ม.ดังลุ่มน้ำโขงอ่วมหนัก!! บุคลากรวอนเห็นใจ ผู้บริหารระดับสูงเมิน ปัญหาแก้ไม่ตก ซ้ำยังมีผู้คอยกอบโกยผลประโยชน์ส่วนตัว!

จากฉบับล่าสุด ทีมงานข่าวได้นำเสนอข้อมูลประเด็นของด้านธรรมาภิบาล การกระทำของกรรมการสภาประเภทตัวแทนคณาจารย์ไปแล้วบางส่วนและหากมีโอกาสทีมงานข่าวเราจะนำมาเสนอเป็นระยะๆ ถ้าหากเหตุการณ์ยังไม่พัฒนาไปในทิศทางที่ดีขึ้น
ในฉบับนี้เราจะขอนำบทวิเคราะห์ข้อมูลซึ่งได้มานำเสนอแก่ผู้อ่านเพื่อนำไปพิจารณาถึงอะไรหลายๆสิ่งหลายๆอย่างที่เกิดขึ้น ในฉบับนี้ทีมงานข่าวจะกล่าวถึงประเด็นการได้มาของนายกสภามหาวิทยาลัยฯ ซึ่งการได้มาของผู้บริหารส่วนราชการ กรรมการส่วนต่างๆ ล้วนแล้วแต่มีวิธีการที่แปลกไปกว่ามหาวิทยาลัยอื่นๆ กล่าวคือ มีแต่เพียงวิธีการเสนอชื่อเพียงอย่างเดียว โดยไม่มีการให้สมัครแต่อย่างใด การกำหนดคุณสมบัติชนิดที่ว่าบีบให้แคบลงเหลือเฉพาะกลุ่ม(คำพูดของกรรมการท่านหนึ่งคณะบุคคลฯ)แล้วใช้วิธีเสนอรายชื่อ สุดท้ายคณะกรรมการสรรหาฯคัดเหลือแค่รายชื่อเดียวเสนอไปยังคณะบุคคลฯเพื่ออนุมัติ การต่อรองทั้งหมดจึงตกอยู่ที่คณะกรรมการสรรหาฯอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งมีการต่อรองกันหลายรูปแบบโดยจะเสนอในฉบับต่อๆไป

ที่มาของนายกสภามหาวิทยาลัยก็เช่นกัน มีการสืบทอดอำนาจจากคณะบุคคลฯ โดยมีกรรมการท่านหนึ่งในคณะบุคคลฯเป็นบุตรเขยของนายกสภาฯ ได้เสนอชื่อพ่อตาของตนเองมาเป็นนายกสภาฯโดยร่วมมือกับตัวแทนกรรมการสภาที่ได้สรรหามาได้ และให้มีการเสนอรายชื่อจากหน่วยที่ระดับคณะที่คณะกรรมการสรรหาได้สรรหาผู้บริหารคณะไว้ล่วงหน้า ข้อสังเกตว่าเหตุใดบางคณะจึงมีการสรรหาและแต่งล่วงหน้าก่อนเป็นเกือบครึ่งปี(เพื่ออะไร?) โดยที่ผู้บริหารท่านเก่ายังจะต้องทำงานอยู่อีกหลายเดือนและเกิดการลักลั่นทำงานซ้อนกันให้หลายๆคณะ/หน่วยงาน จนเกิดความแตกแยกและปัญหาในการทำงานด้วยเหตุที่ว่าผู้ปฏิบัติงานไม่รู้จะเชื่อฟังใคร
ซ้ำร้ายเมื่อได้นายกสภาและกรรมสภามหาวิทยาลัยฯ มาแล้วความคาดหวังของบุคลากรในองค์กรที่เริ่มเห็นแสงสว่างที่จะทำให้องค์กรเดินหน้า(แต่ควรจะต้องวิ่ง)กันได้เสียที ก็ต้องริบหรี่ลงอีก เมื่อการทำงานของสภาไม่เป็นอย่างที่วาดหวังกันไว้ การแก้ไขปัญหาที่เป็นขยะใต้พรมที่มีอยู่มากมาย การเอาเรื่องจริงขึ้นมาพูดคุยสะสาง การสรรหาอธิการบดีคนใหม่ที่คุยโวโอ้อวดว่าจะรีบดำเนินการเพื่อมานำพาองค์กรให้เจริญรุ่งเรือง ยังกลายเป็นอธิการบดีเก้าอี้ดนตรีที่ยังมีกรรมการสภาบางท่านรอต่อคิวขึ้นรักษาการต่อจากท่านปัจจุบันที่ดูเหมือนจะไม่ยอมสละเก้าอี้ง่ายๆ แต่ใครจะมาเป็นผู้บริหารนั้นไม่สำคัญเท่าการแก้ไขปัญหาหน่วยงานภายในที่ยังมีประเด็นปัญหา เช่น วิทยาลัยการบินฯที่บุคลากรยังเดือดร้อนอย่างหนัก โรงเรียนสาธิตฯ ฯลฯ การคลัง การเงินที่ติดลบ ติดตามเงินที่สูญหายไปตามจุดต่างๆ ซึ่งประเด็นเหล่านี้ทีมงานข่าวจะนำเสนอรายละเอียดในฉบับต่อๆไป

