พ่อกับแม่รักและลูกรัก

พ่อกับแม่รักลูก

ไม่ต้องใส่ใจคนที่ทำไม่ดีต่อลูก เพราะในชีวิตของลูก นอกเหนือจากพ่อกับแม่ของลูกแล้ว ไม่มีใครเกิดมาเพื่อทำดีกับลูกหรอก และถ้ามีใครเขาทำดีกับลูก ลูกต้องรู้จักสำนึกในบุญคุณ นอกจากนี้ ลูกต้องรู้จักป้องกันตัวเองด้วย เพราะทุกคนบนโลกใบนี้ การที่เขาทำอะไรสักอย่าง เขาต้องมีสาเหตุ ที่เขาทำดีกับลูก ไม่ได้หมายความว่าเขาชอบลูกจริงๆ ลูกต้องทำความเข้าใจให้ชัดเจน และอย่าได้เห็นฝ่ายตรงข้ามเป็นคนสำคัญในชีวิตทันทีได้ได้รู้จักกัน

ไม่มีใครที่จะทำอะไรแทนกันไม่ได้ และไม่มีสิ่งของใดที่จำเป็นต้องมีไว้ครอบครองเสมอ เมื่อลูกอ่านถึงตรงนี้ พ่ออยากจะบอกลูกว่า หากวันหนึ่งคนข้างกายของลูกเขาไม่ต้องการลูกแล้ว หรือลูกได้สูญเสียสิ่งที่รักที่สุดในชีวิตไป ลูกก็คงจะเข้าใจและทำใจได้ มันเป็นความจริงของโลก ทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก วันนี้ลูกอาจใช้ชีวิตแบบอยู่ไปวันๆ แต่วันพรุ่งนี้คำว่า “ชีวิต” อาจจะเป็นอดีตของลูกก็เป็นได้ ดังนั้น ยิ่งลูกถนอมชีวิตของลูกได้เร็วเท่าไหร่ ความดีและความสุขในชีวิตก็มีมากเท่านั้น อย่ารอให้ใครมาอวยพรให้มีอายุยืนยาว ใช้ชีวิตให้มีความหมายต่างหากที่เป็นคุณค่าของชีวิต

โลกใบนี้ ไม่มีอะไรที่เป็นสิ่งรักที่สุด ความรักก็เป็นเพียงความรู้สึกชั่วขณะเท่านั้นเอง และความรักอย่างนี้ก็เปลี่ยนแปลงได้ตามกาลเวลาและสภาพจิตใจของเขาและเรา หากเขาหรือเธอคนที่ลูกรักที่สุดทิ้งลูกไป ขอให้ลูกจงอดทนรอคอย เพื่อให้วันเวลาช่วยชะล้าง เพื่อให้ความคุ่นเคืองตกตะกอน ความทุกข์ของลูกก็จะค่อยๆสลายหายไป อย่าได้หลับหูหลับตาชื่นชมในความรักใคร่นั้น และอย่าได้อาลัยอาวรณ์เมื่อสูญเสียมันไป

แม้ว่าอัจฉริยะหรือคนเก่งบนโลกใบนี้จะไม่ได้ร่ำเรียนกันสูงมากนัก แต่ไม่ได้หมายความว่าเพราะขาไม่เคยเรียนหรือไม่เคยตั้งใจเรียน เขาเลยประสบผลสำเร็จในชีวิต ความรู้ที่ลูกได้ร่ำเรียนมา คืออาวุธประจำกายลูก ลูกอาจจับเสือมือเปล่าได้ แต่ลูกก็ต้องมีอาวุธประจำกายด้วย ขอให้ลูกจงระลึกไว้

พ่อกับแม่ไม่เรียกร้องให้ลูกเลี้ยงดูในช่วงบั้นปลายของชีวิตหรอก และแน่นอน พ่อกับแม่ก็ไม่อาจเลี้ยงดูลูกไปตลอดชีวิตของลูกได้ วันใดที่ลูกโตพอที่จะยืนหยัดด้วยลำแข้งของตนเองได้ วันนั้นแหละพ่อกับแม่ก็เหมือนได้หมดภาระไปเปราะหนึ่ง ในวันข้างหน้า ลูกจะนั่งรถเมล์หรือขับรถเบนซ์ จะกินโต๊ะจีนหรือกินข้าวราดแกง ลูกเป็นคนจัดการเอง

ลูกเรียกร้องให้ตัวเองเป็นคนมีสัจจะได้ แต่จะเรียกร้องให้คนอื่นมีสัจจะนั้น เป็นไปไม่ได้ ลูกเรียกร้องให้ตนเองทำดีกับคนอื่นได้ แต่อย่ารอให้ใครๆมาทำดีตอบแทนลูก ลูกทำกับคนอื่นอย่างไร ไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องทำอย่างนั้นกับลูก หากลูกไม่เข้าใจกฎของชีวิตในข้อนี้ ลูกก็จะกลัดกลุ้มและทุกข์ใจอย่างไม่มีวันจบสิ้น

พ่อซื้อหวยมา20กว่าปี ก็ไม่เคยรวยเพราะหวย อย่าว่าแต่รางวัลที่1เลย เลขท้าย3ตัวพ่อยังไม่เคยถูกสักงวด นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่า ความร่ำรวยนั้นต้องได้มาจากการทำงาน เพราะในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ได้มาฟรีๆ 

พ่อกับแม่และลูกเกิดมาอยู่ในครอบครัวเดียวกัน นั่นเป็นบุญสัมพันธ์กันในชาตินี้ ไม่ว่าพ่อกับแม่รักและลูกรักจะอยู่ด้วยกันอีกนานสักเท่าไหร่ ขอให้ลูกถนอมโอกาสและเวลาที่จะได้อยู่ร่วมกัน เพราะชาติหน้า ต่อให้รักหรือไม่รัก ก็รับประกันไม่ได้ว่าจะได้พบเจอกัน หรือต่อให้พบเจอกัน เราก็จำความเดิมไม่ได้แล้ว 

จาก พ่อ.....