จะเป็นยังไงหากให้ทุกคนแต่งประโยคแล้วนำมารวมกันเป็นเรื่องเดียว

เรื่องราวต่อไปนี้คือแฟนฟิคของเรื่องHarry Potter เกิดขึ้นจากการที่สมาชิกในเฟสบุ๊ค 'กลุ่มที่เราจะเเกล้งเป็นนักเรียนเเละอาจาร์ยในฮอกวอตส์' เป็นผู้คิดประโยคขึ้นคนละประโยคสองประโยค(บางคนก็เป็นสิบประโยค) แล้วนำมารวมกันเป็นเรื่องเดียว มีทั้งความฮาและความกาวอย่างเข้มข้น

บทที่ 1 โวลดี้ผู้ควรไปนอน

ลอร์ดโวลเดอมอร์กำลังกินขนม จู่ๆผมเขาก็ร่วง!!! และฟันเขาก็หักตามมา!! เขาจึงกัดไอติมคำเบ้อเร่อ! แต่เหงือกเขาก็ชาจนเลือดกระฉูดเต็มปาก จบตำนานโวลเดอมอร์ผู้ยิ่งใหญ่
เดี๋ยวสิ... ยังมีต่อ​ เมื่อเขาตายไปจึงรวบรวมอำนาจมืด เมื่อรวบรวมพลังได้ เขาก็ฟื้นคืนชีพ และพบกับ...เดียโวโล่!! จมูกที่หายไปใช่แล้ว...เดียโวโล่คือจมูกของเขาที่หายไป แล้วเขาก็ถูกลูกศรยิงทำให้มีสแตนด์~ จากนั้นลอร์ดมืดก็มาบอกให้พ่อมดแม่มดคิดคะแนนตามประโยคแล้วเดินจากไป พ่อมดแม่มดงงหนักมากแต่ชั่งมัน
ตัดมาที่โวลเดอร์มอร์ เขาได้เดินเข้าป่าไป เขาเห็นนกตัวหนึ่งหันมาแล้วพูดว่า"I'm your father-"
นกตัวนั้นก็ปล่อยพลังออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้ โวลเดอร์มอร์ถูกคำสาปหัวใจน้ำแข็ง แต่สุดท้ายโวลเดอร์มอก็หลุดจากคำสาปได้
โวลเดอร์เลยออกตามหานกตัวนั้นเพื่อฆ่ามันถึงที่
อนิจจา ระหว่างการเดินทางก็เกิดภัยร้ายเกิดขึ้นมาพายุขนาดใหญ่ก่อตัวเหนือฟ้า ท้องฟ้าคำรามกัมปนาท สายฟ้าฟาดผ่านเมฆา เเละฝนก็ตกลงมาเป็นขนม!!!–(?)
ลอร์ดโวลเดอร์ยิ้มแฉ่งแล้วอ้าแขนรับขนมชิ้นโตที่หล่นมาจากฟ้าอย่างมีความสุข แล้วลอร์ดก็โดนแท่งน้ำตาลปักใส่ร่างจนพรุน(?)แต่เขายังไม่ตาย
เขาเดินเซจนตกผา ที่มีหนามแหลมคมอยู่ข้างล่าง แต่เขาไม่เป็นอะไร หนามเเหลมนั้นอ่อนนุ่มเพราะมันคือสายไหม! แล้วเขาก็ขึ้นมาจากหลุม
จู่ๆ พี่แฟรงค์ก็โผล่มา พี่แฟรงค์ก็บอกโวลเดอมอร์ไปว่า "ไอ้หน้าปลาไหลไม่มีจมูก"
ทันใดนั้นนกตัวเดิมก็โผล่มาจิกเเฟรงค์คุงตกหลุม! แต่พี่แฟรงค์ก็เสกคาถาฟองอากาศรอดมาได้ โวลเดอมอร์จึงร่ายคาถาใส่ แต่ด้วยความที่พี่แฟรงค์ใส่เกราะเขาจึงไม่เป็นอะไร
ทำให้คาถาสะท้อนกลับใส่โวลเดอมอร์ รูจมูกโวลเดอมอร์จึงตัน โวลเดอมอร์หายใจไม่ออกเลยหายใจทางปากเเม่ม แล้วเขาก็เปลี่ยนไปหายใจทางผิวหนัง
พี่แฟรงค์จึงไม่รู้จะทำอะไรด้วยความงุนงง จึงช่างมัน แล้วทิ้งกบโวลเดอมอร์อยู่ตรงนั้น โวลเดอมอร์จึงงง แล้วตามหาเหยื่อต่อ
แต่เค้าก็สะดุดยอดหญ้าล้มลง แล้วก็กลิ้งลงเขาสามตลบ เเต่เขาไม่ตาย...ยังไงก็ไม่ตาย เขาจึงสงสัย? เขาเลยลองเอาไม้จิ้มฟันแทงแขนตัวเอง แล้วเขาก็ตาย
แต่อยู่ๆเขาก็ฟื้นขึ้นมานอนกลิ้งในห้อง โวลเดอมอร์จึงเดินต่อ แต่เขาสะดุดขี้มด เขาทนไม่ไหวจึงจัดการคลานเลย แล้วผีก็โผล่มาช่วยเขาไว้ด้วยความไร้เดียงสา~
แล้วเด็กหนุ่มคนหนึ่งก็ตามคุณผีมาอีกทีพร้อมกับพูดว่า "คุณผีเอาเค้กช็อกโกแลตไหมครับ" ผีกล่าว"จัดไปครับคน!✨"เเล้วก็โยนโวลเดอร์ลงหน้าต่างเเละเข้าไปรับเค้กมากิน~