วันเวลาสามเดือนกว่าที่ผ่านมากลับยังไม่มีอะไรก้าวหน้าทั้งๆที่ประชุมไปแล้วหลายครั้ง นอกจากเรื่องจัดตั้งคณะแพทยศาสตร์ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีเป็นอย่างยิ่ง มีค่าใช้จ่ายในการประชุมครั้งละจำนวนหลายแสนบาท แต่อีกมุมหนึ่งบุคลากรยังไม่ได้รับเงินเดือนแถมกำลังมีการเจรจาโดยจะลดเงินเดือนของวิทยาลัยการบิน 25-50% แทนที่จะพัฒนา ปรับปรุงไปได้อีกหลายเส้นทาง แต่ผู้บริหารฯที่จัดตั้งโดยสภาฯไม่ได้คิดอะไรที่สร้างสรรค์ไปกว่านั้น ได้แต่สร้างความลำบากใจ ลำบากกายให้กับบุคลากรโดยไม่จำเป็น
ด้านนายกสภาฯ ก็มีพฤติกรรมชอบจับเนื้อต้องตัวบุคลากรที่เป็นผู้หญิงโดยเรียกใช้ให้ไปประคองตนเองเดินทั้งๆที่มีฝ่ายที่ดูแลการเดินทางของนายกสภาฯอยู่แล้ว ลวนลามบุคลากรผู้หญิงด้วยคำพูด จับมือถือแขน(ที่เหลือผู้อ่านจินตนาการต่อเอาคะ) จนภายหลังหากทราบว่านายกสภาฯจะเข้ามาที่มหาวิทยาลัยฯ บุคลากรฝ่ายหญิง(ที่สงวนตนเอง)จะต้องหลบเลี่ยงโดยวิธี “ลา”

สำหรับแนวคิดเรื่องนำนักศึกษาจีนเข้ามาศึกษาในมหาวิทยาลัยเหมือนกับที่ทำที่มหาวิทยาลัยที่ท่านดูแลในกรุงเทพฯ แต่ถ้าหากเราศึกษาเรื่องรถไฟฟ้าความเร็วสูงที่ประเทศลาวนั้นเราจะเห็นว่า การคมนาคมทางรางนั้นสามารถขนส่งสินค้าได้อย่างรวดเร็วแต่ประเทศไทยเสียเปรียบในการซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้า ประเด็นที่น่าสังเกตคือ ปลายทางของจีนที่ขณะนี้สินค้ามากองอยู่ที่ตลาดไทจำนวนมากนั้น ใครเอามา? คำตอบคือ คนจีนที่แฝงมาอยู่ในประเทศไทยด้วยการเอาระบบการศึกษามาบังหน้าแต่แท้ที่จริงแล้วเขาต้องการมาฝังรากทางด้านการค้าในประเทศไทยโดยที่เพื่อไม่ต้องการให้คนไทยเกี่ยวข้อง ทำให้คนไทยเป็นเพียงผู้บริโภคและหาเงินจากประเทศไทยเท่านั้น แล้วสิ่งเหล่านี้มหาวิทยาลัยที่อยู่ในจุดยุทธศาสตร์สำคัญขนาดนี้ยังสนับสนุนการกระทำเช่นนี้หรือไม่ หากจะดำเนินการควรศึกษาให้ลึกซึ้งกว่าที่เป็นอยู่ และหาแนวทางในการจัดการที่รอบคอบกว่านี้หรือไม่? อย่างไร? ไม่ควรคิดแค่เรื่องรายได้ ค่าเล่าเรียนเท่านั้น

