ไม่ได้ดั่งใจ อยากฆ่าตัวตาย

ไม่ได้ดั่งใจ อยากฆ่าตัวตาย
////

"หลวงพ่อขา หนูทุกข์เหลือเกิน หนูไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว หนูจะทำอย่างไรดีคะ ?"

พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลังชี้ให้หญิงสาวมองออกไปข้างนอกศาลา แล้วกล่าวกับหญิงสาวว่า

"หนูดูลูกไก่นั่นซิ มันยืนหงอยซึมอยู่กลางแดด มันป่วยน่ะ

ที่มันป่วยเพราะมันไม่มีแม่คอยกกมัน ยามหนาวเช่นนี้ ไม่มีแม่คอยปกป้องภัยยามอีกามารุกราน

มันแย่งอาหารกับตัวอื่นก็พ่ายแพ้ โดนตัวอื่นรังแก ชีวิตแย่ใช่ไหมที่เกิดเป็นมัน

หนูดีกว่ามันเยอะรู้มั้ย ในการมีชีวิตเหมือนกัน

มันแย่กว่าหนูเยอะรู้มั้ย ในการที่มีชีวิตเกิดมา

หนูลองเดินไปจับตัวมันซิ มันจะวิ่งหนี ไม่ยอมให้หนูจับหรอก

นั่นเป็นเพราะมันรักตัวเอง หวงแหนตัวเอง

ลูกไก่ที่มีชีวิตแย่ๆ มันยังรักตัวเองหวงตัวเองเลย

แต่หนูกำลังแย่กว่ามัน ที่อยากทำลายตัวเอง เพราะเหตุที่ไม่ได้ดั่งใจ

หนูไม่น่าเสือกเกิดมาเป็นมนุษย์ที่คิดอะไรได้เลยนะ

ไปเกิดเป็นใส้เดือนโง่ๆให้ลูกไก่มันจิกกิน ดูว่าจะดีซะกว่า ..."

คุรุที่แท้บางครั้งก็ต้องตบศีรษะศิษย์แรงๆเพื่อให้ตื่นแบบฉับพลันแบบบทสนทนาข้างต้นนี้แหละ

สุวินัย ภรณวลัย