บทที่๘ กำแพงเสื้อกาวน์
กลอนแปด “กำแพงเมืองไทย” โดย เดชา เวชชพิพัฒน์
บทที่ ๘ กำแพงเสื้อกาวน์
@ หน้าที่หมอหน้าที่แสนอ่อนไหว
ทุ่มกายใจแน่นหนักเฝ้ารักษา
แต่บางเคสยากเกินอุปมา
ยากเกินกว่ายื้อไว้ไม่วางวาย
@ อีกหมอใช่เทวดาดั่งว่าไว้
มีวิสัยปุถุชนคนทั้งหลาย
มีผิดพลาดผิดพลั้งคอยกล้ำกราย
โรคท้าทายภาพลักษณ์กับหลักธรรม
@ เกิดคดีฟ้องหมอเป็นฟองฟอด
เกิดจุดบอดจุดอาฆาตพลาดถลำ
เกิดช่องว่างในโรงหมอเป็นยาดำ
เกิดเวรกรรมเกิดกำแพงแห่งเสื้อกาวน์
@ ไปพบแพทย์พกใจเปี่ยมกังขา
กลัวถูกฆ่าถูกกฎหมายตายอื้อฉาว
ถูกลองยาลองฝีมือเป็นเรื่องราว
เหมือนข่าวคราวดราม่าที่อึงอล
@ การเยียวยาต้องอาศัยใจเชื่อถือ
ต้องเชื่อมือเชื่อมั่นสัมฤทธิ์ผล
บรรยากาศวาดได้ตามใจตน
เป็นกุศลส่งเสริมเพิ่มปัจจัย
@ อย่าทำลายจรรยาบรรณอันสูงส่ง
อย่าลืมหลงความตั้งใจไร้เงื่อนไข
อย่าหยามหยันบรรทัดฐานของแพทย์ไทย
อย่าสงสัยจิตวิญญาณของนักบุญ
###
ติดตามงานเขียนของผม
ด้วยการกดไลค์ FB แฟนเพจ https://www.facebook.com/vejjapipatdeja/