พ่อต่างชาติใจสลาย!! ลูกสาว 2 ขวบโดนลักพาตัว ช่วยตามหาให้ผมที ช่วยด้วย
ช่วยกันแชร์หน่อยค่ะ... สงสารหัวอกพ่อค่ะ
Mohamed Fawzy Motopia อาศัยอยู่หางดง เชียงใหม่ มีภรรยาจดทะเบียน มีลูกสาว1คนชื่อเมตตา ตอนนี้อายุ2ขวบ8เดือน แม่เธอมีปัญหาทางจิต มีความรุนแรง มีประวัติรักษาที่รพ (ตามคำบอกเล่า) แม่ของเมตตาออกจากบ้านไปเมื่อลูกประมาณ8เดือน พ่อเป็น single dad แต่ยังไม่ได้หย่า แม่แวะมาอยู่ไม่กี่วันไม่กี่เดือนก็จากไป เมตตาไม่มีความคุ้นเคยกับแม่เลย
จนเมื่อ11วันที่แล้ว แม่ของเมตตามา ขณะที่พ่ออยู่ในช่วงจะย้ายบ้าน เลยฝากไว้ครู่เดียว ปรากฎว่า แม่เอาตัวเมตตาไป แล้วหายไปเลย ปิดการติดต่อทุกทางรวมทั้งเฟสด้วย พ่อห่วงอันตรายที่จะเกิดขึ้นกับลูกสาว ไปแจ้งความที่ สน แต่ไม่เป็นเรื่อง อาจจะปัญหาของภาษา ตามไปดูที่บ้านก็ปิดบ้านไม่มีคนอยู่ ถามข้างบ้านก็ไม่ได้ข้อมูล ติดต่อไปที่นักข่าวก็ไม่มีผล คาดว่าเรื่องภาษาเป็นอุปสรรค
ช่วยตามหาเด็กน้อยเมตตากันหน่อยเถิด หัวใจพ่อแหลกสลายแล้ว
ภรรยาป่วยทางจิตลักพาตัวลูกสาวของผมไป
เรียนท่านที่เกี่ยวข้อง :
ผมชื่อ นายโมห์ฮาเหม็ด ฟาวซี่ อิบราฮิม คาห์เล็ด
ผมเป็นชาวอียิปต์ เป็นครูสอนศิลปะมานานกว่า 20 ปี
และขณะนี้ผมเปิดโรงเรียนสอนศิลปะอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่
Facebook : Motopia-Majshima-Art-Culture-House
ผมสำเร็จการศึกษาจาก มหาวิทยาลัยอเล็กซานเดรียในอียิปต์
ผมอาศัยอยู่ในเชียงใหม่มาเป็นเวลานานกว่า 3 ปีแล้วตั้งแต่
ผมเริ่มมีความสัมพันธ์ฉันท์คู่รักกับ นางสาวมัชฌิมา สะพานทอง
หรือชื่อเล่นว่า แอร์ เราแต่งงานกันอย่างเป็นทางการในวันที่
16 กันยายน 2019 แต่อย่างไรก็ตามในทางปฎิบัติผมเป็น
พ่อเลี้ยงเดี่ยว
เมื่อวันที่ 6 มกราคม ที่ผ่านมา มัชฌิมา(แอร์)ได้ลักพาตัว "เมตตา" ลูกสาวของผมไปจากบ้านของเราและยังไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้
ต่อไปนี้เป็นเบื้องหลังของเหตุการณ์ :
ภรรยาของผมมีอาการป่วยทางจิตหลังจากเมตตาเกิดได้
2-3 สัปดาห์ พฤติกรรมของเธอเปลี่ยนไป โดยแสดง
อาการก้าวร้าวทั้งต่อเมตตาและต่อผม ในช่วงแรกๆ ของชีวิต
เมตตา ภรรยาของผมไม่ได้ให้ความใส่ใจดูแลลูกของเรา
เธอไม่ให้อาหารลูก ไม่อาบน้ำให้ลูก หรือเปลี่ยนเสื้อผ้าให้
หรือแม้แต่เล่นกับลูก เธอมักจะตะโกนเสียงดังใส่ลูกและผม
เธอมักมีอารมณ์ฉุนเฉียวและมักขว้างปาข้าวของภายในบ้าน
และมักจะตวัดกวัดแกว่งมีดและกรรไกรไปมาต่อหน้าเมตตา
