กล่องซ่อนสลักโบราณกับของแถมบางอย่าง ????

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่บ้านของคุณเล็กแถวลำลูกกา เมื่อปี 54 ส่วนตัวคุณเล็กนั้นชอบสะสมของเก่า ชอบเดินหาของเก่าตามสวนจตุจักร แล้วมีอยู่วันนึง ก็นัดกับเพื่อนไปที่สวนจตุจักร เพื่อไปหาดูของเก่า วันนั้นก็มีเพื่อนอีก 3 คน รวมคุณเล็กด้วยเป็น 4 คน คุณเล็กก็เดินไปเรื่อยๆและเดินผ่านร้านขายของเก่าร้านนึงที่ขายกล่องไม้ คุณเล็กก็ไปสะดุดตากล่องไม้สีดำฝังมุก เป็นลายไทย สวยมาก ก็ถามลุงเจ้าของร้านว่า พี่ นี่กล่องอะไรอ่ะ สวยจัง ลุงเจ้าของร้านตอบว่า ไม่รู้ ก็ไปซื้อเหมาๆ มา น้องชอบมั๊ยหละ พี่เปิดมาตั้งนานแล้ว แต่เปิดไม่ออก คุณเล็กก็หยิบกล่องขึ้นมาดู ลักษณะของกล่อง กว้าง 10 นิ้ว ยาว 15 นิ้ว เป็นไม้สีมันๆ ฝังมุกเป็นลายไทย มีรอยฝาปิด แต่ไม่มีกลอนล็อค ไม่มีรูกุญแจ พอเขย่าๆกล่องก็มีเสียง ก็อกแก็กๆ อยู่ข้างในกล่อง แล้วคุณเล็กก็ซื้อกล่องใบนี้มา และเดินมาหาเพื่อน เพื่อนก็ถามว่า ไปซื้อกล่องอะไรมาวะ คุณเล็กก็ตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่เราชอบหวะ ลายมันสวยสะดุดตา เพื่อนก็ถามว่ามันเปิดไม่ได้หรอ รูกุญแจก็ไม่มี แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร แล้วก็แยกย้ายกลับบ้าน คุณเล็กก็กลับถึงบ้านประมาณ 6 โมงเย็น ก็เอากล่องนี้ไปวางไว้ที่ตู้โชว์ แล้วก็นั่งมองกล่อง ชื่มชม แบบว่าสวยมาก ในใจก็คิดหาวิธีเปิด จนเวลา 3 ทุ่มก็ขึ้นไปนอน พอซักประมาณ 5 ทุ่ม พ่อของคุณเล็กก็เลิกงานกลับมา ขับรถมาจอด เปิดประตูเข้ามา แล้วก็ได้ยินเสียงพ่อร้องโอ้ย ดังมาก แม่ก็วิ่งลงมาดูพ่อว่าเป็นอะไร พ่อบอกว่า สงสัยจะเพลีย พอเปิดไฟ ก่อนที่ไฟจะติดก็เห็นเป็นผู้ชายแก่ใส่ผ้าม่วง เสื้อแขนยาวสีขาว ยืนถือไม้เท้า นัยตาแดง ไม่มีตาดำ ยืนอยู่ตรงตู้โชว์ที่วางกล่องจ้องพ่ออยู่ จนพ่อหงายท้องลงไป แม่ก็บอกพ่อว่าพ่ออาจจะเครียด ทำงานมาเหนื่อย และก็ให้พ่อขึ้นไปอาบน้ำ ถัดมาอีกวัน ช่วง 10 โมงเช้า คุณเล็กก็อยู่กับแม่ 2 คน คุณเล็กลงไปล้างรถอยู่หน้าบ้าน ส่วนแม่ทำกับข้าวอยู่ในครัว ระหว่างที่แม่หันหลังทำกับข้าวอยู่ ก็ได้ยินเสียงคนเดิน โดยใช้ไม้เท้าดัง ป๊อกๆๆ มาทางข้างหลัง และก็มีเสียงพูดพูดว่านี่กินได้มั๊ย เสียงดัง เสียงเหมือนคนมีอำนาจ แม่ก็หันกลับไปดู แต่ก็ไม่เห็นใคร ก็เลยเรียกคุณเล็ก ถามคุณเล็กว่า เล็ก เรียกแม่จะกินอะไรหรือเปล่า