สัตว์ เดรัจฉาน กับ สัตว์ประเสริฐ

เห็นข่าวหมากัดเด็กหน้าร้านสะดวกซื้อ เป็นกระแสดราม่าในพันธ์ทิพย์ ก็เลยลองเข้าไปอ่าน...

ผมคงไม่กล้าพูดว่าอะไรมันถูกหรือผิด อะไรคือความยุติธรรม แต่ที่ผมรู้สึกตกใจและอยากพูดคือ ความคิดเห็นหลายๆความคิดเห็นที่ผมอ่านแล้วรู้สึกน่ากลัว....หดหู่.....เศร้าใจ...ปนๆกัน ยกตัวอย่างเช่น..

-เอาหมาจรไปฆ่าทิ้งให้หมด เพื่อสร้างความปลอดภัยให้กับคน..??!!
-กำจัดพวกหมาจรด้วยวิธีจับมันไปขังรวมกันแล้วไม่ต้องให้อาหาร เดี๋ยวมันก็ตายหมดไปเอง...!!!
-ไอ้พวกคนรักหมา...รักสัตว์...โลกสวย หายหัวไปไหนหมด ไม่ออกมาเห่าล่ะ
-ถ้ารักหมาขนาดนั้น ก็ไปกราบหมาซ่ะ มีหมาเป็นเทพเจ้า
-ด่ามันเลย....เล่นมันเลย...ไอ้พวกชอบให้อาหารหมาจร((คห.นี่ชอบมากกก))
-ไอ้พวกคนรักหมาทำไมไม่รวมกลุ่มกัน รับหมาจรไปเลี้ยงว่ะ..ก็รักมากไม่ใช่เหรอ

นี่เป็นตัวอย่างเล็กๆน้อยๆ

ที่ตกใจและรู้สึกน่ากลัวคือ...เราอยู่ร่วมสังคมกับคนที่มีจิตใจแบบนี้อยู่เยอะๆ สังคมที่เราอยู่มันเป็นแบบไหนกัน "มนุษย์"ไม่ใช่เจ้าของโลกใบนี้ผู้เดียวน่ะครับ เพียงแต่มนุษย์สถาปนาตนเองว่าเป็น"สัตว์ประเสริฐ"กว่าเท่านั้น....แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า มนุษย์มีสิทธิ์จะไปพิพากษาได้น่ะครับ ว่าสัตว์ชนิดไหนควรอยู่หรือควรตาย..

วิธีคิดที่ชอบกำจัดอะไรก็ได้แค่เพียงว่าตนไม่ชอบ..หรือแตกต่างจากตัวเอง...ผมจำได้ว่ามันเป็นวิธีคิดแบบพวก"นาซี"น่ะครับ

กับกรณีเด็กที่ถูกกัด...ถ้ามีคนเกลียดหมาบอกว่า"ถ้าเป็นลูกคุณๆจะทำยังไง?" ผมคงตอบคำถามนี้ได้อย่างไม่เต็มปากนัก เพราะตัวผมเองไม่มีลูก แต่ถ้าให้สมมุติ....เหตุการเหล่านี้คงไม่เกิดกับลูกผมหรอกครับ เพราะผมคงไม่ปล่อยให้ลูกเดินไปใกล้หมาที่ผมไม่ได้เป็นคนเลี้ยง และตัวใหญ่กว่าลูกผมเด็ดขาด..
เพราะสัญชาติญาณของสัตว์ มันจะข่มสัตว์ที่ตัวเล็กกว่าโดยธรรมชาติครับ....ถ้าเรียกตัวเองว่าสัตว์ประเสริฐก็ควรจะมีสมองที่เข้าใจหลักธรรมชาติข้อนี้ได้ไม่ยาก..

ถ้าผมพาลูกผมไปในที่สาธารณะ แล้วถูกงูกัดขึ้นมา...ผมควรจะโทษอะไรเหรอครับ?....หรือว่าชีวิตของหมาจรกับงูจร มันมีค่าต่างกัน..??
เห็นด้วยกับมิตรสหายท่านหนึ่งที่บอกว่า ถ้าผมพาลูกไปให้อาหารนกพิราบที่สนามหลวง แล้วลูกผมติดเชื้อไข้สมองอักเสบ ผมควรจะโทษใคร..???

