เมื่อลูกน้องคุณทำผิดพลาด
Mistakes makes us human.
Failure makes us stronger.
Hope keeps us going.
Love keeps us alive.
ข้อผิดพลาดที่ทำให้เรามนุษย์
ความล้มเหลวที่ทำให้เราแข็งแกร่ง
ความหวังทำให้เราเดินหน้าต่อไป
ความรักที่ทำให้เรายังมีชีวิตอยู่
เมื่อลูกน้องคุณทำผิดพลาด คุณมีทางเลือกอย่างน้อย 2 ทาง
ทางแรกก็คือ ด่ามันเข้าไป สะใจดี แล้วปล่อยให้ไปแก้ปัญหากันเอง
ทางที่สอง คุยกับลูกน้อง หาสาเหตุของข้อผิดพลาดนั้น
แล้วช่วยกันหาทางแก้ไข
นอกจากนี้ยังมีทางเลือกอื่นๆ อีกมากมายหลายทางเลือก
ที่จะทำให้เกิดผลที่ตามมาได้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ก่อนที่จะเลือกทางไหน ขอให้เตือนใจตัวเองไว้ก่อนว่า
1. ไม่มีใครหรอกที่อยากจะทำผิดพลาด
คนเรามันทำผิด ทำพลาดกันได้
แต่ถ้าผิดซ้ำเดิมเป็นครั้งที่สองนี่สิ ถึงจะเรียกว่าไม่รู้จักเรียนรู้
2. ก่อนคุณจะตำหนิใคร ให้นึกกับตัวเองก่อนว่า ถ้าตัวเองเป็นลูกน้อง
อยู่ในสถานการณ์เดียวกับลูกน้อง คุณจะตัดสินใจอย่างไร
ถ้ายังคิดไม่ออก บอกไม่ได้ อย่าไปตำหนิลูกน้องว่าโง่เด็ดขาด
เพราะคุณเองก็โง่พอกัน
3. คิดไว้เสมอว่า ถ้าลูกน้องคุณ คิดได้เท่าคุณ
เขาคงไม่อยู่เป็นลูกน้องคุณมาถึงทุกวันนี้หรอก
การเป็นหัวหน้า ต้องส่งเสริมและพัฒนาลูกน้อง
ให้รู้จักคิด และทำให้ลูกน้องมีความสามารถมากขึ้นด้วย
4. ลองนึกถึงความรู้สึกที่ตัวเองเคยเป็นลูกน้อง แล้วถูกหัวหน้าตำหนิ
ว่าตอนนั้นคุณรู้สึกอย่างไร คิดกับหัวหน้าคุณอย่างไร
แล้วคุณอยากให้ลูกน้องคุณรู้สึกแบบนั้นหรือ
5. คนที่ไม่ได้ทำอะไรผิด คือคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย
สิ่งที่จะตามมาจากทางเลือกต่างๆ มันจะให้ผลทั้งด้านบวกและด้านลบ
ซึ่งคุณก็คงพอจะคิดเองได้ว่า ควรเลือกแบบไหนจะให้ผลในทางบวก
เลือกแบบไหนจะให้ผลในทางลบ
เรื่องง่ายๆ ที่ควรจำไว้ก็คือ
หากจะตำหนิลูกน้อง ให้เรียกมาพูดคุยเป็นการส่วนตัว
แต่หากจะชม ต้องชมให้คนอื่นๆ ได้ยินด้วย
ทางที่คุณเลือก มันจะมีผลต่อแรงจูงใจของพนักงาน
และความก้าวหน้าขององค์กรโดยรวมด้วย
มันจะเป็นอย่างไรมันอยู่ที่คุณเลือกเอง
จากหนังสือเล่มหนึ่งที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
FB: จักร พิชัยศรทัต