ลมปราณกรรมฐานจัดการเปลี่ยนสมองเพื่อเปลี่ยนจิตและนิสัยได้แค่ไหน ?

ลมปราณกรรมฐานจัดการเปลี่ยนสมองเพื่อเปลี่ยนจิตและนิสัยได้แค่ไหน ?
//////

การฝึกลมปราณกรรมฐานในขั้นที่ 13.1 ต้องหัดถึง 49 คาบ คาบละ 21วัน คือต้องหัดนานถึงสามปีเลยทีเดียว

ทำไมการฝึกลมปราณกรรมฐานขั้นที่ 13.1 นี้ต้องใช้เวลาหัดนานต่อเนื่องถึงขนาดนั้น ?

เหตุผลสั้นๆ ก็เพราะการฝึกลมปราณกรรมฐานในขั้นที่ 13.1 นี้มุ่งไปที่การฝึกลมปราณโดยย้ายๆตามจุดต่างๆรอบกระโหลกศีรษะทั้งด้านหน้ากระโหลก ด้านข้างกระโหลกซีกขวา ด้านหลังกระโหลก ด้านข้างกระโหลกซีกซ้าย และย้อนกลับมาที่ด้านหน้ากระโหลกอีกครั้ง ก่อนจบตรงจุดเดียวกับจุดเริ่มต้นคือกลางกระหม่อม

การฝึกลมปราณกรรมฐานขั้นที่ 13.1 นี้ ออกแบบมาเพื่อให้ผู้ฝึกค่อยๆพัฒนา "วงจร" และ "ช่องทาง" ของความคิดในสมองขึ้นมาใหม่นั่นเอง

วงจรและช่องทางเหล่านี้คือ "ทางผ่าน" ซึ่งควบคุมวิธีคิด วิธีกระทำ และวิธีรู้สึกของคนเรา

คนส่วนใหญ่ในโลกนี้แค่เกิดมาเฉยๆเท่านั้น โดยมิได้ผ่านการฝึกฝนพัฒนา "วงจร " "ช่องทาง" และ "ทางผ่าน" ในสมองของปัจเจกอย่างจริงจังและอย่างเป็นระบบเลยก็ว่าได้

ระบบการศึกษาเองก็ถูกออกแบบมาเพื่อผลิต "แรงงาน" เข้าสู่ตลาดเป็นหลัก มิได้ออกแบบมาเพื่อผลิต "เลิศมนุษย์" แต่อย่างใด

ว่ากันว่ามีเซลล์ประสาทอยู่ราวๆหนึ่งแสนล้านเซลล์ในสมอง โดยที่เซลล์เหล่านี้แต่ละเซลล์เชื่อมต่อกับเซลล์อื่นๆในสมองด้วยตัวเชื่อมที่เรียกว่า "ใยประสาท"

การเชื่อมต่อของหนึ่งเซลล์ประสาทในสมอง "ทั้งหมด" นี้มีจำนวนมากเหลือเกิน คือมากพอๆกับจำนวนอะตอมในจักรวาล

เพราะฉะนั้นศักยภาพของสมองที่จะสร้าง "ทางผ่านใหม่" และนิสัยใหม่ๆให้แก่การคิดและการเรียนรู้ธรรมะของจักรวาลนั้น ต้องบอกว่าน่าจะทำได้อย่างไม่จำกัด

สิ่งที่จำกัดคือ "วงจรเก่า" ในสมองของเจ้าตัวเท่านั้นที่พร่ำสะกดจิตตัวเองว่า

"ก็ตัวฉัน นิสัยฉัน สันดานฉัน และจริตฉันมันเป็นแบบนี้ มันถูกสร้างมาแบบนี้ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงมันได้ตลอดกาล"

การฝึกลมปราณกรรมฐาน ที่ผนวกกับการอ่าน-เขียนบทความเกี่ยวกับธรรมะทุกๆวัน
มันคือกระบวนการส่งเสริมให้จิตมีความสามารถมากขึ้นในการเปลี่ยนแปลงตัวเอง และสร้างศักยภาพได้อย่างสูงสุด

การเพิ่มพูนการสื่อสาร-การพัฒนาสมองซีกซ้ายและสมองซีกขวาไปพร้อมๆกันอย่างจงใจและอย่างเป็นระบบในชีวิตประจำวัน

การเพิ่ม "ความยืดหยุ่นในการรับรู้" ที่ช่วยปลดปล่อยตัวเองจาก "อคติในการรับรู้" ย่อมนำไปสู่วิธีการมองโลกอย่างเป็นองค์รวมและอย่างบูรณาการโดยแท้จริง

ยิ่งเรากำหนดสติ เพิ่งความสนใจจดจ่อไปที่กระบวนการพัฒนาจิตและพัฒนาสมองอย่างเป็นองค์รวมและอย่างบูรณาการในชีวิตประจำวันมากเท่าใด

กระบวนการพัฒนาจิตและสมองนี้มันจะช่วยจัดวงจรและช่องทางในสมองขึ้นมาใหม่ให้เป็นไปในทางที่สร้างสรรค์มากขึ้น
เป็นบวกมากขึ้น เป็นกุศลยิ่งขึ้น

จนกลายเป็น "วงจรมงคล" ที่มาแทนที่ "วงจรอุบาทว์" หรือรูปแบบวิธีคิดและการกระทำของเจ้าตัวที่เคยชินในอดีต

เพราะเซลล์สมองจะเริ่มสร้างการเชื่อมโยงเพิ่มขึ้นไปอีก รวมทั้งสร้างเครือข่ายการวางสายใหม่ๆและการเชื่อมโยงใหม่ๆเพื่อสื่อสารกับเซลล์สมองอื่นๆด้วยวิธีการสดใหม่

นี่คือกระบวนการเปลี่ยนแปลงตัวเองในระดับฐานราก ที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของจิตในระดับที่ฟ้าดินยังสะเทือน ... ไม่ช้าก็เร็ว

สุวินัย ภรณวลัย