โดยขู่ว่าจะทำร้ายตัวเอง หลายครั้งมัชฌิมา(แอร์)ชกต่อยและตบที่ใบหน้าของตนเอง (ซึ่งผมได้ทราบภายหลังว่าเรื่องนี้
ไม่ใช่เรื่องใหม่ของภรรยาผม)
ทุกๆ 2-3 สัปดาห์ ภรรยาของผมจะมีอาการตื่นตกใจและ
จะวิ่งออกจากบ้านไปโดยไม่มีอาการเตือนล่วงหน้า และผมจะ
ให้เธอสงบสติอารมณ์อยู่ภายนอกบ้านแล้วจึงพาเธอกลับ
เข้าบ้าน ผมสนับสนุนให้แอร์ภรรยาของผมไปพบหมอและเธอ
ก็ได้ไปพบจิตแพทย์ที่ "โรงพยาบาลใกล้หมอ" ในเชียงใหม่
โดยแพทย์ได้จ่ายยารักษาอาการทางจิตให้กับแอร์
ผมรู้สึกทึ่งกับเมตตาลูกของเรา และทำทุกอย่างเพื่อลูก
ด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ แต่ก็น่าเศร้าที่แม่ของลูกอาการแย่ลง
เรื่อยๆ เมื่อเมตตาอายุ 14 เดือน ภรรยาของผมก็เริ่มหายตัวไป เป็นเวลานาน โดยช่วงแรกๆ เพียง 2-3 วัน ต่อมาก็หายไปเป็น
สัปดาห์ และหายไปเป็นเดือนๆ หลังจากนั้นเธอก็จะกลับมา
เป็นระยะเวลา 2-3 วัน และหายตัวไปอีก ซึ่งผมไม่เคยรู้เลยว่า
เธอจะไปเมื่อไร จะไปไหน และจะกลับมาเมื่อไร โดยทุกครั้ง
ที่เธอหนีออกจากบ้านไปเธอจะไม่มีอะไรติดตัวไปเลยแม้กระทั่งเงิน บัตรประชาชน หรือเสื้อผ้า
เป็นเวลา 2 ปีกว่าแล้วที่ภรรยาของผมไม่เคยดูแลลูกเลย
ดังนั้นเมตตาจะเป็นเด็กที่ไม่รู้ภาษาไทย จะเข้าใจแต่ภาษาอังกฤษโดยเรียนรู้จากผม ทุกๆ ครั้งที่มัชฌิมา(แอร์)กลับมาบ้าน เธอมักจะทำตัวเป็นปฏิปักษ์ต่อลูกเหมือนที่เคยเป็นมาตลอด และเมตตาก็มักจะมีอาการหวาดผวากรีดร้องและร้องไห้
เสียงดังเพราะลูกกลัวเธอมาก
หลังจากเหตุการณ์แรกที่ภรรยาของผมแกว่งมีดไปมา
ต่อหน้าลูก ผมได้ไปแจ้งตำรวจแต่ก็ไม่เป็นผล โดยตำรวจ
แจ้งว่าเป็นเรื่องของครอบครัวตำรวจจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง
และพวกเขายังแสดงอาการเยาะเย้ยผมในเวลาเดียวกัน
หลายครั้งหลังจากเกิดเหตุการณ์กับภรรยาและลูกของผม
ผมได้ไปแจ้งตำรวจแต่กลับไม่ได้รับความร่วมมือจากเจ้าหน้าที่
โดยทุกครั้งเจ้าหน้าที่จะไล่ผมออกมาและได้ล้อเลียนผม
โดยมีอยู่ครั้งหนึ่งครอบครัวของภรรยาของผมได้ทุบตีผม
ต่อหน้าตำรวจในสถานีตำรวจ แต่ทางเจ้าหน้าที่ก็เข้าข้าง
พวกเขา และต่อว่าผมว่าผมอยู่พื้นที่ของพวกเขา
เมตตาลูกสาวของผมอายุเกือบ 3 ขวบ ผมเป็นคนเดียวที่
ดูแลลูกด้วยความรักความห่วงใยตลอดมา ผมสร้างชีวิตของ
ลูกด้วยสิ่งต่างๆ รอบๆ ตัวเขา ทำทุกๆ อย่างเท่าที่พ่อคนหนึ่ง
จะทำให้ลูกได้ มอบความรัก ให้อาหารที่ดีที่เหมาะสม