คุณเล็กก็ตอบว่า เปล่าครับ ผมล้างรถอยู่เนี่ยแม่ ตอนนั้นคุณเล็กก็เริ่มเอะใจ เพราะว่ามีเหตุการณ์แบบนี้ในบ้านถึง 2 ครั้งแล้ว เมื่อคืนก็ครั้งนึง วันนี้อีกครั้งเลย ก็เลยคิดว่าต้องนัดเพื่อนมาที่บ้านมาช่วยกันเปิดกล่องนี้ดีกว่า พอบ่าย 3 เพื่อนๆก็มาอีก 3 คน ก็มานั่งพิจารณากล่อง ดูว่าจะเปิดยังไงให้บุบสลายน้อยที่สุด เพราะว่าตัวคุณเล็กนั้นชอบกล่องมากแต่ก็อยากรู้ว่าข้างในกล่องคืออะไร จะใช้สิ่วก็ไม่ได้ กล่องฉีกแน่ๆ เอาใบเลื่อยก็ไม่ได้ เสียกล่องอีก จนถึง 6 โมงเย็น คุณเล็กก็เลยชวนเพื่อนนอนที่บ้านเลย หลังจากกินข้าวกันเสร็จ ก็ยกกล่องขึ้นไปบนห้องนอนคุณเล็ก แล้วก็มีเพื่อนคนนึงพูดว่า เอางี้ เอามีดแบนๆในครัวมา ค่อยๆเซาะ แต่พอเอามีดมาเซาะก็ยังคงเซาะไม่ได้ แล้วเพื่อนอีกคนก็บอกว่า เอางี้ เดี๋ยวจัดการให้ เพื่อนลงไปข้างล่าง ไปหยิบค้อนกับ ตัวตอกแหลมๆแบนๆมา แล้วก็หาเหลี่ยมตั้งกล่อง และบอกว่า ตอกตรงนี้แล้วงัดเลยนะแรกๆก็เอาค้อนตอกเบาๆก่อน แต่พอกำลังจะลงแรง ดวงไฟในห้องก็แตกพร้อมกันทั้ง 2 ดวงจนไฟดับ มืดไปทั้งห้อง ก็มีเพื่อนคนนึงส่องไฟฉายหาคัทเอาท์อยู่ ก็มีเสียงมาจากไหนไม่รู้พูดว่า พวก...คิดจะทำอะไรกัน แล้วก็ถีบประตูห้อง ปังๆๆ ทั้งหมดก็รีบเปิดประตูวิ่งลงมาข้างล่าง แต่ว่าพอลงมาข้างล่างไฟดันไม่ดับ ดับแค่ห้องนอนคุณเล็กห้องเดียว คุณเล็กและเพื่อนก็นั่งคุยกันอยู่ข้างล่างก่อน ยังไม่อยากขึ้นไปข้างบน ผ่านไปซักพัก คุณเล็กก็ขึ้นไปหยิบกล่องลงมาเก็บไว้ที่ตู้โชว์ที่เดิม เพื่อนก็บอก่า กล่องนี้มันทะแม่งๆแล้วหวะเล็ก คุณเล็กก็คิดเหมือนกัน เพราะแม่กับพ่อก็เจอมา ก็คุยๆกันว่าจะเอายังไงกันดี แล้วก็มีเพื่อนคนนึงเสนอขึ้นมาว่า เอางี้ เดี๋ยวเราเอากล่องไว้บนห้อง แล้วเรานอนพร้อมกัน 4 คน ถ้าจะเจอก็เจอพร้อมกันเลย 4 คน คุณเล็กก็เอากล่องไปวางไว้ตรงข้ามหัวนอน เปิดไฟในห้องไว้ พอเที่ยงคืนกว่าๆ ก็ปิดไฟ นอนไปได้ซักครึ่งชั่วโมง ทุกคนก็ได้ยินเสียงคนเดินโดยใช้ไม้เท้า เดินขึ้นมา เรื่อยๆ จนมาหยุดที่หน้าประตูห้องคุณเล็ก แล้วเสียงก็หายไป คุณเล็กก็สะกิดเพื่อน เพื่อนก็กระซิบบอกว่า ได้ยินแล้วๆ จากนั้นก็มีเสียงพูดดุๆว่า ...ยุ่งอะไรกับของกู ...ยุ่งอะไรกับของกู ...