วันละกลอน"แม่!ช่างกล้าทิ้งลูกทั้ง3คน!

แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ทำไมช้า

รีบกลับมา หาหนู หนูคิดถึง

ทั้งโลกนี้ มีแต่แม่ แท้คำนึง

ลูกโศกซึ้ง ผวาฮอด กอดมาลา

น้ำตานอง ร้องพร่ำ ระร่ำเรียก

พะพร่ำเพรียก สำเนียกเรียกแม่จ๋า

สามพี่น้องตะกองกอด ระโหยอา

ชะแง้หาเวลาคล้อยละลอยเลือน

แม่บอกว่า จะเอาผ้า ให้ป้าซัก

คงไม่นาน งานมิหนัก แม่จะเคลื่อน

รีบกลับมา พาขนม ลูกอมเยือน

เล่นเป็นเพื่อน กันสามคน อย่าซนซัน

น้ำตาเอย เอ๋ยเจ้า เหย้าแห้งหด

สะอื้นไห้ กำสรด หมดแรงหัน

แค่ชะแง้ แลรอ ตลอดวัน

แม่ของฉัน นั้นไปลับ บ่กลับเลย

พลันทันใด เงาใคร ใหญ่ดูคุ้น

แหงะดูคุณ คุณพ่อ ร้องเฉลย

กอดกันกลม สมคิดถึง รักจังเลย

โอ้ลูกเอ๋ยพ่อกลับมา พาเจ้านอน

อย่าโกรธแม่ที่ทิ้งทอด มิกอดเจ้า

มีพ่ออยู่ อู่เล้า เฝ้าถนอม

ออกจากคุก คราวนี้ พ่อคงยอม

เป็นคนดี ที่จักน้อม ก่อมลูกยา

จะทำงาน สุจริต จิตสะอาด

อบายมุข ต้องปราศ ตัดขาดสา

เพื่อลูกพ่อ ขอตั้งสัจ จะวาจา

ลูกของข้า ต้องไม่อด รันทดทน

สุกิจ จันทบาลคันทรี่ป่า24562
    สุขสันต์วันพฤหัสบดีครับ