ความหลงความรักความไว้ใจกับ HIV

จะเริ่มยังไงดีละครับ ที่มาตั้งกระทู้นี้เพราะอยากแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆได้เอาเป็นข้อคิดเตือนใจ ย้อนไปเมื่อสามปีก่อนผมรู้จักกับผู้ชายต่างชาติคนนึง (ผมเป็นชายรักชายครับ) เค้าหน้าตาดี หุ่นดี ดูสุขภาพดีทุกอย่าง เราเจอที่ผับแห่งหนึ่ง แล้วเค้าก็ขอเบอร์ผม เราเริ่มคุยกัน ชอบกันครับ และมีอะไรกัน โดยครั้งแรก ผมก็ให้เค้าป้องกัน

แต่พอเริ่มคบไปได้ประมาณสองอาทิด เค้าก็เริ่มขอไม่ใส่ถุงยาง เนื่องจากเค้าอายุมากแล้วถ้าใส่ถุงยางจะไม่ค่อยมีอารมณ์ครับ เค้าก้อง้ออ้อนวอน ตอนแรกเราก็ไม่ยอมครับ ถามว่ารักไหม รัก ไว้ใจ ดูหน้าตารูปร่างเค้า ก็สะอาดดูดี เค้าอ้อนแบบน่าสงสาร ในที่สุดผมก็ทนแรงอ้อนไม่ไหวยอมมีอะไรโดนไม่ป้องกันครับ คบกันมาได้ ไม่นาน ประมาณสามเดือน เราเริ่มทะเลาะกัน และเลิกกันในที่สุด แล้วเค้าก็หายไป ติดต่อไม่ได้ ไม่มีเฟสบุ๊ค ปิดเบอร์ นั้นเป็นครั้งแรกที่ความวิตกของผมเริ่มขึ้นครับ ผมเริ่มสงสัย และคิดไปมากมาย ถ้าผมติดโรคร้ายจากเค้าจะทำยังไง ผมไม่กล้าไปตรวจเลือด และหลีกเลียงการตรวจมาตลอด เพราะกลัวรับความจริงไม่ได้

เวลาผ่านไป 1 ปี ผมก็เจอกับผู้ชายอีกคน เค้าก็หน้าตาดีอีกครับ ผมเลยชอบเค้ามาก และนิสัยเราเข้ากันได้ เราตกลงคบกันเป็นแฟน ทุกอย่างมีความสุขมากครับ แต่มีสิ่งมีติดอยู่ในใจผมคือผมยังสงสัยอยู่ตลอดเวลาว่าผมติดโรคมาจากแฟนต่างชาติคนเก่ารึเปล่า เวลาเรามีอะไรกันผมก็ป้องกันตลอดครับ

แต่มีอยู่วันนึง เราทั้งคู่เมาและมีอะไรกัน ผมมารู้ตัวอีกทีคือแฟนผมไม่ป้องกัน ผมตกใจมาก แล้วผลักเค้าออกแล้วถามว่าทำไมไม่ป้องกัน เค้าพูดกับผมว่า "ก็เราคบกันมาก็นานแล้ว แล้วเค้าก็ไว้ใจผม" เค้าไม่คิดว่าผมจะเป็นโรคร้ายอะไร ท้งที่ผมไม่เคยเล่าเรื่องแฟนชาวต่างชาติให้เค้าฟังครับ หลังจากวันนั้น ผมก็เกิดความกังวลอีกครั้ง คราวนี้มีความคิดอยู่สองอย่างครับ

คือ 1.ทำไมแฟนผมกล้าที่จะไม่ป้องกัน ทำไมเค้าถึงไว้ใจเรา ทั้งที่ผมมีเรื่องในใจปิดบังไม่ให้เค้ารับรู้

2.ถ้าผมเป็นจริงแล้วเอาไปติดเค้า ผมจะเสียใจแค่ไหน จากวันนั้นพอจะมีอะไรกันผมก็สั่งให้เค้าป้องกัน เราทะเลาะกันครับ และจากนั้นไม่นาน ก็มีเรื่องเกิดขึ้นอีก เมื่อเค้าไปเจอผู้ชายคนใหม่และเริ่มคุยกัน ผมจับได้ว่าเค้ามีอะไรกัน สุดท้ายเราทั้งคู่ก็จบกันครับ ผมมารู้ทีหลังจากเพื่อน จากแฟนเก่าเค้า ว่าเค้าเจ้าชู้มาก เพราะเค้าหน้าตาดี เท่ากับตอนนี้ผมมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นมาอีก

บางวันพอผมนึกถึงเหตุการณ์ความรักที่ผ่านมา ผมก็หดหู่ เหมือนว่ามานั่งคิดว่าตัวเองโง่มาก ไว้ใจ รักเค้า ยอมเค้า แต่สุดท้ายเค้าก็ไป เรายอมเอาทั้งชีวิตเราไปเสียงเพราะแค่ความหลง ความสุขชั่วครั้งคราว แล้วผมก็ไม่รู้ว่าแฟนทั้งสองคนเอาโรคอะไรมาติดผมรึเปล่า คนแรกต่างชาติ ผมไม่เคยรู้ประวัติ ไม่เคยเห็นเพื่อน พี่น้อง พ่อแม่ของเค้าเลยสักครั้งแต่ด้วยความรัก ความหลง มันทำให้เรากล้าเสียงแบบหน้ามืด คนที่สองผมเข็ดจากคนแรก ผมป้องกันมาตลอด

