หากคุณใกล้บั้นปลายชีวิตจงโมโหให้น้อยลงแล้วใช้ชีวิตให้มีความสุขเถิด
หากคุณใ ก ล้ บั้ น ป ล า ยชีวิต จงโ ม โ หให้น้ อ ย ลง แล้วใช้ชีวิตให้มีความสุขเถิด
ใกล้บั้ น ป ล า ยชีวิต จงโ ม โ หให้น้อยลง แล้วใช้ชีวิตให้มีความสุขเถิด
ยังไงเราก็ต้องอ่อนล้า ตลอดชีวิต เพราะชีวิตเราคือการก้าวเดินตลอด
ย า ก ลำบากทั้งชีวิตยุ่ งมาแทบตลอดชีวิตเลย เวลาหาเงินมาเท่าไหร่
ก็ต้องมีใช้ไป สมบัติจำเป็นต้องมีเท่าไหร่ จึงเรียกว่ามี ผื นป่า
และภูเขาแห่งเงินทอง แลกกับสุขภาพหรือความดูแลร่างกายตนเอง
ไม่ได้สมบัติล้ำค่าบนโลกนั้นหาย า ก นะ
แต่สุ ข ภ า พ ที่ดี นั้นหาซื้อที่ไหนไม่ได้ใช้จ่าย อด ออม ตอนแก่
กลับไม่มีใครมาแลดูรู้จักใช้ชีวิต อย่ างรอบคอบ แล้วสุดท้าย
ความสุขคือปล่อยวาง เมื่อหิวก็กิน ง่วงเราก็นอน
เมื่อคิดปล่อยวาง ทั้งชีวิตของคุณ
ก็จะสุขใจเมื่อมีชีวิตอยู่ไม่กล้าใช้ สุดท้ายเงิน
ที่หามาได้เมื่อคุณหมดลม ก็เป็นเพียง กระดาษนั่นแหละ
ตลอดชีวิตนี้หากคิดให้ดี ทุกอย่ างเพียงสิ่ง ชั่ ว คราว ไม่สำคัญแล้ว
เมื่อไม่ได้สิ่งใด ก็ปล่อยมือ และรู้จักอวยพรบางสิ่งที่ไม่ได้มา
ก็มองเพียง คุณยังไม่คู่ควรไม่จำเป็นเลย ที่ต้องไปไขว่ขว้า
ทั้งที่รู้ว่า มันไม่ได้มา รั้งแต่จะมีคน เ ก ลี ย ด
ไม่จำเป็นต้อง ดิ้ น ร น รั้งจะทำให้คนรำคาญ“ส ร ร พ สิ่ง”
เป็นสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิต“เงิน ท อ ง ” เป็นสิ่งจำเป็น
ที่ใช้สำหรับการใช้จ่าย“บ้ า น ” เป็นที่อยู่ อาศัยให้กับเรา
“ร ถ ย น ต์ ” เป็นการ ค ม น า ค ม ขนส่งไม่ว่าส ร ร พสิ่งเห ล่ า นี้
จะเป็นสิ่งดีที่สุดหรืออย่ างไรขอให้หวงแค่ “ใบหน้า”
ของคนในครอบครัวมี “รอยยิ้ม” หรือไม่ก็พอคิดให้ ท ะ ลุ แล้วมองให้ไกล เรียบง่ายนิด
สั บ ส นหน่อย เบิกบาน อยู่อย่ างมีความสุขคนๆหนึ่งจะเดินได้ไกลแค่ไหน
“กุญแจสำคัญ”คือใครจะเดินอยู่เคียงข้างคุณหนทางข้างหน้า
ฉันจะเดินเคียงข้างคุณเอง
ขอบคุณแหล่งที่มา verrysmilejung