เรื่องราวจากชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายของคุณ มิคามิ วัย 38 ปี คนไร้บ้าน สู่อาชีพขายบริการ ที่ไม่ได้อยู่ตามข้างถนน

แปลเรื่องราวโดย Fanta Thanakorn คนไทยที่อาศัยในญี่ปุ่น เล่าข่าวว่า .....

เรื่องราวจากชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายของคุณ มิคามิ วัย 38 ปี คนไร้บ้านที่ไม่ได้อยู่ตามข้างถนน ความยากจนที่คนภายนอกมองไม่เห็น สะท้อนความจริงของปัญหาสังคมในประเทศญี่ปุ่นสมัยปัจจุบัน ข้าพเจ้าขอนำมาเรียบเรียงใหม่ และนำเสนออีกครั้งหนึ่งครับ 〜

เมื่อพูดถึงคนไร้บ้านในประเทศญี่ปุ่น คนส่วนใหญ่จะต้องนึกภาพถึง คนจรจัดไร้บ้านที่นอนอยู่ตามข้างถนนหรือตามสวนสาธารณะ แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเสมอไป

ร้านให้บริการส่งผู้หญิงขายบริถึงบ้านในเขตกรุงโตเกียวและจังหวัดไซตามะ ชื่อร้าน Ikebukuro Dead Ball คือสถานที่ทำงานของคุณมิคามิ และห้องรอรับออเดอร์จากลูกค้าก็คือบ้านของเธอนั่นเอง 〜

เธอใช้ชีวิตในแต่ละวันในแมนชั่นห้องเล็กๆอันคับแคบแห่งหนึ่งในย่านสถานบันเทิงของเขตอิเคบุคุโระ นอกจากออกไปทำงาน ( ออกแขก ) แล้วเธอแทบไม่เคยได้ออกไปไหนเลย ที่ร้านนี้ใช้ระบบหักค่าหัวคิวจากราคาเต็มที่ลูกค้าจ่ายในแต่ละครั้งระหว่าง 6,000-10,000 เยน เหลือจากนั้นจะเป็นเงินของพวกเธอ ในบางวันที่มีลูกค้ามาก พวกเธออาจจะมีรายได้สูงถึง 20,000-30,000 เยนต่อวัน แต่ทว่าบางวันที่ไม่มีลูกค้าเลยพวกเธอก็จะไม่มีรายได้เลยแม้แต่เยนเดียวก็มีบ่อยๆเหมือนกัน 〜

คุณมิคามิเข้าสู่วงการขายบริการทางเพศเมื่อสิบหกปีก่อน ตอนนั้นเธออายุแค่ 23 ปี เธอทำงานที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตแห่งหนึ่งและมีรายได้แค่พอเลี้ยงตัวเองแบบเดือนชนเดือนเท่านั้น ตอนนั้นเธอใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานและประมาทตามประสาเด็กสาว เธอได้กู้เงินมาซื้อเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายจากพวกนายหน้าเงินกู้นอกระบบมหาโหด ดอกเบี้ยเหล่านั้นเริ่มพอกพูนขึ้นเรื่อยๆทุกวันโดยไม่รู้ตัว

นอกจากนั้นเรื่องที่เลวร้ายที่สุดและเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตของเธอเลยก็คือ เธอได้ค้ำประกันเงินกู้นอกระบบให้กับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง และเพื่อนของเธอก็หนีหายไป ทิ้งหนี้สินให้เธอต้องรับผิดชอบกว่าสี่ล้านเยน เธอตระหนักดีว่าแค่อาชีพพนักงานซุปเปอร์มาร์เก็ตนั้นไม่มีทางหาเงินมาใช้หนี้ได้แน่นอน 〜

เธอจึงได้พลั้งพลาดครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ด้วยการก้าวเท้าเข้าสู่อาชีพขายบริการทางเพศ เธอบอกว่า ความผิดพลาดทั้งหมดนั้นไม่สามารถโทษใครได้นอกโทษตัวเองเท่านั้น เธอจึงไม่สามารถบากหน้าไปขอความช่วยเหลือจากญาติพี่น้องได้เลย " ฉันมีทางเลือกแค่ทางเดียวเท่านั้นแหละ ซึ่งนั่นก็คือ การขายตัวนี่แหละ " เธอพูด 〜

วันนี้ฉันรอรับออเดอร์จากลูกค้าตั้งแต่เก้าโมงเช้าจนถึงห้าทุ่ม พออายุผ่านพ้นวัยสามสิบปี ฉันเริ่มรู้สึกว่าร่างกายชักไม่ไหวและไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำเงินได้มากเหมือนตอนวัยยี่สิบกว่าๆ ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าอาชีพของฉันคงใกล้จะถึงจุดสิ้นสุดแล้วล่ะ 〜

แต่ทว่ามันก็ไม่ง่ายอีกนั่นแหละกับการที่ต้องพาตัวเองออกไปจากวงการนี้ ฉันพักอยู่แต่ในห้องรอแขกซึ่งในทางกฎหมายแล้วฉันไม่มีที่อยู่ที่แน่นอน ดังนั้นคงจะเป็นเรื่องยากมากๆสำหรับฉันที่จะออกไปหางานกลางวันทำ
การจะหางานกลางวันเป็นเรื่องเป็นราวนั้นฉันจำเป็นต้องมีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง แต่ก็นั่นแหละการจะเช่าบ้านมันต้องมีคนค้ำประกันอีกอยู่ดี 〜

ความฝันของฉันเหรอ ไม่มีหรอกมั้ง แต่เมื่อไม่นานมานี้ฉันได้ไปเจออพาร์ตเมนต์ค่าเช่า 39,000 เยนมาล่ะ การได้เข้าอยู่ในอพาร์ตเมนต์นั่นคงเป็นความฝันของฉันล่ะมั้งนะ

เพราะพวกเธอไม่ได้นอนตามข้างถนนยังไงล่ะ ทำให้ผู้คนมองไม่เห็นว่าแท้ที่จริงแล้วพวกเธอก็คือ คนไร้บ้านในสังคมญี่ปุ่นนั่นแหละ เพียงแค่ไอ้ระบบค้าบริการทางเพศทางเน็ตมันเป็นเหมือนม่านบังตาปกคลุมพวกเธอไว้จากคนภายนอกแค่นั้นเอง 〜

★彡｡ﾟ(ﾟ´Д｀ﾟ)ﾟ｡★彡😢😢😢☹️☹️★彡(´ω｀)★彡

แปลจาก Yahoo Onlines โดยแฟนต้า ธนากร 〜
http://news.yahoo.co.jp/feature/79

#HattoriFanta007