หนุ่มสุดฮ็อตในอังกฤษปลูกกล้วยในสวนของเขาหลังจากพยายามมา 30 ปี

ความร้อนที่แผดเผาในสหราชอาณาจักรทำให้ Daniel Emlyn-Jones คนทำสวนวัย 48 ปี ที่ในที่สุดก็ปลูกกล้วยได้สำเร็จ หลังจากที่พยายามและล้มเหลวมาเป็นเวลา 30 ปีตั้งแต่ปี 1990

Daniel Emlyn-Jones วัย 48 ปี ใช้เวลาสามทศวรรษที่ผ่านมาในความพยายามปลูกผลไม้ที่แปลกใหม่

ครั้งแรกที่เขาเริ่มต้นในปี 1990 เมื่อเขาปลูกกล้วยพันธุ์บึกบึนชื่อ Musa Basjoo ในสวนหลังบ้านของเขา

แต่หลังจากความล้มเหลวมาตลอดหลายปี เขาได้ใช้โอกาสนี้และปลูกพืชบางส่วนไว้ในสวนหน้าบ้านที่หันหน้าไปทางทิศใต้ในฤดูร้อนนี้ ซึ่งในที่สุดก็ออกผล

ชายวัย 48 ปี รายนี้กล่าวว่า "มันค่อนข้างน่าสมเพช ผมเลยย้ายมันไปที่จุดที่มีแสงแดดส่องถึง และมันก็เริ่มทวีคูณขึ้น

''ฉันปลูกต้นไม้ไว้ที่สวนด้านหน้าเพราะหันหน้าไปทางทิศใต้และได้รับแสงแดดมากขึ้น และฉันคิดว่าพวกเขาชอบมันมากเพราะมันใหญ่มาก

"ในปีนี้ กล้วยในสวนหน้าบ้านของฉันก็ออกดอกและติดผลในที่สุด ซึ่งเป็นภาพที่งดงามมาก"

Mr Emlyn-Jones กล่าวว่า เขาเคยห่อต้นไม้เพื่อปกป้องพวกมันจากน้ำค้างแข็ง แต่จากนั้นก็หยุดทำเช่นนี้และสังเกตเห็นว่าพวกมันจะยังคงเติบโตได้ดี

เขากล่าวว่า " ในตอนแรกฉันปกป้องมันและทิ้งมันไว้หลายปีแล้ว แต่วันนี้ฉันแค่ทิ้งมันไว้และพวกมันก็เติบโตได้ดี

''กล้วยส่วนใหญ่ตายเพราะโดนน้ำค้างแข็ง แต่ก็มีบางชนิดที่ทนต่อน้ำค้างแข็งได้ พวกเขาต้องการปุ๋ยจำนวนมากแม้ว่า

“การให้พวกมันออกดอกและติดผลค่อนข้างแปลกและค่อนข้างสนุก ฉันคิดว่าคงจะดีสำหรับคนที่อยู่ข้างนอกเพราะพวกมันดูสง่างามมาก

''ฉันหวังว่าผู้คนจำนวนมากขึ้น จะปลูกกล้วยชนิดนี้และกล้วยพันธุ์อื่นๆ ที่บึกบึน"

ผลไม้นี้กินไม่ได้ แต่คุณ Emlyn-Jones วางแผนที่จะปลูกกล้วย Blue Jaba ในอนาคต ซึ่งสามารถรับประทานได้และมีความคงตัวเหมือนไอศกรีม

Mark Brent ภัณฑารักษ์สวนพฤกษชาติอ็อกซ์ฟอร์ดและหัวหน้าแผนกพืชสวน กล่าวว่า เขาเคารพในตัวนาย Emlyn-Jones ที่พยายามปลูกสิ่งที่แปลกใหม่ในอ็อกซ์ฟอร์ด

เมื่อพูดถึงวิธีที่ Musa Basjoo เติบโต เขากล่าวว่า “พวกมันเป็นที่รู้จักกันดีว่าเติบโตในสวนริมชายฝั่งที่อ่อนโยนกว่า ตั้งแต่คอร์นวอลล์ไปจนถึงเคนต์ และทางเหนือจรดตะวันตกเฉียงใต้ของสกอตแลนด์

''ความท้าทายในสถานที่อย่างอ็อกซ์ฟอร์ดเชียร์ที่ฤดูหนาวจะหนาวเย็นกว่านั้นเป็นเรื่องท้าทายมากกว่า

"เราปลูกมันที่ Oxford Botanic Gardens แต่เช่นเดียวกับคนส่วนใหญ่ในเขตแผ่นดินใหญ่ เราห่อมันด้วยกระสอบเพื่อช่วยปกป้องลำต้นของพวกมันจากน้ำค้างแข็งในฤดูหนาว 'รูปลักษณ์กึ่งเขตร้อน' กลายเป็นที่นิยม และฉันคิดว่าพวกเขาสร้างจุดพูดคุยที่ยอดเยี่ยมบนถนน แตกต่างไปจากพืชทั่วๆ ไปซึ่งพบเห็นตามสวนด้านหน้าอย่างแน่นอน"