การผ่าตัดส่องกล้องเพื่อวินิจฉัยโรคหรือภาวะบางอย่างที่เจอในร่างกายได้
การผ่าตัดส่องกล้อง เป็นการนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการผ่าตัดช่วยให้แผลผ่าตัดมีขนาดเล็กลง ลดอาการเจ็บแผล ใช้ระยะเวลาในการพักฟื้นน้อยกว่าการผ่าตัดแบบเปิดหน้าท้อง ช่วยลดการเกิดพังผืดในช่องท้อง และภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัด การใช้กล้องส่องเข้าไปในร่างกายใช้ในการวินิจฉัยหรือรักษาโรคและภาวะต่างๆ ที่เกิดขึ้นในร่างกายขณะทำการผ่าตัดส่องกล้องจะใช้กล้องที่เรียกว่าแลปปาโรสโคป ซึ่งเป็นท่อเล็ก ๆ ที่มีกล้องและแหล่งกำเนิดแสงในตัวใส่เข้าไปในร่างกายผ่านรอยแผลผ่าตัดที่มีขนาดเล็กมาก และเครื่องมือผ่าตัดก็สามารถใส่ผ่านกล้องแลปปาโรสโคปเพื่อเข้าไปตัดและซ่อมแซมเนื้อเยื่อได้ ซึ่งโรคที่สามารถใช้กล้องตรวจแล้วเจอได้ก็มีดังนี้เลยค่ะ
การผ่าตัดส่องกล้องเพื่อการวินิจฉัยโรคหรือภาวะบางอย่างได้แก่
- ตรวจหาเนื้องอก
- สุ่มตัดชิ้นเนื้อเพื่อส่งตรวจ
- ตรวจอวัยวะต่างๆ เช่น ไส้ติ่ง, ตับ, ถุงน้ำดี, ตับอ่อน, ม้าม และกระเพาะอาหาร
- ตรวจหามะเร็งที่กระจายไปส่วนอื่นของร่างกาย
- ตรวจหาการท้องนอกมดลูก(มักเกิดในท่อนำไข่ของผู้หญิง), โรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ หรือโรคอุ้งเชิงกรานอักเสบ(PID)
- ตรวจหาเนื้อเยื่อพังผืด (เนื้อเยื่อแผลเป็นในท้อง) เนื้องอกมดลูก (ชนิดที่ไม่ใช่มะเร็ง) การติดเชื้อ หรือถุงน้ำ
หลังจากผ่าตัดส่องกล้องในการปฏิบัติตัวหลังการผ่าตัด ไม่สามารถนำมาใช้ได้กับทุกคนในแบบแผนเดียวกันทั้งหมด ขึ้นอยู่กับสภาพ และปัจจัยเฉพาะของแต่ละบุคคล ชนิดของการผ่าตัด ตลอดจนสภาพของร่างกายที่แตกต่างด้วยค่ะ