ยุ่งอะไรกับของกู แล้วก็ถีบประตู ปังๆๆ ทั้ง 4 คนก็ช็อค จนมีเพื่อนคนนึงตั้งสติได้ลุกขึ้นไปเปิดไฟ แล้วทั้งหมดก็วิ่งไปเคาะประตูห้องแม่คุณเล็กที่อยู่ตรงข้ามกัน คุณเล็กก็พูดว่า แม่ๆๆ เปิดประตุให้เล็กหน่อย พอแม่มาเปิดประตู คุณเล็กและเพื่อนๆก็กรูเข้าไปในห้องแม่ และถามแม่ว่า แม่ได้ยินเสียงใครถีบประตูห้องเล็กมั๊ย แม่ก็ตอบว่า ไม่มีเลยลูก แม่ก็ดูทีวีอยู่เนี่ย เพื่อนคุณเล็กก็บอกแม่ว่า ผมขอนอนในห้องด้วยได้มั๊ยครับ แม่ก็บอกว่าได้ๆๆ และก็ถามว่า เล่นอะไรกันมาเนี่ย คุณเล็กก็บอกว่าไม่ได้เล่น เจอจริงๆ แล้วคุณเล็กและเพื่อนๆก็นอนข้างล่างเตียงในห้องแม่ พอตอนเช้าตื่นขึ้นมา แม่ก็ชวนเด็กๆไปใส่บาตรหน้าบ้าน แล้วหลวงพ่อที่มาบิณฑบาตรก็พูดออกมาคำนึงว่า ที่บ้านมีงานแสดงอะไรหรอ ลุงคนนั้นหนะแต่งตัวไทยๆเชียว คุณเล็กหันไปมองก็ไม่มีใคร แม่ก็ตอบหลวงพ่อไปว่า ก็ไม่มีนะหลวงพ่อ หลวงพ่อก็พยักหน้าและเดินไปเลย คุณเล็กก็คิดว่าสาเหตุต้องมาจากล่องนี้แน่ๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี เลยเล่าให้แม่ฟังว่าไปซื้อกล่องนี้มา ทีนี้คุณเล็กก็บอกเพื่อนว่างั้นไปที่วัดกัน แถวๆนิคมอุตสาหกรรมบางกะดี พอถึงวัด ก็หยิบกล่องเข้าไปหาหลวงพ่อแล้วก็เล่าให้หลวงพ่อฟังว่า ได้กล่องมาจากไหน แล้วก็เกิดเหตุการณ์อะไรบ้าง หลวงพ่อก็เอามือมาแตะที่กล่อง แต่พอหลวงพ่อแตะกล่องได้ไม่ถึงวิ ก็ชักมือออกเลย และบอกเด็กวัดให้ไปตามคุณลุงคนนึง ชื่อว่า คุณลุงปลื้ม มาให้หน่อย ซักพัก ลุงปลื้มก็มา คุณเล็กก็ดูกล่อง พลิกไปพลิกมา แกก็พูดว่า กล่องนี้สวยมาก เป็นการซ่อนสลัก หลวงพ่อก็ถามว่า โยมปลื้มพอจะเปิดได้มั๊ย ลุงปลื้มก็ตอบไปว่า เมื่อก่อนทวดเคยสอนอยู่ จะลองทำดู ตลอดเวลาที่คุณเล็กได้กล่องมา หาวิธีเปิดกล่องทุกวิถีทาง ทำยังไงก็เปิดกล่องไม่ได้ แต่ลุงปลื้มใช้เล็บไปดันเดือยแหลมๆเล็กๆที่อยู่ข้างกล่องนิดเดียวก็เปิดได้เลย พอเปิดออกมา ก็เจอแท่งโลหะสีเงิน จามด้วยอักขระตรงด้านซ๊าย และอุดด้วยขี้ไต้ หลวงพ่อก็บอกว่านี่คือตะกรุดมอญ คนมอญสมัยก่อน เมือเสียชีวิตจะอัญเชิญอัตฐิของบรรพบุรุษมาใส่ไว้ในนี้และอุดด้วยขี้ไต้ พอหลวงพ่อแกะขี้ไต้ออก และเทออกมาก็เป็นผงกระดูกขาวๆจริงๆ แล้วหลวงพ่อก็ก็เก็บไว้เหมือนเดิม หลวงพ่อก็บอกกับคุณเล็กว่า ขอบิณฑบาตได้มั๊ย คุณเล็กก็ไม่ปฎิเสธและให้กล่องกับหลวงพ่อไปเลยหลวงพ่อก็เก็บตะกรุดใส่กล่อง และบอกให้เอากล่องไปวางไว้ตรงนั้น แล้วหลวงพ่อก็เอาจีวรคลุมไว้ แล้วก็ท่องอะไรซักอย่าง ก่อนจะกลับ หลวงพ่อก็รดน้ำมนต์ให้ แล้วคุณเล็กและเพื่อนก็กลับออกมาจากวัด พอถึงบ้าน คุณเล็กและเพื่อนก็นอนกลางวันกัน