นางวิสาขา มหาอุบาสิกา ตอนที่ 2
โพสท์โดย MorzJiez
กลอนนี้อาจจะยาวไปสักหน่อย ขอให้ท่านทั้งหลาย
ได้จงอ่านให้จบ .... แล้วจะพบความสุข สาธุ
นางวิสาขา มหาอุบาสิกา ตอนที่ 2
ความเดิมตอนที่แล้ว นางวิสาขา ได้ถอดชุด มหาลดาปราสาธน์ แล้วฝากนางทาสีที่ไว้ใจแล้วเข้าไปเฝ้าพระพุทธองค์ พอตอนกลับออกมา คนรับใช้คนสนิทลืมชุดไว้ในวัด จึงรีบเข้าไปหาแล้วได้คืน แต่.......... (นี่คือความกรุณาในการปกครองบริวาร) • คนรับใช้ ลืมไว้ ข้างในวัด ลืมสมบัติ ของนายตัว มัวแต่หลง นางวิสาขา รู้เรื่อง เคืองไม่ลง ตั้งจิตปลง สละของ ไม่ต้องการ • นางทาสี ที่ต้นเรื่อง ให้เปลืองทรัพย์ ก็ยอมรับ ความผิด คิดไถ่ถอน แสนเสียใจ ร้องไห้ ล้มตัวนอน ทั้งสองกร เกาะเท้านาย ฟูมฟายพลัน • อยู่กับนาย มาก็นาน ไม่บกพร่อง วันนี้ต้อง ทำให้นาย ได้ผิดหวัง เกิดสะเพร่า หละหลวม ไม่ระวัง งานจึงพัง เพราะประมาท ขาดวินัย • ความผิดนี้ ขอชดใช้ ด้วยชีวิต หากนายคิด จะลงโทษ โปรดบอกฉัน เกิดสิบชาติ ชดใช้ได้ ไม่หายกัน โปรดลงทัณฑ์ ให้นายแม่ ลงแส้ตน • นางวิสาขา เวทนา นางทาสี ยกชีวี ให้เรา เอาลงหวาย ยอมชดใช้ ความผิด ด้วยความตาย ทำของหาย ไม่หนีหน้า กล้ารับกรรม • จึงประคอง กอดนาง อย่างมุ่งมั่น ปลอบโยนกัน ฉันยกโทษ ไม่โกรธข้อง ทรัพย์สินใด ไม่อยู่ใน สายตามอง ชีวิตของ เธอมีค่า หาใดเทียม • เธอก็คน ฉันก็คน ไม่แตกต่าง เธอเคียงข้าง รับใช้ ไม่หนีหาย ของมันพัง สลายไป ไม่เสียดาย หากเธอตาย ฉันจะทุกข์ ไม่สุขใจ • ความผิดพลาด เป็นบทเรียน อันมีค่า ให้รู้ว่า ธรรมดา ธรรมชาติ ความหลงลืม ผิดพลาด ไม่ประหลาด ฉันก็พลาด เหมือนเธอ ได้เหมือนกัน • ในการนี้ เหล่าฝูงชน คนยกย่อง ประกาศก้อง สดุดี วิสาขา เป็นเจ้านาย สุดประเสริฐ ในพารา พวกบ่าวข้า ยอมรับใช้ ยอมตายแทน • สั่งเอาไว้ หากเข้าไป ข้างในวัด เจอสมบัติ แต่ว่าพระ ได้จับต้อง ไม่รับคืน ไม่เสียดาย ในเงินทอง เอาไปกอง ถวายวัด ให้จัดการ • ในคราวนั้น พระอานนท์ ท่านเก็บได้ คนรับใช้ รีบกลับไป บอกแม่จ้าว นางวิสาขา ทราบแล้ว ทุกเรื่องราว นางจึงกล่าว ถวายชุด สุดแสนแพง • พระอานนท์ ก็ไม่รับ กลับคืนให้ นางจึงไป บอกขาย อยู่หลายที่ ชุดมันแพง คนจะซื้อ จึงไม่มี ชุดมันดี เกินกว่าใคร เอาไปครอง • เมื่อขายใคร ไม่ได้ ดั่งใจคิด นางพินิจ ดูแล้ว ก็คิดว่า เห็นทีเรา ออกเงินซื้อ ของตัวมา เป็นอันว่า อัฐยาย ซื้อขนมยาย • แล้วนำเงิน ไปก่อร่าง สร้างเป็นวัด มีทางลัด ตรงสู่ สาวัตถี ตั้งอยู่ทาง ตะวันออก ของธานี ตั้งชื่อดี บุพพาราม