คุณเคยมั้ยคุยอยู่กับผีโดยไม่รู้ตัว มันจะรู้สึกขนหัวลุกแค่ไหน?ต้องลองเจอกับตัวเองดู!!!

       บ้านของโบ้ปกติที่บ้านจะอยู่กันแค่สี่คนคือ พ่อ แม่ โบ้และน้องชายชื่อปิงห่างจากบ้านไปไม่กี่ร้อยเมตรก็เป็นบ้านญาติๆกันมีอยู่วันหนึ่งช่วงหกโมงเย็นพ่อแม่ออกไปงานเลี้ยงขณะที่โบ้กับปิงนั่งดูหนังอยู่หน้าทีวี ลุงวัฒน์พี่ชายของแม่ก็โผล่มาพร้อมกับเหล้าขาวหนึ่งขวดเป็นอันรู้กันว่าแกทะเลาะกับเมียมาเลยหลบมากินเหล้าซึ่งจะเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆปกติแกเป็นคนพูดน้อยและใจดีแต่ทุกครั้งที่กินเหล้าแกจะหลุดๆชอบพูดจาเพ้อเจ้อ คุยคนเดียวจนคนในบ้านเห็นเป็นเรื่องปกติในวันนั้นขณะที่ดูหนังเพลินๆ อยู่ๆแกก็พูดว่า “เหล้านี่มันไม่ดี เด็กๆ กินไม่ดี” แล้วก็พูดอะไรต่ออีกหลายอย่างแต่โบ้ไม่ทันฟังจนแกพูดว่า “พูดด้วย ก็ไม่พูดด้วยไปหาเพื่อนคุยตรงนู้นดีกว่า” แล้วก็หยิบขวดเหล้าเดินไปนั่งที่ประตูซึ่งห่างออกไปจากแถวๆหน้าทีวีไม่กี่ก้าวพอหนังจบโบ้ให้ปิงไปหยิบการบ้านมาทำขณะที่สอนการบ้านน้องก็ได้ยินเสียงลุงวัฒน์พูดอยู่คนเดียวแกหันมองไปนอกบ้านแล้วตะโกนเรียกใครบางคน “เฮ้ย จะไปไหนมากินเหล้ากันก่อน”พร้อมกับกวักมือเรียกปิงหันมาถามโบ้ว่า “ลุงวัฒน์เรียกใคร” โบ้ส่ายหน้าและบอกให้ปิงทำการบ้านต่อ

        ตอนนั้นโบ้คิดว่าแกคงเมาเพ้อคุยคนเดียวอีกตามเคย หลังจากนั้นไม่นานลุงวัฒน์ก็พูดคนเดียวอีกว่า “นั่งอยู่นี่ก่อน อย่าเพิ่งไปไหนนะ เดี๋ยวไปซื้อเหล้ามากินด้วยกันต่อ”  พูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกไป ปิงกับโบ้หันไปมองเห็นแกเดินเซออกไปเลยหันไปหัวเราะกันสองคนจนผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแกก็เดินกลับมาพร้อมกับเหล้าขาวอีกหนึ่งขวดแกนั่งกินไปก็หัวเราะและพูดคนเดียวจนเวลาประมาณสามทุ่มพ่อแม่ก็กลับมาแม่เลยบอกให้ลุงวัฒน์กลับบ้านลุงวัฒน์เป็นคนที่รักน้องสาวมากถ้าแม่พูดอะไรแกก็ฟังทุกครั้งหลังจากพ่อแม่และปิงขึ้นไปบนบ้านแต่โบ้ยังนั่งดูทีวีอยู่จู่ๆลุงวัฒน์ก็หัวเราะและลุกขึ้นแล้วพูดว่า “เรากลับก่อนนะไว้กินด้วยกันใหม่” ตอนนั้นโบ้ได้ฟังก็รู้สึกแปลกๆดูลุงวัฒน์พูดเยอะกว่าทุกทีที่มานั่งกินเหล้าจนลุงเดินออกจากบ้านไปโบ้ก็ลุกไปเพื่อจะเก็บขวดเหล้าไปทิ้งในถังขยะหน้าบ้านแต่พอดูที่ขวดก็เห็นว่ามีเหล้าเหลืออยู่เกือบครึ่งขวดเลยหยิบไปตั้งไว้ในครัว ซึ่งครัวจะอยู่ถัดจากห้องน้ำไปนิดเดียว หลังจากนั้นโบ้ก็เข้าไปอาบน้ำขณะที่อาบอยู่ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องน้ำเหมือนพยายามจะดันเข้ามาโบ้รีบบอกว่า “ผมอาบน้ำอยู่ รอแป๊บนึง” พูดจบเสียงเคาะประตูก็เงียบไปพออาบน้ำเสร็จโบ้เปิดประตูออกมาแต่ไม่มีใครรอเลยสักคนพอแต่งตัวเสร็จโบ้ก็เดินขึ้นบ้านตอนนั้นเป็นหน้าร้อนพ่อกับแม่จะไม่นอนในห้องแต่จะกางมุ้งนอนที่โถงชั้นบน