เด็กหนุ่มหยิบเค้กมาจากกระเป๋าเสื้อคลุม วางใส่มือคุณผีพร้อมปลดคาถาป้องกัน แล้วก็พูดว่า "กินได้ครับ คาถาป้องกันมันป้องกันได้ทุกอย่างครับ"
"ขอบคุณมากๆนะคน!✨"ผีกล่าวด้วยรอยยิ้มเเละดึงเค้กเข้าไปในผ้าคลุม
ในอีกด้านหนึ่งโวลเดอร์นั้นยังไม่ตายถึงเเม้จะตกจากหน้าต่างก็ตาม
เด็กหนุ่มมองลงไปดูโวลเดอร์มอร์จากหน้าต่าง ก่อนจะหันไปถามคุณผีว่า"ผมควรใช้คาถาอะไรพาเขาไปที่ชอบที่ชอบดีครับ????"
โวลเดอร์มอร์มองเด็กเเละผีทั้งสองคนนั้นด้วยความโกรธแค้น เขากำมือแน่นมากๆก่อนจะทำการมือลั่นตบไปยังหน้าของเด็กคนหนึ่งในสองคนนั้น—-
เเน่นอนว่าผีไม่โดนเพราะผีไม่มีร่างกาย เเล้วเขาก็ต่อด้วยการร่าย อะวาดาเคราฟ**ตี้ด ใส่
เมื่อผีเห็นดังนั้นจึงใช้หมอนบังเด็กหนุ่มให้ หมอนจึงถูกคาถาทำให้ขาด แล้วหมอนก็ตายไปในที่สุด—- R.I.Pหมอน เเล้วหมอนก็กลายเป็นผี
"นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย หมอนไม่มีชีวิตสักหน่อย! " โวลเดอร์มอร์กล่าว,"ทุกสิ่งมีจิตวิญญาณคนไม่รู้หรอ?"ผีกล่าว
"ครูซิ**ตี้ด" เขาร่ายไปที่เด็กฮัฟเ​ฟิล​พัฟคนนั้นที่อยู่​กับผี โดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
"ดีลิตริอัส.."*ผีคาถาสลายคำสาป*
โวลเดอร์มอร์ได้โยนโหลใส่คุกกี้​ออกไปทางฝั่งซ้ายของผี
เพราะผีตนนั้นเป็นผีที่หล่อเท่เเละไม่เห็นเเก่กิน(?) ผีจึงกระโจนเข้าไปหาโหลคุกกี้ทันที
แล้วโวลดี้ก็ได้ถามผีว่า"นี่ไม่เห็นแก่กินใช่มั้ย?"
ลอร์ดโวลเดอมอร์สับสนมึนงงอย่างมากจึงคิดแล้วคิดอีกแต่ก็ยังไม่เข้าใจ จึงนำปัญหาเรื่องนี้ไปนอนก่ายหน้าผากคิดแล้วคิดอีกจนล่วงเลยไป3วันแบบไม่ทำอะไรเลย
สองคนนั้นก็นั่งรอนอนรอลอร์ดวอเดอมอคิดไปอีกสามวัน จนในที่สุดโวลเดอมอร์ก็กลับมา
ผียังคงกินคุกกี้อยู่พลางมองไปยังปลาไหลที่เดินเข้ามา
ลอร์ดวอเดอมอกล่าวว่า"ฉันยังคิดไม่ออก แต่ช่างมันเถอะ เรามาต่อกันดีกว่า" เมื่อลอร์ดวอเดอมอกล่าวจบ เขาก็นำไม้กางเขนที่เอามาจากใหนไม่รู้ ปาใส่ผีอย่างรุนแรง(?)—-
(จริงๆแล้วเขาหยิบมาตอนที่เขาไปนอนก่ายหน้าผากนั่นแหละ)
ลอร์ดโวลเดอมอร์รู้สึกปวดหัวจนต้องกุมขมับ ไม้กางเขนที่โยนไปคือไม้ไอติม หยิบมาผิดอัน
จากนั้นเขาจึงหยิบข้าวสารเสกมาปาใส่ผีเเทน เเต่เขาได้หยิบผิด ข้ารสารที่โยนไปมันคือมาร์เมลโล่ ผีรู้สึกปลื้มปิติมากพร้อมกับกระโดดลงไปในกองขนม
มอร์เดอมอลเอ่ยว่า​ "ราตรีสวัสดิ์" แล้วโวลเดอมอร์ก็ล้มลงไปตรงนั้นเลย หลังจากนั้นโวลเดอร์มอร์ก็ได้กินยาเเก้ปวดหัวพร้อมกับเอาตีนก่ายหน้าผากไปอีก1ปี
เวลาล่วงเลยไปอีก1ปี ลอร์ดดั้งเเหมบก็ยังคงปวดHeadกับเรื่องนี้ เลยยกพวกไปตีฮอกวอตส์​ซะเลย เมื่อผู้คุมวิญญาณมาเยือนนกที่เคยสาปโวลเดอร์ไว้ก็กลับมาอีกครั้ง! พร้อมกับพรรคพวก(บุคคลที่นกจากความรักจนกินไม่ได้นอนไม่หลับเเล้วไม่รู้จะทำอะไรเลยลุกขึ้นมาต่อต้านศาสตร์มืดเเม่ม!!)มาหยุดเหล่าผู้คุมวิญญาณ

------to be continued