มันลบได้เลือนได้เหมือนกับเส้นดินสอ
มันก็คงจะดีนะ
อย่างน้อย ๆ ก็ไม่ทรมานนัก
เมื่อแอบชอบและคิดถึง..ใครบางคน
สิทธ์ของใจใครรักใครก็ไม่ผิด
ขอเธอคิดสักนิดฉันผิดไหม
ฉันรักเธอก็ไม่ผิดสิทธ์สิทธ์ของใจ
เธอรักใครก็ไม่ผิดสิทธ์สิทธ์ของเธอ
ไม่รักสักนิดแต่คิดถึง
ไม่คิดคำนึงใยถึงนอนฝัน
ไม่หึงไม่หวงแต่ห่วงทุกวัน
ไม่คิดผูกพันธ์ใยฉันเฝ้าคอย
หัวใจยังมีว่าง
จึงเสเพล..เคว้งคว้างไปทุกหน
แต่ไม่ใช่กับทุกทุกคน
เพียงบางหน…กับบางคนที่ถูกใจ
เกิดเป็นหญิงจริงแท้ยิ่งลำบาก
จะเอ่ยปากฝากใครว่าคิดถึง
คงทำได้แค่เพียงใจคะนึง
มิอาจเอื้อมเอ่ยถึงความในใจ
ให้ห่วงกันบ้างเป็นไร
ให้ห่วงใย..ให้มีสิทธิ์
ให้นะ..ให้ลองคิด
รักสักนิดก็เพียงพอ
เธอคือดาววาววับจับฟากฟ้า
ฉันดั่งหญ้าต่ำต้อยด้อยราศี
เธอคือจันทร์ส่องกระจ่างกลางราตรี
ตัวฉันนี้แค่กระต่ายเฝ้าหมายจันทร์
แค่รู้สึกเมื่อรัก
เมื่อรู้จักได้ฝากฝัน
ได้พบเจอ เธอทุกวัน
เพียงเท่านั้นก็สุขใจ