รัก!!!คืออะไร?(ทัศนะของข้าพเจ้า)ตอนที่1

            คำว่ารัก..หลายๆคนก็มักจะมีความเข้าใจไปได้หลายรูปแบบ ที่...แตกต่างกันออกไป  ขึ้นอยู่กับภาวะ

     และอารมณ์ ของคนที่ประสบมาด้วยตัวเอง และ..ตามบทความต่างๆซึ่งปัจจุบันนี้มีให้ได้เลือกอ่านกันมากมาย

                 และในวันนี้..ผมก็อยากถ่ายทอดเรื่องความ"รัก" ในมุมมองของผมเอง

            ที่..ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้เจอกับความรัก ที่...จะทำให้เราเป็นไปได้ถึงขนาดนี้

      จนทำให้ผมเริ่มค้นหาเรื่องราวของความรักในทุกรูปแบบที่พอจะค้นหาได้ ทั้งจากหนังสือต่างๆ

จากผู้รู้หลายๆที่ และจากนิตยสารของต่างประเทศ และ..สำคัญที่สุดคือ ประสบการณ์ตรงของผมเอง

    ผมได้ทำเป็นclipsเรื่องนี้ว้มากกว่า20ตอน แต่...วันนี้ผมจะมาสรุปสาระสำคัญต่างๆ โดยย่อ ไว้ที่นี่

                                                           บังเอิญ......(หรือ)เปล่า 

       ทุกสิ่งทุกอย่างมันคือ..ความตั้งใจ จงใจ ไม่มาจากเขา ก็..มาจากเราเอง หรือ..จะมาจากพระเจ้าองค์ใดที่                    บรรจง"ขีด" เป็นเส้นบางๆของเราเอาไว้ หรือ..มาจาก คิวปิด[cupid]ก็...เป็นไปได้หมด

                                            อะไร..ที่ทำให้คิดแบบนั้น...นั่นเป็นเพราะว่า...

          การที่คน2คน ที่อยู่ห่างไกลกัน800กว่ากิโลเมตร หรือ..อาจจะมากกว่านั้น 

       จะมาเจอกันได้นั้น...มันถูกคัดกรองจากประชากรทั้งโลกรวมกว่า..9.8พันล้านคน

      มันจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่เรา2คนจะได้มาเจอกัน และรักกัน มันจึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน

                                                          รัก..เกิดขึ้นได้อย่างไรล่ะ??

                องค์ประกอบสำคัญที่จะทำให้คน2คนรักกันนั้น มีอยู่2ข้อใหญ่ๆ คือ..

   1.มีอะไรที่เหมือนๆกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน นิสัยคล้ายกัน จิตใจคล้ายๆกัน แต่การที่คนเรามีอะไรที่เหมือนกันทุกอย่างเกินไป มันจะรักกันไม่ได้ เพราะเราเองก็ไม่ชอบนิสัยบางอย่างของเราเหมือนกัน ถ้าคนๆนั้นมาอยู่กับเรา มันก็เปรียบเสมือนเรามองกระจกเงา เราก็จะไม่ชอบนิสัยบางอย่างของคนๆนั้นเลย แต่....ธรรมชาติของมนุษย์ จึงกำหนดบางอย่างขึ้นมาทดแทนสิ่งนี้ นั่นก็คือ....ความ''ต่าง''

   2.มีความต่างที่คล้ายๆกัน  เมื่อเรามีอะไรที่คล้ายกันแล้ว และมีความต่างที่จะมาทดแทน

   หรือ เติมเต็มให้กับอีกฝ่ายได้..อย่างพอดี..ซึ่งกันและกัน มันจึงคล้ายกับจิ๊กซอร์ที่หายไป

   หรือที่เขาเรียกกันว่า อีกครึ่งใจที่หายไป นั่นเอง

  ถ้าท่านที่รักการอ่านทุกท่าน อ่านมาถึงจุดนี้แล้ว คุณก็คงคิดว่า มันน่าจะเป็นความรักที่ดีแล้วใช่ไหมครับ..... 

           ยังครับ ..เพียงแค่นั้นจะเรียกว่ารักที่สมบูรณ์แบบ..ไม่ได้ เพราะ..มันยังขาดรายละเอียดอื่นๆอีก ..

