ตำนาน วัดโคกอีแร้ง หรือ วัดพลับพลาชัย กรุงเทพฯ

ตำนานวัดโคกอีแร้ง หรือ วัดพลับพลาชัย กรุงเทพฯ

อีกที่ต่อมาคือ วัดพลับพลาชัย ย่านป้อมปรามศัตรูพ่าย มีวัดวัดหนึ่ง ชื่อวัดพลับพลาชัย ตั้งอยู่หลังวัดเทพศิรินทร์ ภายในมีโรงเรียนที่ตั้งอยู่ในบริเวณวัด

แต่เดิมวัดพลับพลาชัย มีชื่อเรียกว่าวัดโคก หรือวัดโคกอีแร้ง เดิมที่วัดนี้เป็นที่ประหารนักโทษ เหมือนกับวัดสระเกศ ศพที่ประหารแล้วจะถูกส่งออกมาด้านหลังวัดสระเกศ บริเวณนั้นจึงถูกเรียกว่าประตูผี อย่างที่บอกนั้นแหละ พอประหารเสร็จ บางครั้งทางวัดก็จะปล่อยให้อีแร้งมากินศพที่ถูกประหาร

บริเวณนั้นจึงมีอีแร้งชุกชุม ชาวบ้านจึงเรียกกันติดปากว่าวัดโคกอีแร้ง ต่อมาบ้านเมืองเจริญขึ้นมีการสร้างถนน ไม่ก็ขุดถนนแถวหน้าวัดพลับพลาชัย เพื่อซ่อมแซ่ม แต่เมื่อขุดลงไปทีไร ก็เจอแต่โครงกระดูกอยู่ใต้ดินเต็มไปหมดทุกครา

ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 6 ตั้งกองเสือป่ารักษาดินแดนขึ้น ได้มีการซ้อมรบ พระองค์ได้มาพลับพลาเสือป่าขึ้นที่นั้น ที่วัดโคกอีแร้ง กาลเวลาต่อมาวัดจึงเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นวัดพลับพลาชัย

เรื่องราวสยองขวัญของวิญญาณคนตายที่วัดนี้ มีเล่าขานกันอยู่เนืองๆ ทั้งทั่วบริเวณวัดและในโรงเรียนพลับพลาชัยด้วย เคยมีเด็กนักเรียนพบเจอสิ่งแปลกๆอยู่บ่อยครั้ง จนมาถึงยุคนี้ เรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆเลือนหาย ไปพร้อมๆกับกิตติศักดิ์ความเฮี้ยนที่เคยมีก็ไม่ค่อยได้เห็นมีอีกแล้ว

ข้อมูลเพิ่มเติม
วัดพลับพลาชัย กรุงเทพฯ

ชื่อสามัญวัดพลับพลาชัย, วัดโคก, วัดคอก

ที่ตั้งเลขที่ 5 ถนนไมตรีจิตต์ แขวงป้อมปราบ เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร 10100

ประวัติ 
วัดพลับพลาชัยสร้างขึ้นในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช แต่เดิมยังไม่มีการบันทึกหลักฐานที่แน่ชัดถึงชื่อที่แท้จริงของวัด จนช่วงปลายกรุงศรีอยุธยาและต้นกรุงธนบุรี จึงได้ทราบว่า เจ้าพระยาจักรี (พระอิสริยยศเดิมของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก) โปรดให้ทำนาที่ทะเลตม ซึ่งมีลักษณะเป็นโคกใหญ่ และรับสั่งให้ตั้งคอกวัวไว้ที่นี่ด้วย จึงได้ชื่อสามัญของวัดว่า วัดโคก หรือ วัดคอก ตามสภาพของโคกและคอกวัวจวบจนกระทั่งเข้าสู่สมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์จึงได้ทรงเปลี่ยนนามของวัดใหม่นี้ให้เป็น "วัดพลับพลาชัย"

เนื่องจากเป็นสถานที่ตั้งพลับพลาในการซ้อมรบของกองเสือป่ารักษาดินแดนในการซ้อมรบของกองเสือป่ารักษาดินแดน