งามเหลือเกิน • ยี่สิบเจ็ดโกฏิ คือเงินใช้ ไปสร้างวัด เทียบให้ชัด โกฏิหนึ่ง ก็สิบล้าน นิมนต์พระ โมคคัลลานะ ช่วยจัดการ ประสานงาน จนลุล่วง หมดห่วงไป • ในคราวหนึ่ง นางวิสาขา แสนโศกเศร้า เพราะหลานสาว ตายไป แต่วัยอ่อน กินไม่ได้ คิดถึงหลาน แม้ยามนอน ใจมันอ่อน รักหลานสาว สุดหัวใจ • ตรงไปเฝ้า พระพุทธองค์ ทรงโปรดช่วย หลานสาวม้วย มรณา น่าสงสาร พระองค์ทรง โปรดด้วย ช่วยพยาบาล แก้อาการ เศร้าหมอง นองน้ำตา • พระองค์ทรง ตรัสตอบ โดยชอบแล้ว คนไม่แคล้ว ต้องพบ จุดจบแน่ มรณะ มีทุกผู้ อย่างอแง ความเที่ยงแท้ คือความตาย ทุกรายไป • ทรงถามนาง ว่าในเมือง สาวัตถี ประชาชี มีเท่าใด ในเมืองหนอ นางวิสาขา ตอบไป ไม่รีรอ คร่าวคร่าวก็ ประมาณ สิบล้านคน • พระพุทธองค์ ก็ทรง ตรัสถามต่อ ตอบมาหนอ ถ้าพวกนั้น ดีเหลือหลาย ดีเหมือนกับ หลานสาว ที่เพิ่งตาย เธอจะหมาย รักเขาไหม ตอบมาที • หม่อมฉันก็ คงจะรัก พระจ้าข้า ถึงแม้ว่า ไม่ใช่ลูก ไม่ใช่หลาน ขอให้เป็น คนดี ไม่ใช่พาล รักเหมือนหลาน หม่อมฉัน อย่างนั้นเลย • พระพุทธองค์ ก็ทรง ตรัสถามต่อ ตอบมาหนอ มีคนตาย ในเมืองไหม ถ้านับแล้ว วันหนึ่ง ตายเท่าใด นางตอบไป ตายวันหนึ่ง ก็หลายคน • ถ้าอย่างนั้น เธอก็ต้อง ร้องโศกเศร้า วันหนึ่งเศร้า หลายหลายรอบ จะชอบไหม คนอื่นตาย เราไม่รู้ เพราะอยู่ไกล พอคนใกล้ ตายก็โศก โชกน้ำตา • คนทั้งโลก ตายกันไป ก็ไม่น้อย บางที่ร้อย บางที่พัน มันแปลกไหม ไม่ใช่มี แต่เธอ ที่ญาติตาย คนมากมาย เคยสูญเสีย คนใกล้ตัว • ความรักเป็น สาเหตุ แห่งความทุกข์ ความมีสุข ในครัวเรือน เหมือนขนมหวาน ติดรสชาติ เหลือเกิน เพลินอยู่นาน พอมันผลาญ แหลกลาญไป ใจระกำ • มีรักร้อย ก็ทุกข์ร้อย น้อยอยู่หรือ เขาร่ำลือ หรือในเพลง เปล่งขับขาน ยามแรกรัก น้ำต้มผัก มักสำราญ พอนานนาน น้ำตาลขม จ่มกันไป • ความพลัดพราก เป็นทุกข์ อย่างที่สุด ยากจะหลุด พ้นความเศร้า เข้าใจไหม มีหลายคน พอพลัดพราก ก็อยากตาย ทั้งนิยาย ทั้งเรื่องจริง สิ่งแน่นอน • ถึงแม้เป็น โสดาบัน นั้นยังพลาด เพราะอำนาจ รักและหลง ปลงไม่ได้ ญาติพี่น้อง บาดเจ็บ และล้มตาย มันไม่ง่าย จะทำใจ ไม่โศกา • เปรียบดั่งจิต นั้นราบเรียบ ดั่งแผ่นน้ำ อันงดงาม ไร้เกลียวคลื่น กลืนทับถม มีพายุ คืออารมณ์ พัดระดม เป็นเกลียวกลม กระแทกแหลก แตกเป็นฟอง • อารมณ์โลภ อารมณ์โกรธ อารมณ์รัก พายุหนัก พัดให้จิต นั้นผิดหวัง ตั้งสติ พิจารณา อย่างระวัง ไม่พลาดพลั้ง กระเพื่อมไป ตามอารมณ์ • ย้อนมากล่าว เล่าถึง เรื่องงานวัด ที่เตรียมจัด