♥ใครอ่านนิยายช่วยเข้ามากระทู้นี้หน่อย♥

ช่วยอ่านนิยายเรื่องนี้แล้ว วิพากษ์ วิจารณ์กันหน่อยนะคะ ว่าสนุกรึป่าว น่าเบื่อมั๊ย แต่งต่อแล้วจะรุ่งรึป่าว แล้วก็ถ้าใครมีไอเดียดีๆก็อยากจะให้ลองคิดชื่อเรื่องให้ดูหน่อยอ่ะค่ะ

(เป็นเพียงรูปภาพประกอบ)

 

 

“ฮือๆๆๆๆๆๆ แกทำไมอลิสเติ้ลต้องทิ้งฉันไปด้วยอ่ะแก ฮือๆๆๆๆๆๆๆ”

 

“โถ่แก ก็ดูตัวแกเองสิ งี่เง่าขนาดเนี้ยใครเค้าอยากจะคบกับแกฮะยัยบลายธ์” ฉันล่ะเบื่อกับยัยบลายธ์เพื่อนสนิทของฉันเสียจริงๆมันมานั่งพร่ำเพ้อเรื่องอกหักให้ฉันฟังได้ตลอดแล้วกาถึงคนนี้อลิสเติ้ลแฟนหนุ่มสุดฮอตที่พึ่งจะทิ้งยัยบลายธ์ไปหมาดๆเมื่อวานนี้จนตอนนี้มันก็ยังไม่หยุดร้องไห้ให้ฉันลำคานเสียทีฉันไม่ได้หลับไม่ได้นอนก็เพราะมันเนี่ยแหละ ฮึ่ย!!!!!!!!!!!!!!! วันนี้ฉันมีเรียนนะย๊ะหล่อน

 

“นี่ยายบลาธ์ฉันรู้นะว่าวันนี้แกไม่มีเรียน”

 

“อือ ใช่แล้วไงอ่ะ” แหมมมมมมมมมมมมม แกเนี่ยนะยังจะมีหน้ามาถามอีก !

 

“ก็เพราะว่าวันนี้ฉันมีเรียนน่ะสิ!แล้วแกก็หยุดพร่ำเพ้อถึงไอ้ผู้ชายเฮงซวยได้แล้วโว้ยฉันลำคาน หน้าตาก็ดีมีคนมาจีบก็เยอะหาคนใหม่ได้แล้วโว้ยยยยแกมาพร่ำเพ้อกับฉันตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้มันหกโมงเช้าแล้วโว้ยยยยยยฉันง่วงแกเข้าใจบ้างมั๊ยแกจะให้ฉันนอนรึป่าวห๊า!!!!!!!!!!!!!!”

 

“ฉันขอโทษว่ะแกฉันก็ไม่รู้จะไปพร่ำเพ้อกับใครนี่หว่าก็มีแกคนเดียวที่สนิทกับฉันนะ T^T”

 

“เออ รู้ว่าสนิทกันแต่แกโตแล้วบลายธ์แกต้องรู้ว่าอะไรเป็นอะไรถ้าแกไม่อยากเสียใจก็ไม่ต้องมีความรักซะก็หมดเรื่อง”

 

“เออ ใช่แกจริงๆด้วยต่อไปนี้ฉันจะไม่มีความรักอีกต่อไป!!” เฮ้อออออออออเพื่อฉันเนี่ยน้าหน้าก็สวยอย่างกับตุ๊กตาบลายธ์แถมยังชื่อบลายธ์อีกต่างหากอายุก็ตั้ง20+กันแล้วยังไม่รู้จักคิดสักที ฉันล่ะเบื่อที่จะต้องมานั่งฟังมันพร่ำเพ้อตอนที่ยังอินเลิฟและตอนที่มันโดนทิ้งอ่ะน่ะ แต่อย่างว่าที่ผ่านเข้ามามีแต่มันคนเดียวที่โดนทิ้งตลอดก็หน้าสงสารอยู่หรอกที่ดิ้นรนหาความรักแทบตายแต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรกลับมาเลย

 

“เออนี่ยัยบลายธ์ถ้าวันนี้แกไม่ไปไหนล่ะก็เดี๋ยวเรียนเสร็จฉันจะกลับมาทำอาหารอร่อยๆให้กิน โอเค๊”

 

“ได้เลยเพื่อนรักฉันชอบฝีมือการทำอาหารของแกที่สู๊ดดดดดดดดด แม้ว่าแกจะระเบิดหูหู30มิล2ข้างเจาะคิ้วเจาะปากแถมยังสักอีกต่างหากดูไม่มีความเป็นกุลสตรีเลยสักนิดแต่แกก็ทำอาหารอร่อยแถมหุ่นแกยังดีอย่าบอกใครแล้วก็ไอ้หน้าสวยๆของแกนั่นอีกแกน่าจะทำตัวให้เป็นผู้หญิงมากกว่านี้นะ”

