คาเกะมะ เหล่าเด็กหนุ่มผู้ขายเรือนร่างในสมัยเอโดะ

ในประเทศญี่ปุ่นสมัยเอโดะมีเหล่าเด็กหนุ่มรูปงามที่ขายเรือนร่างของตัวเองแลกเงินซึ่งเรียกว่า คาเกะมะ  (陰間)  ซึ่งเด็กหนุ่มที่จะเป็นคาเกะมะได้อยู่ในช่วง 12 – 20 ปี  เพราะมากไปกว่านี้ร่างกายก็จะเริ่มสมชายมากขึ้นจนแต่งตัวเป็นผู้หญิงไม่ได้อีก  เคยมีการเปรียบเปรยคาเกมะกับดอกไม้ในตำรา ไว้ดังนี้

“ฤดูใบไม้ผลิของคาเกะมะคือ 16 11 ถึง 14 คือดอกไม้ตูม  15 เป็นต้นไปถึง 18 คือช่วงที่ดอกเบ่งบานงดงามที่สุด 19 ถึง 22 คือดอกไม้ที่เบ่งบานมากเกินไปใกล้ร่วงหล่น”

เมื่ออายุเกินแล้วก็มีหลายคนที่ผันตัวเองไปขายบริการให้ผู้หญิงอย่างเดียวแทน  เพราะมันก็น้อยนักที่จะมีคนมาซื้อตัวหรืออะไรแบบโสเภณีหญิง

                ขั้นตอนการขัดเกลาตัวเองเป็นคาเกะมะ

ก่อนที่เหล่าเด็กหนุ่มจะได้เดบิว(?) เป็นคาเกะมะต้องผ่านขั้นตอนมากมาย   อย่างแรกคือการขัดเนื้อตัวให้สวยงาม ด้วยการใช้เปลือกลูกทับทิมมาทำเป็นที่ขัดตัว   ต่อมาคือการทำจมูกให้โด่ง วิธีการน่าจะจินตนาการกันได้นิด ๆ  คือคล้ายๆกับการเอาไม้หนีบผ้ามาหนีบนั้นแหละ (ฮา) ใช้แผ่นไม้มาทำที่หนีบแล้วหนีบตอนนอน

ต่อมาเป็นขั้นตอนสำคัญนั่นคือการเตรียมช่วงล่าง  ซึ่งจะแบ่งออกเป็นสามช่วง

1.ใช้นิ้ว

จะค่อยๆใส่ไปเรื่อยๆเริ่มจากนิ้วเล็กสุด

2.ใช้ไม้ป้ายยาที่เรียกว่า 棒薬  (โบยาคุ)

ใช้ไม้ขนาดประมาณ 8 เซนติเมตรพันด้วยผ้าให้เหมือนของผู้ชายจริงๆ  บนผ้าชุบด้วยสารเคมีตัวนึงที่ละลายกับน้ำมันงาเพื่อให้ใส่ของจริงได้ง่ายขึ้น   แล้วก็ใส่คาไว้อย่างนั้นตอนนอนทุกคืน

3.ใช้ของผู้ชายจริงๆ

ตรงนี้จะมีการใช้ยาป้ายเพื่อช่วยในการหล่อลื่น (いちぶのり อิจิบุโนริ)  ซึ่งยาป้ายนี้ทำจากไข่ขาว  สาหร่ายฟุโนริ แล้วก็ผงที่บดจากรากต้นคุซึ ผสมเสร็จเอามาป้ายบนกระดาษ เอาไปตากแล้วพับเป็นซองๆเก็บไว้ในอินโร (กล่องใส่ยาแบบพกพา)   และไม่ได้ใส่พรวดไปทีเดียวเพราะค่อยๆทำไปทีละวัน

            การแต่งกายของคาเกะมะ

ทรงผมของคาเกะมะจะเป็นแบบชิมาดะมาเกะ ซึ่งทรงผมแบบนี้จะเป็นทรงผมแบบเดียวกับผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงาน  กิโมโนแบบฟุริโซเดะ (กิโมโนแขนยาว) เวลาออกไปข้างนอกก็จะมีเสื้อคลุมฮาโอริทับ

