บทที่๑ พรจากฟ้า พลาแผ่นดิน
กลอนแปด “พรจากฟ้า พลาแผ่นดิน” โดย เดชา เวชชพิพัฒน์
บทที่ ๑ พรจากฟ้า พลาแผ่นดิน
ภูมิพลคือพลังแผ่นดินขวาน
เป็นตำนานโลกร่ำลือโลกแซ่ซ้อง
เป็นกษัตริย์แห่งกษัตริย์ผู้ปกครอง
คนทั้งผองตระหนักในพระปรีชา
๕ ธันวาฟ้าให้พรชาวสยาม
ให้นิยามพ่อลูกล้ำเลอค่า
หลายสิบล้านที่พระองค์ทรงเมตตา
ใช้นภาจารึกไม่เพียงพอ
เดือนตุลาทรงเสด็จสู่สวรรค์
เหมือนดวงจันทร์พลันดับลับแล้วหนอ
เหมือนตะวันด่าวดิ้นสิ้นแสงทอ
ดาวระย่อยอแสงดั่งเปลวเทียน
เราร่ำไห้ดังไปถึงฟากฟ้า
หลั่งน้ำตาดุจใจไร้เสถียร
เราโหยหาอาลัยองค์มณเฑียร
เราจวนเจียนขาดใจด้วยอาดูร
ขอพวกเราเปลี่ยนเศร้าเป็นมุ่งหวัง
เป็นพลังสืบสานนเรศูร
เพื่อเมืองไทยก้าวไกลบริบูรณ์
เพื่อเพิ่มพูนพระประสงค์ทรงตั้งใจ
ขอน้อมนำแนวคิดทรงต้นร่าง
อีกแบบอย่างวางพระองค์นิรัติศัย
ขอตามรอยพระบาทภูวไนย
ถวายไท้ให้พระองค์ทรงรื่นรมย์
###
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า นายเดชา เวชชพิพัฒน์
(เครดิตภาพประกอบ Thai PBS News)