เมื่อ Ikigami มาถึง คุณจะใช้ชีวิตที่เหลืออย่างไร กับ 24 ชั่วโมงสุดท้ายของชีวิต

เมื่อถูกถามมาอย่างนั้นว่า “ถ้าเป็นคุณ คุณจะให้ชีวิตที่เหลืออย่างไร หากคุณมีเวลาอีกแค่ 24 ชั่วโมง” คงต้องนั่งอึ๊งไปพักนึงหนาวๆร้อนๆ คงกลัวจนตัวสั่นกว่าจะตั่งสติได้ก็ปาเข้าไปหลายชั่วโมงแล้ว เพราะเราไม่เคยคิดมาก่อนว่า ถ้าหากรู้ว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของเรา เราจะใช้มันอย่างไร หลายคนคงบอกว่า”ใช้มันให้คุ้มค่าที่สุด” แต่อะไรคือความคุ้มค่าสำหรับชีวิตเรา? มันคงจะง่ายมากกว่า ถ้าหากมีคนมาถามว่า”ถ้าคุณมีเงินอยู่ หนึ่งหมื่นบาทสุดท้าย แล้วคุณจะใช้มันอย่างไรให้คุ้มค่า?” แต่เราเอาชีวิตไปเทียบกับวัตถุอย่างเช่นเงินได้หรือ

Ikigami (อิคิงามิ) หรือชื่อไทยว่า สาส์นสั่งตาย เขียนโดยคุณ Mase Motoro (มาเสะ โมโตโร่) เคยได้รับการถ่ายทำเป็นภาพยนตร์ เป็นการ์ตูนที่ดีที่สุดเป็นอันดับที่ 9 ในประเทศญี่ปุ่นตีพิมพ์โดยโชงะกุกัง ส่วนในประเทศไทยตีพิมพ์โดยทีเคโอคอมิกส์ ภายใต้การดำเนินการของรัฐบาล ฟูจิโมโตะคือหนึ่งในผู้ที่รับหน้าที่จัดส่ง “อิคิงามิ” หรือ “ใบแจ้งมรณะ” ไปยังผู้เคราะห์ร้ายตามกฎหมายที่ประเทศแห่งนี้เรียกว่า “กฎหมายเพื่อผดุงความรุ่งเรืองแห่งชาติ” กฎที่รัฐนั้นปลูกฝังความเชื่อให้ประชาชนปฏิบัติตาม โดยมีการฉีดวัคซีนที่เรียกว่า “วัคซีนเพื่อความรุ่งเรืองแห่งชาติ” ให้กับประชาชนทุกคนตั้งแต่เด็ก เพื่อให้ประชาชนนั้นตั้งใจใช้ชีวิตให้คุ้มค่าและตระหนักต่อ “คุณค่าของชีวิต” มากขึ้น เพราะไม่มีใครรู้ได้ว่าจะได้รับสาส์นมรณะนี้หรือไม่

เรื่องเริ่มตรงที่พิธีการเปิดภาคการศึกษาและ นักเรียนทุกคนจะต้องโดนฉีด”วัคซีนเพื่อความรุ่งเรื่องแห่งชาติ พร้อมกับคำพูดของครูใหญ่หลังจากนั้นว่า “นักเรียนป.1 ทั่วประเทศที่เริ่มเข้าศึกษาในวันนี้รวมถึงพวกหนูที่นั่งอยู่ ณ ที่นี้บางคน จะต้องเสียชีวิตก่อนที่จะกลายเป็นผู้ใหญ่” ที่ถูกพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เรียบง่าย จากครูใหญ่ เหมือนเป็นเรื่องปกติที่จะต้องเกิดขึ้น ครูใหญ่ยังพูดต่อไปอีกว่า “แต่ว่าจะเป็นเด็กคนไหนนั้น ก็ไม่มีใครทราบ เพราะฉะนั้น จงมีชีวิตอย่างเต็มที่ เพื่อทุกคนจะได้ไม่ต้องมาเสียใจหากจู่ๆ ต้องตายขึ้นมากันเถอะ” แล้วสีหน้าของครูใหญ่ก็เปลี่ยนเป็นยิ้ม เด็กทุกคนก็ต่างยิ้มรับ ตัววัคซีนจะมีแคปซูลที่ไปตัดขั้วหัวใจ ในระหว่างอายุ 18-24ปี แต่เมื่อไหร่นั้นก็ไม่มีใครทรายได้เหมือนกัน การตายที่รัฐบาลในเรื่อยัดเยียดให้นั้นตามมาด้วยกฏอีกมากมาย ซึ้งผู้เขียนนั้นอาจจะเขียนให้เราอ่านเป็นกรณีศึกษาว่า 24 ชั่วโมงสุดท้ายของชีวิต คุณจะให้มันอย่างไร

ในประเทศที่มีการฆ่าตัวตายสูงอย่างเช่นญี่ปุ่นนี้ การที่โมโตโร่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพื่ออยากที่จะ ให้คนญี่ปุ่นรู้จัก”คุณค่าของชีวิต”มากขึ้น “ลองดิ้นรนมีชีวิตโดยนึกว่ากำลังจะตายดูสิ!!”

คุณค่าของชีวิตของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะรู้สึกดีกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำเล็กๆ บางคนอาจจะมีความฝันที่ยิ่งใหญ่ บางคนอาจจะตีค่าของคำว่า”คุณค่า”นั้นออกมาเป็นวัตถุ หรือบางคนแค่ฝันอยากจะได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ อิคิกามิ คืออีกหนึ่งเรื่องที่อยากแนะนำให้คุณได้อ่านครับ

Writer : pobe.m