 

“เพื่อนเลิฟ ถ้าแกยังอยากมีชีวิตอยู่จงอย่ามาวิจาร์ณตัวของฉันนะจ๊ะ ^___^” แต่ที่มันพูดก็จริงนะการที่ฉันไประเบิดหู 30มิล เจาะคิ้ว3รู เจาะปากอีก2รู แต่หน้าฉันก็สวยอย่าบอกใครแถมยังมีรอยสักรูปกุหลาบดำอยู่ที่แขนข้างซ้ายอีกต่างหาก แต่ฉันก็ภูมิใจในรอยสักของฉันนะเอ่อ ^___^ ฉันสูง 175 น้ำหนักแค่ 40 กิโลกรัมเท่านั้นแถมผิวยังขาวใสเหมือนไม่เคยโดนแดดมาก่อน ส่วนยัยบลายธ์เพื่อนฉันน่ะหรอ เป็นสาวตาโตแก้มป่องน่ารักแบบใสๆดูไม่น่าจะเป็นเพื่อนกับฉันได้เลยสักนิดเพราะฉันมันโหดยังไงล่ะ(มีคนชอบเรียกฉันว่ายัยโหดอ่ะน้ะ ^___^ แต่ฉันก็ใจดีอย่าบอกใครเลยล่ะเชื่อมั๊ยล่ะ) ไปเรียนดีกว่าแฮะ

 

 

 

16.00น.

 

“เฮ้!! ยัยบลายธ์เพื่อนเลิฟพร้อมจะรับประทานอาหารฝีมือเพื่อนเลิฟได้ยังจ้ะ”

 

“ฮือๆๆๆๆๆๆยัยโซดา”

 

“แกยังไม่หยุดพร่ำเพ้ออีกหรอเนี่ย -__-”

 

“ตอนแรกฉันก็หยุดแล้วล่ะแต่มันกอดคิดถึงไม่ได้เลยอ่ะแก T^T”

 

“งั้นเอางี้ตอนนี้แกมากินข้าวฝีมือฉันก่อนแล้วเดี๋ยวมืดๆหน่อยฉันจะพาแกไปแด๊นซ์กระจายให้หายลืมเลย โอเค๊????”

 

“ok TT^TT”

 

“เพราะฉะนั้นแกจะต้องหยุดพร่ำเพ้อได้แล้วไม่อย่างนั้นแกโดนฉันฟาดแน่ๆ”

 

“TOTแกจะทารุณฉันหรอ”

 

“เออ”

 

 

 

22.00น. ณ ผับแห่งหนึ่ง

 

“แกที่นี่มันแพงมากเลยนะแกฉันไม่มีปัญญาช่วยแกจ่ายนะ T^T”

 

“เออน่า แกไม่ได้จ่ายอยู่แล้ว” วันนี้มันเป็นวันเงินเดือนฉันออกแล้วบังเอิ๊ญบังเอิญเพื่อนฉันมันอกหักพอดีเลยพาเลี้ยงซะเลย -___- ตังจะพอใช้ถึงสิ้นเดือนรึป่าวเนี่ยฉัน ปัก!!!!!!!! โอ๊ยยยยยใครมันซุ่มซ่ามมาเดินชนฉันวะ

 

“เฮ้ย!นายเนี่ยเดินยังไงวะไม่ดูตาม้าตาเรือเลย!!!”

 

“เธอนั่นแหละเดินเหม่ออยู่ได้ไม่หัดดูทางมั่งวะ!” หนอยยยยยย ไอ้บ้านี่มันบังอาจมาตะคอกใส่ฉันเอาสิให้มันรู้ไปข้างนึงเลย

 

“เฮ้ยยย กล้าดียังไงมาตะคอกใส่หน้าฉันวะอยากมีเรื่องรึไง!”

 

“ก็เอาสิวะคิดว่ากลัวรึไงยัยเถื่อนเอ๊ยใครสั่งให้เธอไประเบิดหูรูขนาดนี้วะฮะ!!!!!”

 

“มันเรื่อวของฉันเว้ยยยยยยยยยย”

 

“แล้วเธอจะเอายังไงวะยัยเถื่อนเห็นมั๊ยเหล้าของเธอมันเปอะเปื้อนเสื้อฉันหมดแล้ว!” ไอ้ผู้ชายคนนี้นี่มันยังไงวะหน้าตาก็ดีดูมันพูดกับผู้หญิงดิเอ๊ะรึมันจะคิดว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงวะ

 

“แล้วไงวะมันไม่ได้เปอะเสื้อฉันนี่หว่า”

 

“แต่เธอมาเดินชนฉันนะเว้ยยยยัยเถื่อน”

 

“ไม่รู้ไม่ชี้ ไปดีกว่า” ฉันเดินลอยหน้าลอยตาผ่านหน้ามันไป สักพักยัยบลายธ์ก็วิ่งตามมา

 

“แกไม่น่าไปมีเรื่องกับเค้าเลยนะเค้าออกจะหล่อดูดีออกนะแก”

“แกจะเห็นผู้ชายดีกว่าฉันใช่มั๊ยยัยบลายธ์ -____-” เริ่มจะเดือดปุดๆๆๆแล้วนะยัยบ้านี่อุส่าห์พามาเลี้ยงดันเนรคุณเห็นผู้ชายดีกว่าอย่างนี้ได้ไง ฮึ่มมมม

“ป่าวน้าแก ฉันแค่เห็นว่าเค้าหล่อดี *0*”

“ไหนแกบอกว่าจะไม่มีความรักแล้วไง???”