เพราะเมื่อคืนไม่ค่อยได้นอน คุณเล็กก็บอกเพื่อนๆว่า ค้างบ้านเราอีกคืนมั๊ย เพื่อนก็บอกว่า ได้ดิ คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วแหละ พอกลางคืน คุณเล็กและเพื่อนๆกํนั่งคุยกันอยู่หน้าบ้าน อยู่ดีๆหมาก็หอนกันระนาวเลย เพื่อนบอกว่า ไม่ดีละ ขึ้นห้องกันดีกว่า ก็ขึ้นมานอนกันได้ไม่นาน ทุกคนก็ตื่นพร้อมกัน เพราะว่าได้ยินเหมือนมีอะไรหล่นในห้อง พอมองไปที่ปลายเท้า ก็เห็นคุณลุงคนนั้นที่ใส่ผ้าม่วง เสื้อสีขาวแขนยาว เอาไม้เท้าชี้หน้าพูดว่า ...ไปเอาของของกูคืนมาเดี๋ยวนี้ คราวนี้ทั้งหมดก็กรี๊ดแตก วิ่งลงมาข้างบ้านกันอีกรอบ แม่กับพ่อก็เข้ามาดู พอตอนเช้า คุณเล็กก็ไปที่วัดเดิม เดินก้าวขึ้นไปบนกุฎิ หลวงพ่อก็พูดขึ้นว่า เขาอยากกลับไปที่ของเขา ใครเอาเขามา เอาเขากลับไปด้วย หลวงพ่อไม่สามารถต้านทายเขาได้ คุณเล็กก็ถามว่า แล้วจะเอาไปคืนที่ไหน หลวงพ่อบอกว่า เอาไปคืนที่ไปเอาเขามานั่นแหละ ดวงจิตเขาแรงมาก คุณเล็กก็ขับรถเอากล่องนี้กลับไปที่สวนจตุจักร โชคดีที่เจอคุณลุงคนขาย และบอกว่า ผมเอากล่องมาคืนได้มั๊ย มันไม่ถูกใจ ลุงคนขายก็บอกว่า ได้ แต่ไม่คืนตังนะ คุณเล็กก็บอกไปว่า ไม่เป็นไรครับ แต่ผมขอเอาอย่างอื่นไปได้มั๊ย ลุงก็บอกว่าได้ คุณเล็กก็เลยเอาโคมไฟเก่ามา พอกลับมาถึงบ้าน ก็เอาโคมไฟมาตั้ง และตอนกลางวันวันนั้นแม่ของคุณเล็กก็นอนและฝัน ฝันว่า คุณลุงคนนั้นมายืนที่หน้าบ้านบอกว่า ถ้าไปคืนแล้ว ก็แล้วต่อกัน และกูจะไม่มายุ่งย่ามที่บ้านนี้อีก จำไว้ ของของกูใครอย่ายุ่ง หลังจากเหตุการณ์นี้ ก่อนที่คุณเล็กจะซื้อของอะไร ก็จะต้องสืบประวัติก่อน ไม่ซื้อสุ่มสี่สุ่มห้าแล้ว หลังจากนั้นไม่นาน คุณเล็กก็กลับไปที่สวนจตุจักรร้านขายของเก่าร้านเดิม แต่คราวนี้ ลุงคนนั้นไม่มาขายแล้ว แต่มีหลายผู้ชายคนนึงมาขายแทน คุณเล็กก็เดินเข้าไปถามว่าคุณลุงไปไหนหละ หลานบอกว่า คุณลุงตายแล้ว แกจอดรถ เปิดแอร์นอนและนอนกอดกล่องใบนี้เสียชีวิตในรถ กล่องๆนั้นก็คือกล่องที่คุณเล็กเอามาคืนนั่นแหละ หลานก็พูดต่ออีกว่า ผมยังเก็บกล่องนี้มาเลย พี่จะซื้อมั๊ยหละ คุณเล็กก็ตอบเลี่ยงๆไปว่าอ๋อ ผมไม่ชอบสะสมกล่องหรอกครับ แต่ก็ไม่ได้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองให้หลานคนนั้นฟัง สุดท้ายแล้ว กล่องใบนั้นก็ย้อนกลับมาที่ร้านเหมือนเดิม

รับฟังเรื่องราวได้ที่ลิ้งข้างล่างครับ (เรื่องที่8)

Credit = (https://goo.gl/gvZEXP)