        โบ้เห็นว่าพ่อแม่หลับเลยคิดว่าน่าจะเป็นปิงที่ไปเคาะประตูแต่พอเปิดห้องเข้าไปปิงก็นอนหลับอยู่เหมือนกันพอเห็นว่าทุกคนหลับ โบ้เลยเดินลงไปชั้นล่างเพื่อปิดไฟจังหวะที่เอื้อมมือปิดไฟห้องน้ำก็มีเสียงวางขวดลงบนโต๊ะโบ้รีบหันไปดูแต่ไม่มีใครอยู่ในครัวเลยสักคนพอเดินเข้าไปดูใกล้ๆก็ต้องแปลกใจเหล้าที่อยู่ในขวดมันหายไปหมดเกลี้ยงเลยโบ้ยืนคิดว่าเป็นไปได้ยังไง ซึ่งในบ้านไม่มีใครกินเหล้าจะว่าเป็นฝีมือลุงวัฒน์ก็ไม่ใช่เพราะประตูหน้าบ้านล็อคไปตั้งแต่ตอนที่โบ้จะอาบน้ำแล้วพอเห็นท่าไม่ดีโบ้ก็รีบวิ่งขึ้นไปบนบ้านแล้วเข้าห้องนอนทันทีจนกระทั่งเช้าโบ้ตื่นนอนก็เห็นปิงยังหลับอยู่ทั้งที่ปกติปิงจะตื่นเร็วโบ้เลยปลุกให้ตื่นปิงลืมตาขึ้นพร้อมกับเล่าว่า เมื่อคืนลุกไปเข้าห้องน้ำตอนตีสามพอก้าวขาลงบันไดก็ได้ยินเสียงคนไออยู่ใต้บันไดตอนแรกคิดว่าหูแว่วแต่พอเข้าห้องน้ำเสร็จจังหวะที่เดินขึ้นบันไดเสียงไอก็ดังขึ้นอีกปิงจึงหยุดและเพ่งมองผ่านขั้นบันไดไปก็เห็นร่างคนแก่ยืนอยู่เห็นแบบนั้นปิงก็รีบวิ่งขึ้นบ้านทันทีโบ้ได้ฟังที่น้องเล่าก็คิดว่าน่าจะมีอะไรไม่ชอบมาพากลในบ้านเลยเล่าให้แม่ฟังว่าลุงวัฒน์กินเหล้าเมาแล้วเรียกใครไม่รู้เข้ามาในบ้าน

        แม่ได้ยินก็โมโหใหญ่เลย แกบอกว่าเมื่อคืนได้ยินเสียงคนไอเหมือนกัน ตอนแรกนึกว่าเป็นเสียงคนในบ้านแต่พอฟังดีๆเสียงนั้นเป็นเสียงคนแก่หลังจากคุยกันเสร็จ แม่ก็เดินไปหาลุงวัฒน์ไม่รู้ว่าไปพูดอะไรบ้าง ตั้งแต่วันนั้นลุงวัฒน์ก็ไม่มานั่งกินเหล้าที่บ้านอีกเลยแต่จะมาเที่ยวหาแบบธรรมดาทั่วไปมากกว่าพอถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าคุยกับใครแกก็บอกแค่ว่า จำอะไรไม่ได้เลย