“ก็ยังไม่ได้รักนี่นาแค่บอกว่าหล่อเฉยๆ”

“เออ ฉันจะดูน้ำหน้าแก”

 

ที่บ้าน

“ยัยบลายธ์แกจะกลับบ้านรึจะนอนที่คอนโดฉัน”

“นอนกับแกเนี่ยแหละ”

“เอองั้นนอนได้แล้วแกเปิดไฟทิ้งไว้อย่างเนี้ยฉันลำคานโว้ยนอนไม่หลับ!!!” ค่อกๆๆๆๆๆ แล้วฉันก็ค่อยๆหลับใหลไปอย่าไม่รู้ตัวเลยสักนิด

เช้าวันใหม่ในวันที่อากาศแจ่มใส

“หาววววววววววววววววววววว สดชื่นจริงจริ๊งงงงงงงงงงงง”.

“โซดาฉันหิวอ่ะแก ~___~”

“หิวทั้งๆที่แกพึ่งจะตื่นเนี่ยนะ” จริงๆเลยเพื่อนฉันคนนี้เนี่ยกินได้ทั้งวันฉันกลัวว่ามันจะเป็นหมูขึ้นอืดจริงๆเลย ก๊อกๆๆๆๆ ใครมาเคาะประตูแต่เช้าวะเสียบรรยากาศอันแจ่มใสหมด -_-“ ก๊อกๆๆๆๆๆๆ

“เออ! จะไปเปิดแล้วโว้ยยยยยยยยยยยย” แอ๊ดดดด (เสียงประตู) เฮ้ย !!!! นี่มันไอ้หน้าหล่อนี่หว่า 0.0 มาทำอะไรวะเอ๊ะรึจะมาหาเรื่องไม่กลัวหรอกเว้ยฉันน่ะเทควันโดสายดำนะจะบอกให้

“นายมีอะไรวะจะมาหาเรื่องอีกรึไงแล้วนี่รู้จักบ้านฉันได้ไงวะ”

“เฮ้ยเอาทีละคำถาม 1. ฉันไม่ได้มาหาเรื่องแต่จะเอาเสื้อที่เธอทำเปอะเมื่อวานมาให้ซัก 2.ฉันจะรู้ว่าบ้านเธออยู่ที่นี่ได้ไงมันก็เรื่องของฉัน”

“เฮ้ยพูดอะไรออกมาวะเสื้อเส้ออะไรไม่ซักเว้ยแล้วมาตอบคำถามฉันกวนตรีนเยี่ยงนี้เอาไปซักหมัดดีมั๊ยไอ้หน้าหล่อ”

“กระผมชื่อซีเคร็ทครับไม่ใช่ไอ้หน้าหล่อกรุณาเรียกให้ถูกด้วย”

“ฉันจะเรียกนายว่าอะไรมันก็เรื่องของฉัน”

“พูดอย่างนีไม่ถูกนะครับคุณสุภาพสตีร ^__^” แล้วนายนั่นก็ขยับหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน ปากฉันกับปากไอ้บ้านั่นมันจะชนกันแล้วนะ 0//0 สติฉันหลุดลอยไปไกลไม่ได้สติฉันจะหลุดลอยไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น!

“ไอ้บ้ากาม!!!!!!!! ลามกสุดๆเลยนะนายเนี่ยออกไปจากห้องของฉันได้แล้วแล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกไม่งั้นนายโดนดีแน่”

“ชักอยากจะรู้ซะแล้วสิว่าถ้ามาอีกจะโดนอะไรน้า :P” ปัง!!!! ฉันปิดประตูใส่หน้านายซีเคร็ทหมันไส้สุดๆเลยผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ที่ผ่านมาก็มีแต่ผู้ชายกลัวฉันนี่นาแต่ไอ้บ้านี่มันไม่ใช่! ฉันจะต้องทำให้มันมาสยบแทบเท้าฉันให้ได้ ฉันจะต้องทำให้นายกลัวฉันให้ได้คอยดู!!!!!!!