(เมตตามีอาการไวต่อการแพ้อาหารบางชนิดเป็นอย่างมาก
ซึ่งต้องดูแลเป็นกรณีพิเศษ) การเรียนที่บ้าน และเหนือสิ่งอื่น
ใดเพื่อให้ลูกได้รู้สึกมั่นคง มีผู้ปกครองที่เชื่อถือได้ซึ่งเป็นเพื่อนของผมและเป็นพ่อแม่ของเด็กๆ ที่ผมสอนศิลปะให้กับพวกเขาทุกคนรับรู้ว่าผมมีความรักต่อลูกอย่างเสมอต้นเสมอปลาย
ตลอดมา และพร้อมจะมอบชีวิตที่ดี พร้อมที่จะทำให้เมตตาเป็นเด็กที่ดีมีสุขภาพดีและมีความสุขได้ ซึ่งผมเป็นทั้งเพื่อนและเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับลูกในเวลาเดียวกัน
ผมได้บันทึกเรื่องราวของผมและลูกต่างๆ มากมาย
ตั้งแต่วันที่เขาเกิดและตลอดระยะเวลาเกือบ 3 ปี ลงในเฟสบุ๊ค
Facebook ของผม fb: Motopia art.7 และทุกคนก็สามารถเข้าไปดูและแสดงความคิดเห็นได้ตามเฟสบุ๊คนี้
ในเช้าวันที่ 6 มกราคม ในขณะที่ผมกำลังจะขนย้ายของขึ้นรถรอบสุดท้าย เพื่อจะย้ายบ้านจากหลังเดิมไปบ้านหลังใหม่ที่ใหญ่กว่า เนื่องจากผมต้องการสอนศิลปะภายในบ้านให้กับเด็กๆ และเมตตาสามารถเล่นภายนอกบ้านที่มีรั้วล้อมรอบได้อย่าง
ปลอดภัยในขณะที่ผมสอน
ภรรยาของผมปรากฎตัวอีกครั้งในชีวิตผม ในสัปดาห์
นั้นเธอพักอยู่กับแม่ของเธอที่อพาร์ทเมนท์และขอมาที่บ้านผม
ขณะที่ผมกำลังขนของขึ้นรถเพื่อจะย้ายบ้าน จึงฝากเมตตาไว้
กับภรรยา เนื่องจากบ้านเก่ามีฝุ่นเป็นจำนวนมากและไม่สะอาด
และเมตตาลูกของผมก็ดูสงบอยู่รอบๆ ตัวเธอ
เมื่อผมกลับมาถึงบ้านก็พบว่า ภรรยาของผมได้อุ้ม
เมตตากระโดดลงจากประตูบ้านไปและผมก็ไม่สามารถตามเธอ
ได้ทัน ผมได้ติดต่อเธอไปทุกๆ ทาง ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์ของ
เธอ ของพ่อแม่เธอ หรือแม้กระทั่งเฟสบุ๊คของพวกเขาก็ปิดและ
ไม่สามารถติดได้แม้แต่ทางเดียว
พื้นเพครอบครัวภรรยาผม พวกเขาอาศัยและ
ทำมาหากินอยู่ที่ "หัวหิน" ประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งผมไม่ทราบว่า
พวกเขาพาลูกผมไปที่ตรงไหนของประเทศไทย
ตอนนี้ผมเป็นห่วงเมตตาลูกของผมมาก น้องไม่
สามารถเข้าใจและสื่อสารภาษาไทยได้ แม่ของน้องมีความ
ผิดปกติทางจิตและประวัติการทำร้ายตัวเอง และไม่เคยดูแลลูก
ผู้ใดพบเห็นผู้หญิงและเด็กในภาพนี้ ช่วยแจ้งผมตาม
เฟสบุ๊คนี้ หรือแจ้งตำรวจให้ช่วยดูแลเมตตาด้วยครับ ตอนนี้เมตตาตกอยู่ในอันตราย หัวอกคนเป็นพ่อตอนนี้ใจจะขาดแล้ว
เมตตาเล็กมาก 2 ขวบ...เมตตาตกอยู่ในอันตราย!!!
สำหรับผู้พบเห็น โปรดแจ้งไปที่เฟสของเขา โดยการ คลิกที่นี่เพื่อแจ้งเบาะแส