รถมารับเราที่หน้าที่พัก และเอาไปปล่อยไว้ที่จุดรวมตัว ซึ่งแน่นอน รถจริงมาเลทตามเคย แต่ไม่ซีเรียสก็ยืนๆรอกันไป

ที่นอน VIP รถบัสนอนอันน่าพิศวง จาก เสียมราฐ เข้าสู่ เมือง พนมเปญ เพื่อหารถต่อไป โฮจิมินห์อีกที ก็นอนงอก่องอขิงงอขากันไป

ถึง พนมเปญ เช้าอากาศสบายๆหน้าวัดพนม เราไม่มีโปรแกรมหรือสถานที่อยากไปเป็นพิเศษที่นี่ ก็เลยหาถามทางเพื่อไปดูตั๋วรถไปโฮจิมินห์หรือไซง่อนทันที

หลังจากถามทางไปตลอดและเดินหลงไปพอประมาณ ก็ไปเจอสถานีรถทัวร์เวียดนาม The Sinh Tourist ตึกแถวเล็กๆอยู่ข้างๆ Citymall shopping center

ถัดจากสนามกีฬา Olympic Stadiumไปนิดหน่อย ซึ่งเราจะใช้บริการ บริษัทขนส่งเจ้านี้ไปอีกยาวๆตลอดเส้นทางที่อยู่ในเวียดนามเลยดีเดียว

ค่าตั๋วรถไปโฮจิมินห์ คนละ 8$ (ปกติ 7$ แต่ช่วงเทศกาล+เพิ่ม1) ซึ่งจากที่นี่มีตั๋วรถไปหลายเมืองในเวียดนาม แต่เราจะแวะโฮจิมินห์กันก่อน

รถออกเวลา 13.45น. ฉะนั้นจึงมีเวลาว่างหาไรกินได้นิดหน่อย มื้อแรกในพนมเปญ มาม่าสามรส ยี่ห้อไทยแท้

รถของทัวร์นี้ออกตรงเวลา และถึงค่อนข้างตรง บริการค่อนข้างดีครับ The Sinh Tourist มีออฟฟิศของตัวเองอยู่เกือบทุกเมืองของเวียดนาม

รถวิ่งไปเรื่อยๆช้าๆตามสไตล์ที่นี่ ไม่มีปาดไม่แซงไม่เหยียบ ไม่น่าเกิน 60 km/hr ไปถึงชายแดนกัมพูชา ด่าน Bavet ต่อ เวียดนามที่ด่าน Moc Bai ราวๆ 6โมงเย็น มืดเรียบร้อยแล้ว

ช่วงรอยต่อชายแดนนี้ มีบ่อนคาสิโนเยอะมากๆครับ เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายมาเลย แต่มีไม่ต่ำกว่า 20 ตึก เปิดเรียงสองข้างทางไฟสว่างจ้า รถจอดเรียงแน่น 

ตีตราผ่านแล้วก็ไปต่อจนถึงตัวเมือง โฮจิมินห์ (เพิ่งมาครั้งแรก เมืองใหญ่พอดูเลย) รถจอดหน้าออฟฟิศของทัวร์ อยู่ตรงโซนที่พักใกล้แหล่งท่องเที่ยวพอดี

สามทุ่มเกือบสี่ทุ่ม นั่งรถหวานเย็นทั้งวัน รีบหาที่พักก่อน เอาง่ายๆตรงข้ามออฟฟิศทัวร์เลย ห้องเล็กๆมีห้องน้ำในตัว พัก 3คน 14$

เก็บของ อาบน้ำแล้วก็ออกไปประเดิมมื้อดึกก่อนนอน

 ขนมเบิ้องญวน ปลาหมึกทอดกระเทียม อาหารจานผักเขาเยอะจริงๆ

 .

.