 

Secret

รู้สึกถูกชะตายัยผู้หญิงคนนั้นจังเลยแฮะ ไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้มาก่อนเลยเคยเจอแต่พวกผู้หญิงที่เอาแต่ไล่ตามผม(อย่างว่าผมมันฮอต:P)พวกผู้หญิงที่อ่อนหวานสู้คนไม่เป็น แต่พอมาเจอยัยนี่ปุ๊บผมรู้สึกได้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งและไม่ยอมใครง่ายๆแน่ ถ้าผมได้ยัยนั่นมาเป็นแฟนผมก็คงไม่ต้องเป็นห่วงอะไรมากหรอกมั้ง เริ่มจะสนใจยัยนั่นขึ้นมาบ้างแล้วสิ แต่ยังไม่รู้จักชื่อเลยแฮะพรุ่งนี้ลองไปแหย่เธอเล่นดีกว่าแต่ว่าก็ว่านะคำขู่ยัยนั่นน่ะน่ากลัวเป็นบ้าเลยล่ะ J

 

20.00น.

หาววววววววววววววววววว ง่วงชะมัดเลยแต่ยัยบลายธ์นี่สิลากฉันออกมาผับตอนที่ฉันกำลังจะอาบน้ำนอนพอดี -___- มันบอกว่ามีเรื่องเครียดพอถามไปถามมามันบอกว่าอลิสเติ้ลโทรมาขอคืนดีกลับมันเลยอยากจะปรึกษากับฉันว่าจะกลับไปดีมั๊ยบางทีฉันน่าจะไปอัดนายอลิสเติ้ลสัก2-3ดอกนะข้อหาทำให้ยัยบลายธ์มารบกวนเวลานอนของฉันและข้อหาที่บังอาจมาหลอกปั่นหัวเพื่อนรักของฉันเล่นยังไงล่ะ -___-

“แก ฮึกๆฮืออออ ทำไมอ่ะแกทำไมทำไมอลิสเติ้ลต้องมาปั่นหัวฉันเล่นอย่างนี้ด้วยนะทำไมTT^TT”

“ฉันคิดว่าถ้าบางทีแกปล่อยวางไอ้อลิสเติ้ลนั่นบ้างแกอาจจะดีขึ้นกว่านี้นะฉันรู้ว่าแกน่ะมัวแต่เฝ้ารอว่ามันจะกลับมาเมื่อไหร่ทั้งๆที่แกก็รู้ว่าถ้ามันกลับมามันก็จะทำให้แกเจ็บขึ้นไปอีกแล้วทำไมแกจะต้องมานั่งเสียสตินั่งร้องไห้ฟูมฟายเป็นบ้าเป็นหลังอย่างนี้ด้วย”

“ฉันก็ไม่รู้ ฉันรักเขาอ่ะแกแต่ทำไมเขาต้องมาเล่นกับความรู้สึกฉันด้วยTT^TTเขาเห็นฉันรักเขามากเขาเลยมาทำอย่างนี้กับฉันหรอแก”

“ที่แกเป็นอย่างนี้ก็เพราะว่า ... อย่างที่ฉันบอกแหละแกยังให้ความสนใจเขาอยู่ไม่ว่าเขาจะเคลื่อนไหวไปไหนแกก็รู้หมดใช่มั๊ยล่ะ”

“…”

“คนเรามันไม่สามารถลืมอะไรได้หรอกแกแต่มันอยู่ที่ว่าแต่ยังสนใจกับสิ่งๆนั้นอยู่รึป่าว”

“ฉัน ... ฉันเข้าใจแล้ว TT^TT”

“งั้นก็เลิกว้าวุ่นแล้วมาดื่มให้เมามันไปเลยดีกว่า!!!!” เฮ้ออออออออออออออออ กว่ามันจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดก็เอาฉันเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ยคนที่มีความรักเนี่ยมันต้องีความทุกตามมาทุกทีเลยรึป่าวน้า น่าสงสัยจริงๆเลย

“เฮ้ สาวๆทำอะไรกันอยู่บังเอิญจริงๆเลยน้ามาเจอกันที่นี่อีกแล้ว ^__^” เฮ้ยนี่มันเสียงนายซีเคร็ทนี่หว่า เอ๊ะรึว่ามันอาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรฉันก็ได้นะอาจจะเป็นไปได้ -__- ชาติที่แล้วฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรให้มันวะเนี่ยยยยยยย

“นายอีกแล้วหรอเนี่ย -__- แอบตามฉันมารึบังเอิญกันแน่วะ” กะว่าจะฉลองซะหน่อยสงสัยจะต้องมีเรื่องอีกแล้วมั้งฉัน

“นี่! ยัยเถื่อนเธอคิดว่าฉันจะสะกดรอยตามเธองั้นหรอเอาหัวแม่เท้าคิดรึไงวะ”

“มากไปละนาย ต่างคนต่างอยู่ดีกว่ามั้งฉันกับนายเนี่ยตั้งแต่ฉันเจอหน้านายมานะบอกตรงๆเลยว่าฉันหงุดหงิดตลอดเวลาเลยที่เจอหน้าหมาๆอย่างนายเนี่ย -___-”