ข้อห้ามที่ต้องระวังเวลารับแขก

• แปรงฟันให้สะอาดเสมอๆ เพราะต้องมีการจูบกับแขก
• ล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาดโดยเฉพาะช่วงล่างเพื่อไม่ให้มีกลิ่นตัว
• ตอนที่มีคนอยู่ ห้ามไปห้องน้ำให้ใครเห็น (หลังเสร็จกิจที่จะต้องไปห้องน้ำก็ต้องแอบไปไกลๆไม่ให้ลูกค้ารู้และได้ยินเสียง)
• ไม่กินโทโรโระ (คล้ายๆมันบดเหนียวๆ) นัตโตะ ปลาย่าง หอยซาซาเอะย่าง โซบะ เถือกๆนี้ เพราะว่ามันจะทำให้ปากเหม็น แถมวิธีกินยังดูมูมมามอีกตะหาก

อัตราค่าบริการของโรงเตี๊ยมคาเกะมะ

・1 รอบ（ประมาณ 1〜２ชั่วโมง）→　1 บุ ＝ ประมาณ 2 หมื่นเยน (ตามค่าเงินปัจจุบัน)

・2 รอบ（ประมาณ 2〜４ชั่วโมง）→　1 บุ 2 ชู = ประมาณ 3 หมื่นเยน

・ซื้อขาดทั้งวัน →　2 เรียว 2 บุ ＝ประมาณ 2 แสนเยน

・ครึ่งวัน →　1 เรียว 1 บุ ＝ ประมาณแสนเยน

นอกเหนือจากนี้ก็จะมีทิปและอื่น ๆ  เพิ่ม   และในการรับแขกนั้นก็ไม่ได้เฉพาะเจาะจงว่ารับแต่ผู้ชายอย่างเดียว ผู้หญิงก็ได้  และ3Pก็ยังได้   และจำนวนคาเกะมะไม่ได้ก็มีมากขนาดนั้น  ในตัวเมืองเอโดะมีโรงเตี๊ยมประมาณ 8 ที่ และมีคาเกะมะราว ๆ 225 คนเท่านั้นเอง   ซึ่งโรงเตี๊ยมพวกนี้จะสร้างไว้ใกล้ๆกับย่านคนจน

หน่วยเงินจะเป็นประมาณนี้   1 เรียว = เงิน 1 บุ 4 แผ่น แล้วก็เท่ากับเงิน 2 ชู 8 ใบ

ซึ่งระหว่างที่ใช้บริการ สมัยนั้นจะใช้วิธีการจับเวลาโดยการจุดธูป  บนกล่องที่ปักธูปจะเขียนชื่อเด็กๆเอาไว้ ธูปหนึ่งดอกเท่ากับ 1 รอบ  ได้ยินว่าเวลามีลูกค้าที่ไม่พึงประสงค์มา บางครั้งเจ้าร้านก็แอบเป่าให้ไฟติดแรงๆ ธูปจะได้หมดไว

แล้วแขกที่มาใช้บริการคาเกะมะเป็นแขกแบบไหน?

1. ที่เยอะที่สุดคือพระสงฆ์ เพราะโดยหลักแล้วมีกฎข้อห้ามเรื่องผู้หญิง จึงมีพระสงฆ์จำนวนมากสนใจเด็กหนุ่มรูปงาม
2. แขกผู้ชายที่เห็นว่าเรื่องชายรักชายเป็นเรื่องน่าสนใจ สนุก และชีวิตควรลองทั้งสองแบบ ทั้งกับผู้หญิงและผู้ชาย
3. ลูกค้าที่เป็นผู้หญิง มีตั้งแต่ภรรยาคนใหญ่คนโต แม่ม่าย หรือหญิงสาวที่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายและเห็นว่านี่คือโอกาส

ที่จริงเรื่องของคาเกะมะมีรายละเอียดอีกมากมาย  แต่อ่านมากก็รู้สึกสะเทือนใจ…   จึงสรุปไว้เท่านี้ดีกว่า  เก็บไว้เป็นความรู้นอกห้องเรียน  ประเทศญี่ปุ่นยังมีอีกหลายเรื่องที่ไม่รู้จริงๆ  งืมๆๆๆ