ไว้ดี มีเหมาะสม เป็นอาราม งามร่มรื่น ชื่นน่าชม คนนิยม มาเข้าวัด ปฏิบัติธรรม • นางวิสาขา มีเพื่อนสาว อยู่คนหนึ่ง ควรกล่าวถึง เพราะสำคัญ อยู่มากโข เป็นต้นเหตุ ของอาบัติ อันใหญ่โต ใช่คุยโว นางนั้นชื่อ สุปปิยา • ทุกทุกวัน คอยไต่ถาม ความต้องการ คอยพยาบาล ภิกษุ ผู้อาพาธ คอยจัดหา หยูกยา ไม่ให้ขาด เหตุประหลาด ก็เริ่มต้น จนใหญ่โต • พระอาพาธ รูปหนึ่ง ฉันยาถ่าย ไม่สบาย ไม่มีแรง ยืดแข้งขา กระซิบบอก แก่นาง สุปปิยา อยากได้มา น้ำต้มเนื้อ เพื่อประทัง • นางจึงให้ สาวใช้ ไปซื้อเนื้อ นำมาเพื่อ ต้มน้ำ ให้พระฉัน แต่วันนี้ เป็นวันพระ ไม่ฆ่าฟัน ชิ้นเนื้อนั้น จึงไม่มี ที่ไหนเลย • นางจึงเลี่ยง หลบไป ข้างในบ้าน เอามีดฝาน เนื้อของตน บนเนื้อน่อง เลือดไหลรั่ว ชั่วพริบตา เนื้อหลุดกอง นางประคอง เนื้อส่งให้ สาวใช้ตน • เธอจงต้ม เนื้อนี้ ที่ฉันเฉือน อย่าแชเชือน รีบเร่งไป ให้พระฉัน แล้วจงตาม หมอยา มาโดยพลัน บอกว่าฉัน เป็นแผลใหญ่ ให้มาเร็ว • ฝ่ายสามี สุปปิยา มาถึงบ้าน เห็นอาการ ของภรรยา แสนสงสาร แต่ก็เกิด ปีติ แสนเบิกบาน การทำทาน ยิ่งใหญ่ หาใครเทียม • คงจะเป็น บุญใหญ่ ในโลกหน้า ชมภรรยา ว่าแม่คุณ แม่ทูนหัว ช่างแม่พระ เสียสละ แม้เนื้อตัว ทั้งครอบครัว พาสรรเสริญ ยกเยินยอ • พระพุทธองค์ ทรงทราบแล้ว ทรงตรัสว่า สุปปิยา จงเป็นสุข ทุกข์ถดถอย เนื้อที่แหว่ง ก็เต็มเติม ไร้ริ้วรอย ไม่นานคอย นางเดินได้ ไม่พิการ • พระทรงตรัส เรียกภิกษุ ผู้อาพาธ อย่าประมาท ในการหน้า อย่าหละหลวม พิจารณา เนื้อสัตว์ก่อน อย่างสำรวม หากกำกวม จงอย่าฉัน นั่นเนื้อคน • จะเปิดช่อง ให้ยักษ์มาร ผลาญมนุษย์ บ้างไปพูด เอาไปลือ พระเสียหาย บ้างนินทา พระกินคน จนได้อาย ชนมากมาย เสื่อมศรัทธา ศาสนาเรา • ต่อไปนี้ ใครฉัน เนื้อมนุษย์ ปรับสูงสุด อาบัติ ถุลลัจจัย หากฉันเนื้อ ไม่พิจารณา ขาดวินัย ก็ปรับให้ เป็นอาบัติ ทุกกฎเลย • มาพูดถึง นางวิสาขา ว่ากันต่อ นางไปขอ นิมนต์พระ มาขบฉัน ส่งสาวใช้ ไปนิมนต์ อยู่ทุกวัน แต่วันนั้น ฝนตกมา ห่าใหญ่จริง • นางสาวใช้ ไปถึงวัด ไม่เห็นพระ ต่างผงะ เห็นชีเปลือย ยืนแก้ผ้า อาบน้ำฝน ไม่ระวัง ในวัดวา จึงกลับมา ฟ้องเจ้านาย น่าอายจัง • นางวิสาขา มีปัญญา พิจารณารู้ ฝนตกอยู่ รอสักครู่ ค่อยไปใหม่ ภิกษุสงฆ์ มีผ้าน้อย ไม่พอใช้ จีวรไว้ ห่มเพื่อกัน อุจาดตา • วันรุ่งขึ้น จึงไปเฝ้า พระพุทธเจ้า วาจากล่าว ขออนุญาต พระทรงศรี ขอพระองค์ มีบัญชา ลงมาที ประเพณี ผ้าอาบน้ำ ตามต้องการ • พระพุทธองค์ ทรงบัญชา