“ว่าแต่เธอชื่ออะไร” อารมณ์ไหนมาถามชื่อฉันวะ เอ๊ะรึว่ามันจะเอาไปทำคูณไสรึป่าว(เพ้อเจ้อไปใหญ่ละ)

“ถามทำไม” ลองเชิงดูก่อนถ้าไม่กวนตรีนก็จะตอบอ่ะนะ

“ก็จะได้รู้จักกันไว้ไง” ใครอยากรู้จักกับมันวะ เฮ้อออออออออออ

“ชื่อโซดา”

“อืมมม งั้นฉันไปก่อนนะแล้วเจอกันใหม่ ... ที่รัก” อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ไอ้บ้านี่มันยื่นหน้าเข้ามาไกล้ฉันอีกแล้วแล้วมาเรียกฉันว่าที่รักได้ไงฟระใครอณุญาติ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

“นี่ยัยโซดาบางทีฉันคิดว่านายนั่นอาจจะชอบแกก็ได้นะ”

“ไม่มีทาง! แถมไร้สาระมากๆด้วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

 

00.00น.

ฮึ่ยยยยยย หงุดหงิดชะมัดเลยยัยบลายธ์นะยัยบลายธ์มาหาว่านายนั่นชอบฉันไม่มีทางซะหรอกอย่างอีตาบ้านั่นน่ะใครจะไปเอาย๊ะ แล้วนายซีเคร็ทนั่นก็ดูทำเข้ามันน่า ... ค่อกกกกกกก ฟี้~ -__-zzZ

09.30น.

หาวววววววววววววววววววว~ ช่างเป็นเช้าที่อากาศสดใสร่าเริงเสียจริงเลยเอ๊ะแต่ว่านะเมื่อคืนฉันหลับไปเมื่อไหร่หว่า จำไม่เห็นได้เลยแฮะเอิ่มมมมมม แต่แปลกแฮะเมือคืนยัยบลายธ์มานอนที่คอนโดฉันนี่นาแล้วนี่มันหายไปไหนแล้วเนี่ยไปแบบไม่บอกไม่กล่าวเลยนะย๊ะเจอหน้าจะด่าให้เละไปเลยคอยดูสิ ฮึ่มมมมม ว่าแต่หิวจังเลยแฮะไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อคืนกลับมาถึงก็นอนเลย อาบน้ำแต่งตัวไปหาอะไรกินดีกว่า

10.30น.

โอ๊ยยยยยยยยย เล่นแต่งตัวไปซะ1ชม.เลยฉันจะได้กินข้าวเมื่อไหร่เนี่ยฮึ่ยโมโหตัวเองจริง อ๊ะนึกอะไรสนุกๆออกแล้วสิโทรไปให้นายซีเคร็ทมาเลี้ยงข้าวดีกว่าไม่เปลืองตังค์ด้วย ฮิฮิ อ๊ะๆๆๆๆ รู้นะว่าคิดอะไรอยู่อยากรู้ใช่ม๊าว่าฉันกลับเขาไปแลกเบอร์กันมาตอนไหนคำตอบก็คือ! เมื่อคืนนั่นแหละย่ะ  ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด~

“แหม คิดถึงผมหรอโทรมาหาเนี่ย” รับสายปุ๊บก็กวนตรีนฉันเลยนะย๊ะ

“ป่าวหรอก แบบว่ามีอะไรให้ช่วย”

“มาไม้ไหนเนี่ยมาขอให้ฉันช่วย”

“คือแบบว่าเอาตรงๆเลยนะ เลี้ยงข้าวหน่อยเด่ะ”

“โอ้โห ขอความช่วยเหลือคนอื่นเนี่ยพูดจาดีๆหน่อยสิครับคุณผู้หญิง” ชิชิ เล่นตัวเหลือเกินนะนายเนี่ยเอาวะจะลงมือแกล้งทั้งทีต้องลงทุน!!!!!

“แหมมมมมมมม คุณซีเคร็ทค๊าช่วยเลี้ยงข้าวโซดาหน่อยสิค๊า *0*”

“เธอมาไม้นี้ฉันไม่ค่อยไหวใจเลยแฮะ แต่ก็เอาเถอะฉันไม่กลัวเธออยู่แล้วอีก10นาทีถึงแต่งตัวรอได้เลย” ฉันแต่งตัวเสร็จก่อนที่ฉันจะโทรไปหานายอีกย่ะ

“ได๋ค่ะ”

 

12.30น.