ด้านการแบ่งชนชั้นวรรณะ การไม่ให้เกียรติบุคลากรในลักษณะต่างๆกำลังเป็นปัญหาอย่างหนัก การแก้ไขปัญหาที่ล่าช้าและไม่ถูกจุดกำลังทำให้มหาวิทยาลัยฯเป็นโรคเลือดไหลไม่หยุด ไม่มีการตัดสินใจที่เด็ดขาด ไม่มีแก้ไขปัญหาอย่างรวดเร็ว องค์กรขาดผู้นำที่มีศักยภาพมีเพียงผู้นำที่ทำงานประจำทั่วไปเรื่อยๆ รออนุมัติโครงการโดยเฉพาะโครงการก่อสร้างที่มีกรรมการสภาประเภทผู้แทนคณาจารย์ท่านหนึ่งเป็นกรรมการตรวจงานตรวจรับเกือบทุกโครงการ ผู้บริหารฯระดับรองฯก็ได้มาจากการสั่งของกรรมการสภาประเภทผูแทนคณาจารย์ ซึ่งจะเห็นได้ว่า รักษาการอธิการบดีนั้นตกอยู่ใค้อำนาจของบุคคลเหล่านี้เพราะมีการ “ฝาก”ผู้บริหารฯเข้ามา บางคนมีตำแหน่งถึง “ผู้ช่วยศาสตราจารย์” แต่ยอมอยู่ใต้อุ้งเท้าของคนกลุ่มนี้เพื่ออำนาจวาสนาเท่านั้น

ความผิดพลาดของสภามหาวิทยาลัยยังปล่อยให้มีการสรรหาคนที่มีผลประโยชน์ทับซ้อนขึ้นมาเป็นผู้บริหารหน่วยงานฯ โดยผู้บริหารหน่วยงานท่านนั้นเป็น “ภรรยา” ของกรรมการสภามหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง ที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งมาเมื่อไม่นานนี้ แล้วคำว่า “ธรรมาภิบาล” ที่กล่าวอ้างกัน มันอยู่ไหน? มีแต่ผลประโยชน์ทับซ้อนอย่างเห็นได้ชัด หากมีธรรมาภิบาลตามที่ต้องการควรมีความเสียสละเพื่อเป็นตัวอย่างแก่บุคลากรในองค์กร

อย่างไรก็ตามหากการได้มาของผู้บริหาร กรรมการฯต่างๆมีปัญหาอย่างไรก็ตาม หากเข้ามาแล้วทำงาน รีบเร่งทำให้ทุกอย่างรุดหน้า ปราศจากฝ่าย ปราศจากอคติ การเลือกข้างโดยเริ่มต้นจากสภามหาวิทยาลัยฯปัญหาต่างๆก็คงตลี่คลายไปในทางที่ดีได้ การทำให้ปัญหาขององค์กรแห่งนี้จบลงได้ มีแค่ 2 วิธี คือ (1) ละลายขั้ว (2)ทำลายขั้ว เท่านั้น หากท่านนายกสภามหาวิทยาลัยแห่งนี้ยังปล่อยให้เหตุการณ์เป็นแบบนี้ต่อไป คำว่า “ธรรมาภิบาล” ที่ต่างคนต่างเคยโฆษณาไว้มันคงเป็นเพียงการผายลมทางปากเท่านั้น อย่าปล่อยให้มหาวิทยาลัยแห่งนี้ล่มจมเพราะความไม่เอาใจใส่ ความหวังของบุคลากรขององค์กรแห่งนี้อยู่ที่สภามหาวิทยาลัยฯ อย่าปล่อยเขาลอยคออยู่กลางน้ำที่เเละจมน้ำตามที่บุคลากรอีกกลุ่มต้องการ เราเขื่อว่าบุคลากรทุกฝ่ายพร้อมที่จะทำงาน ร่วมมือกันทำให้มหาวิทยาลัยเติบโตไดอย่างรวดเร็ว เพราะถ้าหัวไม่ส่ายหางก็ไม่กระดิก ตามคำสุภาษิตโบราณได้กล่าวไว้

หากคิดว่าการนำเสนอข้อมูลของทีมงานข่าวทำให้เกิดความเสียหายแก่ใครก็ตาม ทีมงานมิได้มีเจตนาทำเช่นนั้น เราหวังเพียงแค่ให้องค์กรของท่านเจริญรุดหน้า มีคุณภาพ พัฒนาให้เท่าเทียมมหาวิทยาลัยแห่งอื่น ไม่แก้ปัญหาแบบพายเรือวนอยู่ในอ่างน้ำ คนที่เป็นผู้ใหญ่มีวุฒิภาวะเพียงพอและดูแลผู้น้อย ใช้คำพูดคำจาเหมือนผู้ใหญ่ที่มีความคิด ครองสติให้มั่นคง ท่านจะเป็นคนที่ทำให้สังคมที่มหาวิทยาลัยนั้นน่าอยู่น่าทำงาน ช่วยกันพัฒนา ถ้าท่านทำดีเราให้กำลังใจและพร้อมจะยกย่องท่านฯ เมื่อท่านทำร้ายองค์กรและบุคลากรด้วยอำนาจความเห็นแก่ตัว เราจะขอนำเสนอเรื่องราวต่อไป