แต่คืนที่เมาเค้าก็มีอะไรกับผมโดยไม่ป้องกัน โดยที่ผมไม่ได้ตั้งใจและโกดมาก ผมมาคิดว่า ทำไมเค้าถึงไว้ใจเรายอมไม่ป้องกันเพราะแค่คำว่า "ก็เราคบกันมาสักพักนึงแล้ว เรารักกัน" ถ้าเค้าทำกับผมแบบนี้แล้วกับคนอื่นที่ผ่านมากี่คนแล้วที่เค้าทำแบบนี้ แล้วเค้าก็เป็นคนเจ้าชู้มาก ผมไม่กล้าไปตรวจเลือดครับแล้วใช้ชีวิตทุกวันอย่างทุกข์ทรมานเพราะความไม่มั่นใจ ไม่สบายใจ เวลาผมเจอแม่เจอพ่อ ผมจะคิดเรื่องนี้ย้อนขึ้นมาอีกทุกครั้ง ว่าคนสองคนที่ยืนตรงหน้าผมคือคนที่รักผมที่สุด แล้วถ้าผมทำผิดพลาดไป พ่อแม่ผมจะเสียใจแค่ไหน

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ประมาณ 3 ปีได้ ผมเริ่มมีอาการไข้ขึ้น ท้องเสีย ตอนนั้นเครียดมาก ภาพในอดีตย้อนกลับขึ้นมา ผมกลัวไปหมด มันทรมานมากครับ ผมจึงตัดสินใจไปตรวจเลือด คืนก่อนวันที่ผมตัดสินใจไป ผมนอนไม่หลับ คิดไปมากมาย ถ้าเป็นจะทำยังไง แล้วติดจากคนไหน จะโทรติดต่อแฟนเก่ายังไง เพราะเค้าทั้งสองคนหายไปจากชีวิตผมแล้ว ผมจะบอกพ่อแม่ยังไง ทุกอย่างมันหดหู่ไปหมด เช้าวันตรวจเลือด ผมก็ปรึกษาหมอ หมอก็ดีมากครับให้คำแนะนำ ปลอบใจว่าถ้าเป็นจะทำอะไรต่อกับชีวิต แต่นาทีนั้นผมฟังอะไรไม่รู้เรื่องหลอกครับ มือผมสั่น หน้าซีด จะเป็นลม หมอเจาะเลือด แล้วบอกให้ผมรอผล ประมาณ 1 ชั่วโมง มันเป็น 1 ชั่วโมงที่ทรมานมากครับ

ผมนั่งน้ำตาซึมอยู่คนเดียว คิดไปไกล คิดถึงเรื่องในอดีต คิดถึงพ่อแม่ ยิ่งเวลาใกล้เข้ามาทุกที ความจริงที่รับรู้มันยิ่งทรมานครับ และแล้ว 5 นาทีสุดท้ายก็มาถึง ผมไม่มีสติแล้วจะเป็นลม พยาบาลมาเรียกผมเข้าไปพบหมอ แล้วหมอก็บอกว่า......................................... สบายใจได้ผลเป็น Negative ผมดีใจแบบไม่ได้แสดงอาการใดๆครับ แค่รู้สึกได้ว่าน้ำตาไหล ตอนนั้นมันช็อคไปแล้วครับร่างกาย ผมถามคุณหมอว่าจริงเหรอครับ หมอก็บอกว่าจริงครับที่ผมไม่สบายอาจเพราะความเครียด

ผมเหมือนได้ชีวิตใหม่ ผมรีบกลับไปที่บ้านแล้วกอดพ่อกับแม่ ประสบการณ์ครั้งนี้มันเป็นบทเรียนในชีวิตที่ผมจะไม่ลืมเลย และผมจะไม่ทำพลาดอีกต่อไปครับ ผมเลยอยากให้ประสบการณ์ความรักของผมเป็นอุทาหรณ์กับเพื่อนๆครับ อย่าให้คำว่ารักความหลงและความไว้ใจมาตัดสินชีวิตคุณได้ เพียงแค่รูปลักษณ์ หน้าตาภายนอกไม่ได้บอกได้ว่าเค้าคนนั้นปลอดภัยหรือเป็นคนดีหรือไม่ และไม่มีใครเล่าเรื่องในอดีตทั้งหมดว่าเค้าผ่านใครมามั่ง อาจมีบางเรื่องปิดบังไว้ อย่าไว้ใจใครเด็ดขาดครับ มันไม่คุ้มกับชีวิตของคุณเลย ไม่มีใครรักคุณได้เท่ากับพ่อแม่และตัวคุณเอง ตอนนี้ผมรู้แล้วครับว่าชีวิตมันมีค่าแค่ไหน