โอ๊ยกว่าจะถึงทำไมนายนี่ต้องพาฉันมากินอะไรไกลๆด้วยวะหากินไกล้ๆไม่ดีกว่าหรอ

“นี่นายทำไมต้องพาฉันมาถึงที่นี่ด้วย” ก็ฉันไม่เข้าใจจริงๆนะทำไมต้องพาฉันมาที่ห้างหรูๆแบบนี้ด้วย แล้วดูฉันแต่งตัวดิ ชาวร็อคแท้ๆเลยค่ะ รองเท้าผ้าใบ กางเกงยีนขาสั้นเสื้อยืดสีดำ1ตัวแถมสะพายกระเป๋าใบเท่าบ้านอีกตังหากกกก

“ก็ตอนเย็นฉันมีงานเลี้ยงแล้วฉันก็กะว่าจะพาเธอมาซื้อชุดสวยๆให้ใส่ไปงานเลี้ยงกับฉันแต่เธอไม่ต้องกลัวหรอกค่าชุดฉันจะเป็นคนออกให้J”

“ใครบอกนายไม่ทราบว่าฉันจะไปงานเลี้ยงกับนายตอนเย็นฉันแค่ให้นายมาเลี้ยงข้าวววววววววว”

“ถือซะว่าเป็นค่าตอบแทนบุญคุณที่ฉันพาเธอมาเลี้ยงข้าวละกัน” ชิ หนอยไอ้นี่ได้ทีเอาใหญ่เพราะฉะนั้นเปลี่ยนแผน!!!!! จากที่ฉันจะแกล้งนายนี่ตอนกินข้าวให้มันอับอายขายหน้าเปลี่ยนเป็นตอนเย็นแทนนแล้วกันคนงานเลี้ยงคอต้องเยอะอยู่แล้วทีนี้ฉันจะแกล้งให้อายไปเลยคอยดูสิ!

 

19.00น.

“เฮ้ ยัยเถื่อนฉันมารับเธอไปแต่งตัว”

“เฮ้ย ฉันแต่งเอาได้ไม่ต้อง เข้..” เฮ้ย! ไอ้บ้านี่มาอุ้มฉันทำไมฟระฉันแต่งเองได้เฟ้ยยยยยยยยยยย

“ฉันจะพาเธอไปแปลงโฉมจะเอาให้สวยที่สุดใรงานเลยล่ะJ” จริงๆเรื่องความสวยของฉันฉันก็ไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่หรอกนะแต่ว่าอยากจะรู้ฝีมือของช่างแต่งตัวนายซีเคร็ทว่าจะทำให้ฉันสวยได้ขนาดไหนจริงๆหน้าของฉันก็สวยอยู่แล้วอ่ะนะแค่ยัยพวกนี้ทำนู้นทำนี่แปปเดียวฉันก็สวยแล้วล่ะ

 

21.00น.

โอ้ววววววววววววววววว ว้าวววววววววววว นี่ฉันเหรอเนี่ยยยยไม่อยากจะเชื่อเลยให้ตายสิ หน้าของฉันที่เต็มไปด้วยครื่องสำอางมันทำให้ฉันสวยขึ้นเป็นกองเลยล่ะคิ้วกับปากของฉันที่โดนเจาะถูกยัยพวกนี้ถอดออกแต่ก็ลบลอยโดนเจาะของฉันออกได้เนียนมากๆหูของฉันที่ไประเบิดมาก็ถูกยัยพวกนี้ดัดลอนผมของฉันที่ยาวเกือบถึงตูดให้ม้วนปิดหูไว้ไม่ให้เห็นย้อมสีผมของฉันให้เป็นสีน้ำตาลแดง ส่วนลายสักของฉันก็ถูกปิดด้วยเดรสสีชมพูดแขนยาวความยาวของเดรสประมาณหัวเข่าใส่ส้นสูงอีกนิดตอนนี้มันทำให้ฉันดูเพอร์เฟ็กมากเลยล่ะ

“เธอสวยขึ้นเป็นกองเลยนะยัยเถื่อนJ”

“ฉันสวยของฉันอยู่แล้วต่างหากJ”

“ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงจะไปงานเลี้ยงกับกระผมได้รึยังครับ”

“ยินดีค่ะJ” และแผนก็จะเริ่มขึ้นต่อจากนี้ต่างหากล่ะนายเสร็จฉันนายซีเคร็ท J

 

ในงาน เวลา 22.00น.

งานอะไรของมันวะน่าเบื่อชะมัดเลยมีแต่พวกผู้เฒ่าผู้แก่ทั้งนั้นเลยแล้วนี้ฉันก็ง่วงแล้วด้วยนะแต่ฉันยังไม่กลับหรอกเพราะว่าฉันยังไม่ได้แกล้งหมอนี่เลยยังไงล่ะ !!!!!!!

