ความซื่อสัตย์ในการขึ้นรถโดยสารประจำทาง

วันนี้เราไปเที่ยวห้างชื่อดังย่านบางกะปิมา​ แล้วตอนกลับบ้าน​ เราเลือกขึ้นรถโดยสารประจำทางสายหนึ่ง​ ขออุบไม่บอกละกัน​ กระเป๋ารถเก็บเงินทุกคนที่ขึ้นมาใหม่​ ยกเว้นเรา​ ถ้าเป็นคนอื่นไม่รู้นะว่าจะทำยังไง​ อาจจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้​ ไม่เก็บก็ดีสิ​ เราจะได้ไม่ต้องเสียเงิน​ ได้นั่งรถฟรีไรงี้​ ดีจะตายป่ะ! แต่เราไม่คิดแบบนั้นค่ะ​ แม่สอนไว้ว่า​ "เกิดมาเป็นคน​ อย่าโกงคนอื่นหรือแม้กระทั่งโกงตัวเอง​ คนโกงไม่มีวันเจริญหรอก" พอตอนถึงป้ายรถประจำทางที่เราจะลง​ เราก็เดินไปกดกริ่งละบอกพี่กระเป๋าว่า​ "เมื่อกี้หนูขึ้นมาจาก...แต่พี่ไม่ได้เก็บเงินหนู​ ลงป้าย... นี้แหละค่ะ" พี่เค้าก็ทำหน้างงๆละส่งยิ้มหวานให้​ ละให้ตั๋วโดยสารเรามา​ เราดีใจที่เราได้ทำความดี​ ถึงแม้ไม่มีใครเห็นหรือรู้จักเราเลยก็ตาม​ เราทำดีเพราะเป็นจิตใต้สำนึกของเราเตือน​ ไม่ใช่เพราะสร้างภาพหรือเอาหน้า​ ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่ทำความดี​ ทำไปเถอ่ะค่ะ​ ไม่ต้องอยากให้คนอื่นเห็นหรือรับรู้​ ทำด้วยใจดีที่สุดแล้ว​ สำหรับคืนนี้ฝันดีทุกคนจ้า​ บาย​ ~~