ว่าเอาไว้ พระทั้งหลาย รับผ้าได้ ไม่ผิดศีล ก็เฉพาะ ก่อนฝนตก เป็นอาจิณ หนึ่งเดือนสิ้น ก่อนหน้าฝน จะหล่นมา • นางวิสาขา ปลาบปลื้มใจ ในกุศล บุญที่ตน ประกอบไว้ ในหนหลัง ส่งกระแส ปีติ เติมพลัง เสร็จสมหวัง บุญกิริยา ห้าประการ • หนึ่งก็คือ สร้างปราสาท สร้างวิหาร สองถวายทาน เตียงตั่งฟูก และลูกหมอน สามถวายข้าว ปลาอาหาร ไม่ขาดตอน สี่จีวร ผ้าอาบน้ำ ตามต้องการ • ห้าคือยา รักษาพระ ผู้อาพาธ ล้วนฉลาด การทำบุญ ทุนกุศล จึงชักชวน ลูกหลาน ในเรือนตน มาเดินวน รอบวิหาร เบิกบานใจ • อีกทั้งร้อง เพลงขับขาน สำราญเลิศ กล่าวชูเชิด พระรัตนตรัย ใจสุขสันต์ เหมือนเป็นบ้า ร้องรำ กันทั้งวัน ภิกษุนั้น ชวนกันเฝ้า พระพุทธองค์ • ต่างสงสัย นางวิสาขา เป็นบ้าไหม แต่ไหนแต่ไร ไม่เคยเห็น เป็นอย่างนี้ เมื่อวานนั้น ยังเห็นหน้า กันดีดี แต่วันนี้ ผีเข้าสิง ยิ่งร้องรำ • พระพุทธองค์ ทรงตรัสตอบ ออกไปว่า ดูก่อนหนา ภิกษุสงฆ์ อย่าว่าเขา บุญที่นาง ทำไว้ ไม่ใช่เบา หาใครเอา แบบอย่าง อ้างไม่เจอ • นางเป็นเลิศ ในทาง อุปัฏฐาก หาได้ยาก ใครทำได้ มองไม่เห็น ฉันยกย่อง สรรเสริญนาง อย่างที่เป็น ยกนางเช่น มหา อุบาสิกาเอ |
ที่มา: thammaonline.com
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้โดยการ VOTE และ SHARE
36 VOTES (4/5 จาก 9 คน)
VOTED: plangchompoo, Apinan Yidchange
Hot Topic ที่น่าสนใจอื่นๆ
เลขเด็ดคุณไก่ วุฒินันท์ สอนศรี งวด 16 เมษายน 2567เมื่อเจ้าหญิงน้อยไอดอลของชาวเขมร บินมาดูคอนเสิร์ตที่กรุงเทพ! แบบนี้มันข้ามหน้าชาวเขมรไปไหมน้อ?😃ส่วนที่ยื่นออกมาหน้าเคาน์เตอร์จ่ายเงินเซเว่น..มีไว้ทำอะไร?สุสานลับใต้ดิน ทำไมไม่มีใครกล้าเปิด "สุสานจิ๋นซีฮ่องเต้"AI หลุดบอกเลข งวด 16 เมษายน 2567"เปรี๊ยอภัยมณี" วรรณคดีไทย ที่เขมรเคลมเปลี่ยนชื่อไปจาก "เรื่องพระอภัยมณี"?"จั๊กกะบุ๋ม" กราบเท้าขอขมา "อาเป็ดเชิญยิ้ม" ที่ทำให้ตระกูลเชิญยิ้มเสียชื่อเสียง ลั่น จะปรับตัวเองให้ดีขึ้น!เลขปฏิทินไทย งวด 2 พฤษภาคม 2567เปิดเมนูแสนอร่อยของ "กัมพูชา" แต่ยอดแย่ที่สุดในโลกHot Topic ที่มีผู้ตอบล่าสุด
ย้อนรอยตำนานสยองแห่งเมืองคอนบ้านร้างซ่อนศพชวนสยองขวัญจนตาเหลือก ตาค้างอุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อน แหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติสวยๆ ในลำปางยังจำคดีน้องการ์ตูนได้ไหม ??? สุดท้ายคนผิดลอยนวลเพราะคดีความหมดอายุผู้จัดการวง "บีวันเอโฟร์" ถูกไล่ออก หลังซ่อนกล้องในห้องแต่งตัว