กรรมเป็นพื้นฐานของการกระทำความดี เสนอกรรมเรื่อง ดอกกรรม

เวรกรรมที่เกิดขึ้นนั้น ย่อมเป็นไปตามธรรมชาติไม่มีใครขัดขวางหรือทำลายเวรกรรมได้

แม้สำเร็จเป็นอรหันต์แล้วก็ตาม ถ้ามีเวรกรรมแต่ก็จะต้องลงไปชดใช้กรรมก่อนถึงจะปรินิพพานอยู่ในความว่างเปล่าได้ ดังนั้นใครที่ได้รับความทุกข์ทรมานก็ถือได้ว่าเป็นเวรกรรมแต่ชาติปางก่อนเถอะ ไม่ใช่จะไปโทษคนนั้นคนนี้

ผมเติบโตขึ้นมาจากเด็กชนบท การเรียนที่ลุ่มๆ ดอนๆ พอโตขึ้นก็เรียนต่อให้จบ ม.3 แต่ความเกเรของผมนั้นเองที่ทำให้พ่อแม่คิดจะส่งผมไปให้ป้าอนงค์ที่กรุงเทพฯ ซึ่งเป็นพี่ของแม่ผมเองที่มาตั้งรกรากทำมาหากินอยู่ที่กรุงเทพฯ ตั้งแต่เป็นสาวจนแก่แล้ว

เมื่อผมจบ ม.3 แม่ก็ส่งผมเข้ากรุงเทพฯ มาหาป้าอนงค์ ป้าก็ให้ผมเรียนต่อเทคนิคแห่งหนึ่ง ซึ่งผมก็ชอบวิชาชีพแบบนี้ เพราะจะทำให้อนาคตผมดูดียิ่งขึ้นถ้าจบออกไปหางานการทำ

บ้านป้าอนงค์นั้นใหญ่โตพอสมควรทั้งบ้านนั้นมีแกอยู่กับลูกสาวอีก 2 คน ส่วนลุงชายซึ่งเป็นสามีป้านั้นอยู่ค่ายทหารบางทีแกก็กลับ บางทีออกป่าไปเป็นเดือนถึงกลับ ส่วนป้าอนงค์นั้นแกมีอาชีพคือ การออกเงินกู้ให้กับแม่ค้าในตลาดสด รายได้แต่ละวันของแกนั้นได้หลายพันบาท

ไม่นานนักเมื่อผมชินกับพื้นที่ ป้าก็พาผมไปที่ตลาดเก็บเงินตามแม่ค้าที่เป็นหนี้ป้าเขาเรียกว่าเก็บดอก เพื่อฝึกฝนให้ผมนั้นทำมาหากินกับแกด้วยหรือเป็นผู้คุมตามแกเพราะแกกลัวมีศัตรูมาหมายปอง

นานวันเข้าผมก็ออกเก็บดอกเบี้ยเองตามคำสั่งของป้าอนงค์ ซึ่งผมก็รู้จักกับแม่ค้าเกือบทุกคนเพราะผมคือตัวแทนของป้าอนงค์นั้นเอง

ประสบการณ์ในครั้งนี้ทำให้ผมเห็นการเหลื่อมล้ำที่ว่าคนจนกับคนรวยได้ชัดเจน

การเก็บดอกจากเงินที่ยืมนั้น ผมสังเกตว่ามันมากมายกว่าเงินยืม ซึ่งผมได้ยินบางคนแอบซุบซิบว่า “เจ้าหนี้หน้าเลือด” เพราะดอกแพงหูฉี่ เพราะถ้าป้าให้ยืม 500 บาทดอกที่ต้องส่งก็คือ 100 บาท ซึ่งเป็นร้อยละ 20 บาทนั่นเอง ถ้าใครยืมมากก็ใช้หนี้ดอกมากขึ้นทวีคูณ ยังงี้นี่เองคุณป้าของผมถึงได้ร่ำรวยยิ่งกว่าใครในละแวกนี้

ลูกหนี้ของป้านั้นมากมายและสัญญากู้ยืมนั้นป้าก็โอนให้ผมเป็นคนเขียนหมด วันๆ ป้าเก็บหนี้มาแล้วยังมาเขียนการกู้ยืมไว้อีกมาก เล่นเอาอ่อนเพลียไป แต่ผลที่ได้รับจากการทำงานของผมนั้นมันก็คุ้มเพราะป้าให้เงินผมใช้วันละ 100 บาท ผมพยายามเก็บแล้วส่งให้แม่ด้วย ส่วนที่เก็บไว้ผมก็ไม่เบิกไปใช้จ่ายอะไรมาก นอกจากเรื่องจำเป็นในการเล่าเรียนของผมเท่านั้น

