มีเรื่องอยากจะเล่าเกี่ยวกับกระเป๋ารถเมล์คันนี้ ทำให้ได้รู้ว่า ทุกอาชีพสำคัญจริงๆ

มีเรื่องอยากจะเล่าเกี่ยวกับกระเป๋ารถเมล์คันนี้ เรื่องมีอยู่ว่า เรานั่งรถเมล์สาย 56 จากพาหุรัด เพื่อกลับบ้านซึ่งต้องลงบางลำภู ระหว่างนั้นมีผู้โดยสารเป็นป้าแก่ๆ 3-4 คน ขึ้นมา และกระเป๋ารถเมล์ถามว่า ไปลงไหนครับ?? ป้าก็บอก ผ่านมหาลัยมั้ย??

กระเป๋ารถเมล์หันไปถามคนขับรถว่า "จะจอดแค่บางลำภูดีมั้ย"

คนขับบอก แล้วแต่กระเป๋ารถ พูดออกมาเสียงดัง แบบดังมาก "ไม่ต้องพักหรอก กินข้าวบนรถก็ได้ ผู้โดยสารเยอะ รถติด ต้องรอคันหลังนาน"

คุณพระ!! ใจพี่แมร่งหล่อมากกกกกกกกกก
มันทำให้เราคิดเลยนะว่า มันไม่ใช่แค่อาชีพ ตำรวจ ทะหาร พยาบาล ที่ต้องเสียสละเพื่อประชาชนหรอก
กระเป๋ารถเมล์/คนขับรถเมล์ก็เช่นกัน น่านับถือใจแกจริงๆ
พี่คนนี้เคยให้เราขึ้นรถเมล์ฟรีด้วย เพราะเราจะนั่งรถเมล์ไปรับลูกทุกวัน แต่รถเมล์จะเข้าบางลำภูเป็นบางคัน พี่เค้าเห็นเราอุ้มลูกขึ้นรถ แล้วบอกว่า รถไม่เข้าบางลำภู แต่ว่าจะนั่งไปลง แยกวันชาติได้นะครับ ผมไม่เก็บตัง เราไม่ได้ดีใจแค่ตรงที่ได้นั่งรถฟรีนะ แต่แบบรู้สึกดีอ่ะ ต่างจากกระเป๋ารถเมล์บางคน ที่ถามแล้วไม่อยากจะตอบ
สุดท้ายอยากจะบอกว่า ไม่มีงานไหนต่ำถ้าทำด้วยใจสูง

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก ศูนย์ผู้สื่อข่าวออนไลน์