มาถึงตรงนี้...คิดว่าจะเรียกหาความยุติธรรม จากอะไรเหรอครับ?

สำหรับคนเกลียดสัตว์...จะเถียงมั๊ยครับว่ามันคนล่ะเรื่องกัน นกพิราบจร...หมาจร....งูจร...ค่าของชีวิตมันต่างกันตรงไหนครับ??

ที่หดหู่และเศร้าใจก็ตรงที่....พวกมันเลือกเกิดไม่ได้ แถมเกิดมาก็ลำบาก ไม่มีบ้านหรือที่คุ้มหัวกันแดดฝน อยู่อย่างอดๆอยากๆ บางทีก็โดนพวก"สัตว์ประเสริฐ"เค้ารังแก ไล่ฆ่าไล่ทำร้าย แค่นี้มันก็เผชิญวิบากกรรมพอแล้ว...
ตอนผมเด็กๆ ทั้งยาย..ทั้งครู...ทั้งน้าๆที่เลี้ยงผมมา ต่างอบรมสั่งสอนให้ผมเข้าใจคำว่า"เมตตา"และคำว่า"กรุณา" แต่ดูเหมือนคนเหล่านี้จะไม่ค่อยรู้จักคำพวกนี้เลย

หมาในภาพนี้ ผมไม่ได้เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กๆเลยซักตัว พวกมันอีกนิดนึงก็คงจะกลายเป็นหมาจรที่หลายๆคนรังเกียจ......ตัวนึงถูกทอดทิ้ง...ตัวนึงเกือบถูกฆ่าให้ตาย...ตัวนึงหลงทางและนิสัยก็ไม่ค่อยเป็นที่ปลื้มของคนทั่วไปเท่าไหร่...

ผมไม่รู้หรอกครับว่าพวกมันทำผิดอะไรมา ถึงได้คิดจะฆ่าหรือทอดทิ้งมัน...ผมรู้แต่ว่าพวกมันก็รักชีวิตตัวเอง มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตต่อบนโลกใบนี้ เพียงขอแค่กินอิ่ม..นอนหลับ...และปลอดภัย

มีคนแบบผมอีกเยอะครับ...ที่รวมกลุ่มหรือทำโดยส่วนตัว ออกช่วยเหลือเหล่าหมาจร หรือสัตว์ที่ทุกข์ยาก แต่พวกเราก็ทำได้ตามกำลังและความสามารถที่มี ไม่ได้นั่งดูแล้วเอาแต่พูดว่าสงสารๆเฉยๆครับ

พรบ.คุ้มครองสัตว์ ที่ชอบมีคนกัดว่า อีกหน่อยคงต้องไหว้หมา หรือไม่ก็ไม่เห็นคุ้มครองควายเลย ทั้งๆที่ควายทำงานและปลูกข้าวให้เรากิน....แนะนำจากใจเลยน่ะครับสำหรับท่านที่คิดแบบนี้ แนะนำให้"อ่านหนังสือ"ครับ ไปอ่าน พรบ.ที่ชอบกัดๆมาให้ดีๆ ก่อนจะพูดหรือเขียนอะไรออกมาครับ

ส่วนเรื่องให้อาหารหมาจร.....หมามันก็หิวเป็นเหมือนเราๆน่ะครับ และผมนี่แหระครับชอบให้ และขอแนะนำให้ท่านที่ไม่ชอบการกระทำแบบนี้ ให้เข้ามาด่าหรือคุยกับผมต่อหน้าได้เลยครับ ยินดีตอบทุกข้อครับ.....พร้อมมมม....ถึงพร้อมมมมากกก..

โลกใบนี้มันกว้างใหญ่พอครับที่เราจะอยู่ร่วมกัน โดยไม่ต้องเบียดเบียนกัน แค่มีความเมตตาและกรุณา...ปัญหานี้มันก็จะมีทางออก ที่ดีกับทุกฝ่าย

มนุษย์เรียกตนเองว่า"สัตว์ประเสริฐ" เพราะจิตใจและสมองมีศักยภาพมากกว่า แต่กับมนุษย์บางประเภท จิตใจและสมองก็ไม่ต่างกับ"สัตว์เดรัจฉาน".......เลยซักนิด

#อยากพูดแทนหมา #โลกไม่ใช่ของมนุษย์เท่านั้น
เคดิต fb issara nadee