9 ข้อสังเกต กรณีสะพานคนข้ามเชื่อม'ศิริราช' กับ'ท่าพระจันทร์' โดยกลุ่ม Friend of River (FOR)
ข้อสังเกตและหลักคิด จากโครงการสะพานคนข้ามเชื่อม'ศิริราช' กับ'ท่าพระจันทร์'
1 จากการดูแผนแม่ของการพัฒนาริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา โดย กทม ไม่ปรากฏการกำหนดจุดของสะพานคนข้ามบริเวณนี้ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงขาดการการพิจรณาแผนแม่บทอย่างบูรณาการเพื่อนำมาสู่ข้อสรุปต่อการจัดทำสะพานคนข้าม
2 การทำสะพานคนข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาอาจมีความจำเป็นในบางจุด ทั้งนี้ ต้องพิจารณาโครงข่ายการสัญจรและระบบรถไฟฟ้าที่จะเกิดขึ้นใหม่ในอนาคตประกอบด้วย
3 วัตถุประสงค์ของสะพานสามารถใช้เพื่อเชื่อมโยงการสัญจรทางเท้า เป็นจุดหมายตา และช่วยดึงการพัฒนาจากฝั่งหนึ่งสู่อีกฝั่งของแม่น้ำได้
4 ในกรณีพื้นที่อนุรักษ์อย่างเกาะกรุงรัตนโกสินทร์จำเป็นที่จะต้องพิจารณาอย่างละเอียดรอบคอบเพราะจะนำไปสู่การสร้างสิ่งแปลกปลอมของภูมิทัศน์อันเป็นการลดทอนคุณค่าทางประวัติศาสตร์ได้ สะพานนี้อาจลดทอนโอกาสที่เกาะรัตนโกสินทร์จะขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในอนาคตได้
5 กระบวนการจัดทำโครงการที่ส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตและอัตลักษณ์ของเมืองเช่นนี้ จำเป็นที่จะต้องมีกระบวนการที่โปร่งใสในการให้ข้อมูลและรับฟังความคิดเห็นของประชาชนทุกภาคส่วนเพื่อนำไปสู่ข้อสรุปที่เป็นที่ยอมรับของทุกฝ่ายและเกิดประโยชน์อย่างแท้จริง
6 งบประมาณที่ใช้ในการดำเนินโครงการสมควรที่จะมีความโปร่งใสและเหมาะสมเพื่อให้ได้มาซึ่งผลลัพธ์ที่คุ้มค่า
ทั้งนี้ควรมีการศึกษาผลตอบแทนทางเศรษฐกิจที่สะพานนี้จะสร้างให้เกิดขึ้นกับย่านและการเพิ่มขึ้นของปริมาณนักท่องเที่ยวเพื่อให้สังคมแน่ใจว่ามันคุ้มค่าการลงทุนกับเงิน1700 ล้านที่เสียไป
7 หากผลการศึกษาระบุชัดถึงความจำเป็นของการเชื่อมต่อของสองฝั่งแม่น้ำ สมควรมีการพิจารณาทางเลือกของการข้ามเพื่อลดผลกระทบทางด้านมุมมองและการเดินเรือเช่น การเพิ่มปริมาณเรือข้ามฟากและพัฒนาระบบท่าเทียบเรือโดยสารเพื่อรองรับคนที่มากขึ้น การปรับปรุงสะพานสมเด็จพระปิ่นเกล้าให้สามารถรองรับการสัญจรทางเท้าและทางจักรยานที่เพิ่มมมากขึ้น
8 แม่น้ำเจ้าพระยากำลังมีการพัฒนาเกิดขึ้นมากทั้งโดยภาครัฐและเอกชน แต่ที่ผ่านมาเรายังขาดแผนแม่บทที่บูรณาการ เพื่อเป็นกลไกหรือข้อตกลงในการกำหนดการพัฒนาที่เหมาะสมกับความท้าทายของวันนี้และอนาคต และเพื่อปกป้องคุณค่าของแม่น้ำให้ดำรงอยู่อย่างมีพลวัต แผนแม่บทนี้สมควรที่จะต้องจัดทำขึ้นอย่างมีส่วนร่วมของทุกฝ่ายทั้งรัฐ เอกชน ประชาสังคม ได้แล้วก่อนที่การพัฒนาทั้งหลายจะเป็นไปเพื่อทำร้ายแม่น้ำอย่างที่เราไม่อาจคาดคิด
9 กรณีศึกษา สะพานเมลิเนียมที่กรุงลอนดอน(ภาพล่าง) ความยาว325 เมตร เงินลงทุน 970ล้านบาท(เมื่อ 17 ปีที่แล้ว)นั้นเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองการเข้าสู่ปี ค.ศ.2000 ที่สำคัญเป็นหนึ่งในแผนแม่บทของการฟื้นฟูเมืองเพื่อดึงการพัฒนาและกิจกรรมของเมืองอีกฝั้งหนึ่งสู่อีกฝั่งหนึ่งโดยวางแผนการเชื่อมต่อการสัญจรและการใช้ประโยชน์ที่ดินควบคู่กันไป โดยแนวคิดของการออกแบบนั้นให้มีลักษณะบางเบาเพื่อลดผลกระทบต่อการเป็นสิ่งแปลกปลอมกับภูมิทัศน์เมืองโดยรอบ และให้คนที่อยู่บนสะพานสามารถเห็นทิวทัศน์เมืองได้อย่างชัดเจน
https://m.facebook.com/friendsofthechaophrayariver/?locale2=th_TH
http://www.thaitribune.org/content/detail/312?content_id=28691&rand=1500259955