       คนที่จะรักกันได้ดี...มันต้องเกิดจากการที่คน2คนได้ใช้เวลาร่วมกัน..อย่างมีคุณภาพ 

           คำๆนี้ อาจจะ...ไม่จำเป็น..ที่จะต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ แต่เราก็ยังได้ใช้เวลาทำกิจกรรมด้วยกันเสมอ

    (นี่คือความจริงของชีวิตผู้เขียนเอง) พูดคุยกัน  เล่นเกมส์ด้วยกัน  โทรคุยกันทุกวัน ไลน์หากันทุกวัน คอลกันทุกวัน

        สิ่งนี้ล่ะ ที่เราเรียกมันว่า การมีเวลาร่วมกัน อย่างมีคุณภาพ และความรักมันก็จะพัฒนาไปมากขึ้นเรื่อยๆ

       เมื่อทุกย่างมันลงตัว และไว้ใจซึ่งกันและกัน...มากขึ้น จนถึงจุดที่เรียกว่า สมบูรณ์แบบ

       จึงมีการให้คำมันสัญญาต่อกัน เกิดขึ้น

                                                     เราจะรักกัน...ตลอดไป

                 ผมเชื่อว่า หลายๆคู่ที่รักกันใหม่ๆ มักจะชอบให้คำมั่นสัญญาต่อกันและคำที่ฮิตติดลมบนที่สุด

         ที่หลายๆคู่มักจะใช้กัน(แน่นอน ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น)คือ... เราจะรักกันตลอดไป ฟังดูดีมั้ยครับ

    แน่นอนว่า นาทีนั้นที่...ไม่ว่าคุณ..หรือเค้า..ที่เป็นคนเอ่ยมันออกมา มันช่างฟังแล้วอิ่มเอมใจเหลือเกิน

    ทั้งคนพูด และคนฟัง 

            แต่.. เราลืมคิดกันไปว่า คำพูดเหล่านั้น มันคือ การให้ความหวังซึ่งกันและกัน และ..เมื่อมีการให้ความหวังกัน

    มันก็ย่อมมีความคาดหวังเกิดขึ้น แต่..เมื่อมีความคาดหวัง มันก็ย่อมมีความ สมหวัง และ ผิดหวัง 

       ผมเองก็เช่นกัน เมื่อเค้าบอกว่า (ชื่อ)จะรักพี่แบบนี้...และตลอดไป สิ่งแรกที่ผมทำได้ในตอนนั้นคือ บอกเขาไปว่า

                 "จำคำนี้ไว้ให้ดีๆนะ"นั่นคือสิ่งเดียวที่ผมจะพูดย้ำให้เขาจดจำเอาไว้ แค่นั้น...แค่นั้นจริงๆ

           แต่คำพูดเหล่านั้นมันส่งผลให้เรา...เกิดความคาดหวังที่สูง และมีการทำตารางเป็นช่องๆเอาไว้

            ว่าเราคบกันมากี่วัน... กี่เดือน...กี่ปีแล้ว เมื่อผ่านไป1เดือนก็ติ๊กเครื่องหมายถูกที่ช่องนั้นไปเรื่อยๆ

                            และเชือมั่นว่า เขา..จะจริงจังกับคำสัญญาที่เขาเคยให้ไว้

     เพราะมีการเก็บสถิติกันไว้ว่า เวลาผู้หญิงรักใคร เขาจะเริ่มต้นที่100 และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หรือไม่ก็100อย่างนั้น

         ส่วนผู้ชาย..เวลารักใคร จะเริ่มต้นที่100 เช่นกัน แต่จะค่อยๆลดลงมาเรื่อยๆ(ผิดกับผู้หญิงมั้ยครับ)

  เพราะฉะนั้นเนี้ย!ผมมั่นใจว่า ผู้หญิงเขาจะมีความจริงใจกับเราอย่างเสมอต้นเสมอปลาย..แน่นอน

             และแน่นอนครับ ถ้าทุกคนทนอ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้ว ก็พอจะเดาได้ว่า มันก็ดูดี และน่าจะจบลงไปได้อย่างสวยงาม  ถูกมั้ยครับ แต่เปล่าเลยครับ เพราะถ้ามันเป็นแบบนั้น ผมก็คงต้องเขียนมันอีกแบบ..แน่นอน

              ความพีค..ที่ผมเองก็ไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นได้ จนทำให้ผมช้อค..ค คืออะไร

             และ..บทสรุปสุดท้ายของความรัก..จะเป็นเช่นไร ผมจะมาถ่ายทอดให้อ่านกันต่อ ถ้ามีเวลา

             หรือถ้าอยากอ่านต่อให้จบ ก็คอมเม้นไว้นะครับ         

                              (ปล. นี่คือเรื่องจริง เหตุการณ์จริง และทุกตัวละครที่กล่าวถึงทั้งหมด มีตัวตนอยู่จริง)