“ซีเคร็ทคะ นังผู้หญิงคนนั้นมันเป็นใครกันมาเดินกับคุณได้ยังไงกันคะ!” อ่ะอะอ่ะอ๊า เปลี่ยนแผนเอาล่ะฉันจะทำให้นายสองคนทะเลาะกันล่ะทีนี้

“ฉันก็เป็นแฟนของเค้าไง แล้วเธอล่ะเป็นใครมาเรียกจิกหัวฉันน่ะย๊ะ” หึหึ เชื่อสิว่าฉันน่ะไม่ชอบยัยนี่เลยจริงๆ

“ต๊ายยยยยยยย กล้าพูดนะย๊ะว่าหล่อนเป็นแฟนกับซีเคร็ทงั้นเหรอย๊ะ ซีเคร็ทน่ะเค้าเป็นคู่หมั้นของฉันจำไว้ด้วยย่ะ” แหมมมมมม เชิดเหลือเกินนะย๊ะหล่อน

“อ่าวเหรอ ไม่เห็นซีเคร็ทจะบอกฉันเลยว่ามีคู่หมั้นน่ะ เพราะเค้าพึ่งจะบอกกับฉันว่าเค้าจะมาขอฉันแต่งงานเร็วๆนี้อ่ะนะ  นั่นคู่มั่นของคุณรอคะซีเคร็ท”

“เอ่อ ... คือว่า” อ้ำอึ้งไปเลยสิทีนี้ หึหึ

“ไม่จริงใช่มั๊ยคะซีเคร็ท บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะว่ามันไม่จริง!!!!!!!!!!”

“จุ๊ๆๆๆๆ อย่าเพิ่งโมโหสุดสวย ฉันคิดว่าบางทีเธออาจจะมาทีหลังฉันล่ะนะแล้วสุดที่รักของฉันก็คงเห็นเธอเป็นแค่ของเล่นชิ้นนึงล่ะม๊างงงงงงง”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่จริง! ฉันไม่เชื่อฝากไว้ก่อนเถอะ!!!!!”

“รีบมาเอาคืนแล้วกันนะจ๊ะ J” ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ซะใจเป็นบ้าเลยคราวนี้นายซีเคร็ทก็จะต้องกลับไปนอนร้องไห้ฟูมฟายที่แฟนสาวของเค้าทิ้งเค้าไปซะแล้ว

“ยัยเถื่อน มากับฉันเดี่ยวนี้เลย!!!” โอ้ววววววววว หนุ่มน้อยโมโหเข้าซะแล้วสิ

“เธอทำบ้าอะไรของเธอห๊ะ! ยัยเถื่อนนั่นมันคู่หมั้นของฉันนะ!!!!!!”

“ก็แค่เล่นด้วยนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเองไม่เห็นต้องกังวลใจไปเลยJ”

“แล้วเธอจะรู้ว่ายัยนั่นมันจะมาตามจองร้างจองผลานเธอแบบไม่มีวันจบสิ้นเลยล่ะ”

“อยากจะรู้ซะแล้วสิJ”

 

08.00 น.

เฮ้ออออออออออออออ ฝนตกแต่เช้าอย่างนี้มันน่าเบื่อมากๆเลยนะจะออกไปหาซื้ออะไรกินก็ไม่ได้เซ็งจริงๆเลย  เออว่าแต่ยัยบลายธ์เพื่อนสาวสุดน่ารักของฉันหายไปไหนแล้วล่ะเนี่ยสงสัยเจอหนุ่มคนใหม่แล้วล่ะมั้งแต่ก็ชั่งเหอะ เดี๋ยวมันอกหักมันก็มาหาฉันเองแหละ ปิ๊งป่อง~ สงสัยยัยบลายธ์มากดออดหน้าห้องมั้งเฮ้ออออออออ พูดปุ๊บก็มาปั๊บทันทีเลยเพื่อนฉันดิลิเวอร์รี่จริงๆเพื่อนฉัน อ้อแล้วอีกอย่างนึงตั้งแต่เมื่อวานที่ฉันไปงานเลี้ยงกับนายซีเคร็ทฉันก็ไม่สามารถใส่จิวที่ปากกับคิ้วฉันได้เลยเป็นเพราะว่ามันตันน่ะ ปิ๊งป่อง~ เออๆๆๆ เปิดแล้วโว้ยยยยยย แอ๊ดดดดดดด(เสียงเปิดประตู) เฮ้ยยยยยยย ไม่ใช่ยัยบลายธ์นี่หว่าแล้วยัยนี่มันเป็นใครวะ

“มาหาใครคะ”

“จำฉันไม่ได้รึยังไงย๊ะ” ดูมันถามไม่ใช่แม่ฉันนี่หว่าจะไปจำได้ได้ยังไง

“จำไม่ได้ แล้วไม่ทราบว่ามาหาใครมีทุระอะไรไม่ทราบ”

“ฉันชื่อ ปริ๊นโฮเวอร์ เป็นคู่หมั้นของ ...” ของใครล่ะวะเออยัยนี่นิจะบอกก็ไม่บอกคนยิ่งหิวๆข้าวอยู่

“….”