เช้าวันที่ 15 เมษายน 2557 วันที่ 4ของทริป

จองตั๋วรถ เพื่อเดินทางไป Nah-Trang เพื่อต่อรถไป Hoi-An ซึ่งเป็น World Heritage อีกหนึ่งที่ๆตั้งใจจะไป ระยะจากโฮจิมินห์ ไปถึงฮอยอัน ราว 955 km ค่าตั๋วคนละ 538,000 ดง/คน/2เที่ยว (ราว 850บาท)

เรียบร้อยก็ฝากกระเป๋าไว้ที่ออฟฟิศทัวร์ แล้วเริ่มออกเดินเที่ยวแบบไม่จำเพาะเจาะจงรอบเมือง

อนุสาวรีย์ลุงโฮจิมินห์ วีรบุรุษของชาติเวียดนาม เจ้าของชื่อเมืองโฮจิมินห์ที่เราอยู่นี่เอง ชื่อเดิม ไซง่อน Saigon

Saigon Opera House

โบสถ์นอร์ทเทรอดาม (Notre Dame Cathedra) โบสถ์เก่าแก่ใจกลางเมือง เป็นไฮไลท์หนึ่งของที่นี่ หอคอยคู่ Twin Tower

ภาพประกอบภายในโบสถ์ ค่อนข้างตกแต่งเรียบง่าย ดูขลึมขลังดีที่เดียว

ที่ทำการไปรษณีย์กลางไซง่อน ตั้งอยู่ข้างๆโบสถ์ รูปลุงโฮ ดูเด่นเป็นสง่ามากครับ

สองรูปนี้ของแถมครับ

ถ้าใครชอบทานอาหารผักเยอะๆ และชอบนั่งชิลชิคชิมกาแฟอร่อยๆ แบบผมๆว่ามาถูกทางแล้วจริงๆ ที่นี่มีครบ

เฝอซุปกระดูกหมู + ผักกองโต 40,000 ดง

 ซุปมะเขือเทศข้น(รสค่อนข้างจัด) กินกับขนมปังฝรั่งเศส มรดกวัฒนธรรมอาหารจากสมัยอาณานิคม เน้นตระเวนกิน

ตกเย็น ทุ่มนึง ก็กลับไปรอขึ้นรถเที่ยวนอนยาวไปเมืองต่อไป Next Station Nah-Trang เมืองท่องเที่ยวริมทะเล

รถนอนเที่ยวนี้ สภาพดีกว่ารถนอนกัมพูชาเยอะ แต่ก็ยังเมื่อยอยู่ดีล่ะครับ

 

.

.

.

เช้า วันที่ 16 เมษายน at Nah-Trang 7.00น. รถวิ่งช้าจนเหนื่อยแทน เมืองนี้ต้องแวะเพื่อเปลี่ยนรถ

แต่ก็ต้องอยู่ยาวจนถึงเย็น เราก็ต้องใช้เวลาให้คุ้ม แต่ละเมืองก็มีสเน่ห์ที่น่าสนใจ ที่เราต้องทำก็แค่เดินหามันให้เจอ....เดิน เดิน เดิน

ลักษณะเมือง เหมือนเมืองชายหาดแบบภูเก็ต มีโรงแรมใหญ่ๆ หาดส่วนตัว เลียบถนนริมหาด ร่มกันแดด เตียงผ้าใบ แต่ก็สะอาดตาดีครับ

ภายในเหมือนที่จัดนิทรรศการ งานศิลป์ หรือหอสมุด

เลี้ยงนกกรงหัวจุก?? มีลานประกวดกันด้วย

ห้องอาบน้ำแบบหยอดเหรียญ แต่ยังไม่ได้ลองใช้นะครับ

เฝอสารพัดผักใส่หอย..ทาก? Snail Noodle ไม่ชัวร์ว่าใส่ตัวอะไรแต่อร่อยดี 22,000 ดง น้ำชาเย็นๆก็ชื่นใจ

เมือง Nah Trang นี้ผมค่อนข้างเห็นตัวอักษร ซีริลลิก ภาษารัสเซียเยอะ ทั้งที่พักและเมนูอาหาร อนุมานเอาว่าที่เมืองนี้

คงมีนักท่องเที่ยวชาวรัสเซียมาเที่ยวเยอะกว่าชาติอื่น ผมอ่านไม่ออกแต่พอรู้จักตัวอักษรซีริลลิกอยู่บ้าง

 

นี่คือเมนูอาหารมื้อเย็น ในร้านอาหารสไตล์รัสเซีย...มั้ง?

เต็มอิ่ม แล้วก็กลับไปพักรอรถบัสที่ออฟฟิศ Sinh Tourist รอรถเที่ยวหนึ่งทุ่ม เพื่อไปฮอยอันต่อ...เรานอนบนรถอีกหนึ่งคืน ประหยัดงบเดินทางไปครับ >_<