สมาธิของพระพุทธะ

สมาธิของพระพุทธะ

/////

นิยามของคำว่า "สมาธิ" ของพุทธ

สมาธิของพระพุทธะ คือการสลัดให้หลุดจากบ่วงและห่วงแห่งความร้อยรัดทั้งปวง

ด้วยการทำจิต ทำใจ ทำสมอง ทำความคิดให้ว่างๆ โปร่ง เบา สบาย

จนกระทั่งจิตจะอยู่ในคำว่าสมาธิเอง โดยไม่ต้องไปบังคับไม่ต้องไปชี้นำใดๆทั้งสิ้น

จำไว้นะ สมาธิของพระพุทธะ ต้องเป็นสภาวะหรือประสบการณ์ทางวิญญาณของจิตที่ปล่อยวางเท่านั่น

ถ้ายังไม่ปล่อยวาง ก็ยังไม่ใช่สมาธิของพระพุทธะ

คำว่า 'สมาธิ' สำหรับพระพุทธะ จึงต้องเป็นความตั้งมั่นของอารมณ์

โดยที่ความตั้งมั่นของสภาวะแห่งอารมณ์คือ อารมณ์ที่ไม่มีอะไร
อารมณ์ที่ปล่อยวาง ว่าง โล่ง โปร่ง เบา สบาย

เซนเรียกสภาวะนี้ว่า "ประตูวิญญาณแห่งพุทธะ"

มีแต่ผู้กล้าทางจิตวิญญาณหรือนักรบแห่งแสงเท่านั้นที่มุ่งมั่นที่จะเปิดประตูวิญญาณแห่งพุทธะนี้

ผู้ที่มีวาสนาในทางธรรมจนสามารถล่วงเข้าประตูวิญญาณแห่งพุทธะนี้ด้วยลมปราณกรรมฐานได้ คนผู้นั้นย่อมพานพบเสรีภาพ ความสดชื่น ความเบิกบาน และความอิสระ ณ เดี๋ยวนั้น ทันที

เพราะพระพุทธองค์ทรงสอนให้เราทำสมาธิเพื่อฝึกจิต
เพื่อชำระล้างจิต เพื่อทำจิตให้กล้าแข็ง ให้โปร่ง ให้โล่ง ให้ปล่อยวาง ให้กว้าง ให้เบา ให้สบาย

สุดยอดของการนั่งกรรมฐาน

จึงต้องเป็นการนั่งอย่างชนิดที่หมดจดนิ่งสนิท
อย่างชนิดที่ จิตใจ กาย และวิญญาณรวมเป็นหนึ่งเดียวกันได้โดยเร็วในระยะเวลาอันสั้น

เพราะเหตุนี้ สุดยอดของการนั่งกรรมฐานจึงต้องเป็นลมปราณกรรมฐานเท่านั้น

โดยที่สุดยอดของสมาธิเรียกว่า 'สมาธินิรรูป' หรือ สุญญตสมาธิ

ที่ทำให้ร่างกายผ่อนคลาย โปร่งโล่ง จิตบางเบาสบาย สมองไม่หมกมุ่นเครียดคิดอะไร มีแต่กายกับใจที่รวมกันเป็นหนึ่ง ก่อนจะไปถึงขั้นนิรรูป คือไม่รู้สึกว่ากายปรากฏ หรือไม่ปรากฏขันธ์ 5

ขณะที่ มารของสมาธิ คือ ความเมื่อย ความเหนื่อย ความเพลีย ความง่วง ความเบื่อ ความเกียจคร้าน ความท้อถอย และความงี่เง่าของอารมณ์ฟุ้งซ่าน

สิ่งเหล่านี้เป็นมารร้ายของสมาธิ

ผู้ที่ยอมปล่อยให้มันเป็นนาย ผู้นั้นก็จะกลายเป็นทาสของตลอดทั้ง ชาติ

ชาตินี้ทั้งชาติผู้นั้นจะไม่มีโอกาสรู้จักคำว่าสมาธิของพระพุทธเลย

เพราะฉะนั้นเมื่อใดก็ตามที่เกิดอารมณ์อย่างนี้ขึ้น เราต้องเอาชนะมันเดี๋ยวนั้นทันที

เราต้องเอาชนะมันให้ได้ทุกวัน

ด้วยการเจริญลมปราณกรรมฐานทุกวัน จนกระทั่งการเจริญลมปราณกรรมฐานกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา

นี่คือวิถีของผู้ชนะจิตใจตนเอง

เคล็ดวิธีเอาชนะมารเหล่านี้แบบฉับพลัน สามารถทำได้โดยการสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ ยาวๆ ให้เต็มปอด แล้วกักลมหายใจเอาไว้จนแทบทนไม่ได้ แล้วค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ

ทำเช่นนี้สัก 5 ครั้ง ความฟุ้งซ่าน ความง่วงเหงาหาวนอน ความหงุดหงิดรำคาญก็จะหายไปในทันที

วิธีปราบมารของสมาธิ คือการเรียกสติให้กลับคืนมา ด้วยการสูดลมหายใจลึกแล้วกักลมทิ้งไว้ จนหายใจแทบจะไม่ได้แล้วจึงปล่อยลมหายใจออกมายาวๆ ช้าๆ

การเจริญสมาธิของพระพุทธะด้วยลมปราณกรรมฐาน จึงเป็นสมาธิแห่งการมีชีวิตอยู่บนโลกอย่างเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น และผู้เบิกบาน

การเจริญลมปราณกรรมฐานแบบพระพุทธะ จะให้ความสมบูรณ์แห่งพลัง 3 ชนิด แก่ผู้นั้นคือ

ความสมบูรณ์แห่งพลังความคิด
ความสมบูรณ์แห่งพลังในการพิชิตอุปสรรคทั้งปวง ... และ
ความสมบูรณ์แห่งพลังในการบรรลุความสำเร็จ

ด้วยความปรารถนาดี

สุวินัย ภรณวลัย