“ฉันเป็นคู่หมั้นของซีเคร็ท” อ้อยัยคู่มั่นหน้าตาจิ้มลิ้มที่ฉันไปป่วนมันเมื่อวานนี่หว่า

“แล้วมีอะไรกับฉันไม่ทราบ”

“เมื่อวานเธอทำฉันแสบมากนะ โซดา”

“แล้วไงจะมาเอาคืนฉันเหรอยัยหาวเวอร์ฉันจะบอกว่าเธอทำอะไรฉันไมได้หรอกนะ”

“ฉันชื่อปริ๊นโฮเวอร์เรียกให้มันถูกด้วย! แล้วอีกอย่างนะฉันจะมาบอกเธอว่าให้เลิกยุ่งกับซีเคร็ทซะไม่งั้นเธอเจอดีแน่”

“โอ้วววววววว ขู่คนเก่งเหมือนกันนะเธอเนี่ยเคยเป็นหมามาก่อนรึป่าวล่ะJ” ยัยหาวเวอร์นี่มันน่าแกล้งชะมัดเลยตัวกะเปี๊ยกเดียวทำมาเป็นขู่ฉัน เหอะ! กลัวตายเลยล่ะยัยหนู

“ชิ พูดไปเถอะฉันถือว่าฉันเตือนเธอแล้วนะ”

“แล้วฉันจะรอดูปฎิกิริยาของเธอ ยัยหาวเวอร์”

 

ณ ที่มหาลัย

วันนี้เป็นวันที่ฉันขี้เกียจที่สุดเลยล่ะเพราะมันเป็นวันที่ฉันจะต้องมานั่งเรียนยังไงล่ะ L ปกติฉันก็เป็นคนตื่นเช้านะแต่พอจะมาเรียนทีไรเป็นต้องง่วงทุกที

“นี่เธอน่ะ” เอ๊ะ มันเรียกใครวะ คงไม่ได้เรียกเราหรอกมั้ง

“เธอนั่นแหละยัยเถื่อน” เฮ้ นังผู้หญิง2คนนี้มันมีอะไรกับฉันนักหนาวะ เรียกอยู่ได้

“มีอะไรกับฉันงั้นเหรอ”

“ได้ข่าวว่าเธอมาแย่งแฟนเพื่อนฉันงั้นเหรอ ปริ๊นโฮเวอร์น่ะ” อ้อ ยัยสองคนนี้คงเป็นเพื่อนที่น่ารังเกียจของยัยหาวเวอร์สินะ

“ป่าวนี่ฉันไม่ได้แย่งแฟนของเพื่อนเธอแต่ยัยนั่นมาทีหลังฉันเท่านั้นเอง”

“ไม่จริงสองคนนั้นเค้าหมั้นกันแล้ว!!!!!”

“โอ้โหแค่หมั้นกันเนี่ยดูมั่นใจเหลือเกินนะว่าเพื่อนของเธอมาก่อนฉัน เธอไปเป็นพ่อแม่ของยัยหาวเวอร์มันรึไงห๊ะถึงได้รู้นู่นรู้นี่ไปหมด”

“ยัยนี่นิ กวนประสาทนักนะ เล่นมันเลยดีกว่า!!!!” หมับ!!!!! อู้ววววววว จะตบหน้าฉันหรอดีนะเนี่ยจะไว้ได้

“อย่าเอามือสกปรกๆของพวกเธอมาแตะต้องใบหน้าของฉัน ฉันจะบอกอะไรให้นะว่าพวกเธอไม่สามารถเอาชนะฉันได้ไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตามเธอไมสามารถชนะฉันได้แน่นอน อ้อ แต่เดี๋ยวนะก่อนที่ฉันจะถีบส่งพวกเธอเนี่ยขอตั้งชื่อให้แก๊งค์เธอหน่อยเป็นไง เอาชื่อว่า แก๊งค์ลูกหมาดีม้ะ อ่าชื่อเนี้ยแหละดีแล้วเอาล่ะงั้นพวกเธอก็ไปได้แล้ว” โครม! ไอ้ที่ฉันบอกว่าถีบส่งน่ะไม่ได้พูดเล่นหรอกนะฉันถีบมันออกไปจริงๆล่ะ -_____-

“เฮ้ ยัยโซดาป้ะกี้มีเรื่องอะไรน่ะ” โอ้วววววววววว ยัยบลายธ์เพื่อนเลิฟฟฟฟ มาได้จังหวะพอดีจะชวนไปหาอะไรกินแก้โมโหสักหน่อย

“อ้อ ป้ะกี้หรอ ฉันก็แค่ส่งลูกหมากลับบ้านน่ะไม่มีอะไรหรอก ไปหาอะไรกินกันดีกว่า”

 

แต่งได้เพียงเท่านี้ ก็เลยลองเอามาให้ทุกๆคนอ่านดูว่ามันดีมั๊ย ช่วยวิจารณ์กันหน่อยนะคะ