ดังนั้นป้าอนงค์จึงโดนเรียกว่า คุณนาย เพราะเงินตัวเดียวแท้ๆ ที่มีอำนาจสามารถบังคับสังคมให้ยอมรับตัวเอง ถึงตัวเองจะชั่วช้าสักเพียงใด ก็จะมีหน้ามีตาโดยที่ทุกคนไม่รู้ว่าคนๆ นั้นจิตใจเป็นเช่นไร การยกย่องสรรเสริญคือส่วนหนึ่งของลูกหนี้ที่พยายามเอาใจเพื่อจะได้ยืม ส่วนเจ้าหนี้ก็สูบเลือดสูบเนื้อลูกหนี้อย่างน้ำซึมบ่อทราย

ผมวางโครงการที่จะอยู่กับป้าอนงค์อีกนาน ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเสียก่อน เพราะผมอยู่ที่นี้มีความสุขมีทั้งเงินทองและความสะดวกสบายยิ่งนัก แต่ไม่นานผมก็เจอกับนักศึกษาสาวจากอาชีวะ ทำให้ผมใจแตกหลงรักเธอเข้าให้แล้ว และใช้เงินที่เก็บเอาไว้ออกมาใช้จ่ายกับความรักของผม

การเก็บหนี้ดอกเบี้ยก็เริ่มซบเซาลง เพราะลูกค้าบางรายก็เชิดเงินหนีมั่งและบางรายก็ไม่ยอมจ่ายกว่าจะจ่ายได้ก็นานแสนนาน

ทำให้ป้าอนงค์เป็นเดือดเป็นแค้นยิ่งนัก ดอกเบี้ยของแกขาดหายไปเกือบหมื่น เมื่อลูกหนี้เบี้ยว แกก็จะนำตำรวจไปค้นหาที่บ้านและยึดบ้านเอาไว้ตามใบสัญญา เล่นเอาลูกหนี้ต้องจ่ายทั้งต้นทั้งดอกพร้อมๆ กัน เสียงสาปแช่งของลูกหนี้ที่หมดตัวเล่นเอาผมขนลุก เพราะคำสาปแช่งคำด่าทุกวี่ทุกวันจนผมเริ่มกลัวบาปกรรมขึ้นมาจริงๆ แล้ว เพราะบาปกรรมเริ่มเข้ามาในบ้านป้าอนงค์แล้ว

ลูกสาวที่รักของเธอนั้นไม่เอาใจใส่ในการเรียน เที่ยวเตร่ตลอดเวลาเสเพลจนต้องออกโรงเรียน แถมติดยาเสพติดอีกแกเองก็หมดทางห้าม จึงนำไปยังวัดถ้ำกระบอกให้เลิกยา ขากลับนี่สิรถเก๋งที่ขับไปนั้นเกิดยางระเบิดขึ้น ทำเอาผมต้องหักพวงมาลัยอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวชนรถที่อยู่ข้างหน้า รถวิ่งพลิกคว่ำลงไปในคลองซึ่งมีน้ำอยู่เล็กน้อย ดีที่ผมคาดเข็มขัดนิรภัยไม่อย่างนั้นผมเจ็บหนักแน่ ส่วนป้าอนงค์แน่นิ่งไป ผมรีบโบกรถนำเธอส่งโรงพยาบาลและโทรหาลุงและลูกสาวคนโตให้รีบมาดูแก

หลายวันผ่านไปแกปลอดภัยดี แต่ที่น่าเศร้านั่นก็คือแกเดินไม่ได้เพราะการกระแทกของรถที่ตกลงไปนั่นเอง จึงทำให้หลังแกหัก หมอพยายามช่วยสุดฝีมือแล้วแต่ก็ทำไม่ได้คงช่วยชีวิตได้แค่นั้น

แกกลับบ้านมานอนซมอยู่แต่บนที่นอน โดยมีลูกสาวทำหน้าที่แทนแม่ทุกอย่าง เช่นเรื่องหนี้สิน ผมเห็นดังนั้นจึงพยายามห้ามพี่สาวด้วยความเป็นห่วงในเรื่องของกรรมเวร พี่สาวก็ฟังผมและเลิกล้มการออกเงินกู้ หันมาค้าขายแบบสุจริตเพื่อสร้างบุญให้ป้าอนงค์ต่อไป

ส่วนผมนั้นเชื่อในเรื่องของกรรมเวรมาก จึงตั้งคติของตัวเองถือศีลห้าอย่างเคร่งครัดและทำบุญกุศลให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้บาปที่ทำร่วมกับป้าอนงค์ได้ตามทันผม

ขอบคุณที่มา: http://www.teeyaipakin.com/2018/06/26/กรรมเป็นพื้นฐานของการก/