใจ ด้วยความรู้สึกรู้ว่าง รู้เบา รู้สบายเท่านั้น
นี่คือ การเตรียมตัวตายที่สามารถเดินทางได้ไกลที่สุด
ชีวิตหลังความตายจะเป็นยังไง เราไม่รู้ ...
เรารู้แค่ว่าชีวิตหลังความตายมันขึ้นอยู่กับ "ตอนนี้" ว่าเราทำความรู้สึกไม่มีอะไร นอกจากความโปร่ง ความโล่ง ความสงบ ความเบาสบายได้บ่อยๆหรือไม่ในชีวิตประจำวันของเรา
ท่านติช นัท ฮันห์เป็นพระเซนชาวเวียดนามที่ตอบปริศนาธรรมเรื่องปัญหา "สามไม่รู้" นี้ได้อย่างสง่างามที่สุดจนเป็นที่ประจักษ์แก่ชาวโลก
... ด้วยชีวิตทั้งชีวิตของท่าน
ด้วยจิตคารวะ และขอกราบน้อมส่งท่านสู่พระนิพพาน
สุวินัย ภรณวลัย