เรียนภาษาเหนือกับเพลงคำเมืองม่วนๆ

 

 

สมัยเด็กๆ เวลามีงานวัด งานปอย งานฉลองในหมู่บ้าน

เพลงคำเมือง เป็นอะไรที่สนุกสนานตามประสาชาวบ้าน

เพลงต่างๆ ล้วนสะท้อนวิถีชีวิต ความสดใสของคนบ้านนอก

เจ้านางอยากต่อลมหายใจให้กับโฟล์คซอง

ให้เด็กสมัยนี้ได้เรียนรู้วิถีชีวิตของรุ่นพ่อแม่เรา เราผ่านบทเพลงเจ้าค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพลง "สาวป่าบง" นี้ต้นฉบับก่อกำเนิดเกิดขึ้นที่­บ้านป่าถ่อน(ศรีดอนมูล) ต.ศรีดอนมูล อ.เชียงแสน จ.เชียงราย เกิดขึ้นในช่วง
สมัยโฟล์คซองกำลั­งฮิต เมื่อประมาณเกือบสามสิบกว่าปี ช่วง พ.ศ.2524-2528 โดยวงโฟล์คซอง ชื่อว่า "คิงแอนด์ฮา"
โดยมี คุณแดง วงษ์อินทร์ และคุณประภา กันทาเจริญ เป็นนักร้องนำฝ่ายชายและหญิง ผู้แต่งเพลงนี้คือ คุณรัตน์ ใจแก้ว
เป็นเพลงช้าๆสไตล์โฟล์คซอง ใช้ร้องในวงเหล้า จีบสาว และแสดงโชว์ตามงานทั่วไปในสมัยนั้น

 

สำหรับเนื้อหาของเพลงแต่งจากเคล้าโคลงความจริง,, บ้านห้วย คือบ้านห้วยน้ำราก บ้านหนองร่อง บ้านร่องเรือ(ฮ่องเฮือ)
และบ้านป่าบง นั้นก็เป็นสถานที่จริงทั้งสิ้น โดยอยู่ในเขต ต.จันจว้า อ.แม่จัน จ.เชียงราย
และที่สำคัญเพลงที่รวมอยู่ในชุด­นี้ก็คือเพลง "ยอง" ที่โด่งดังและเนื้อหาเป็นภาษายอ­ง ซึ่งเป็นที่ฮิอฮาและแปลกใหม่
ในว­งการเพลงคำเมืองในสมัยนั้น แต่งโดย อ.ยุทธนา กาวีวงค์ (ลูกหลานคนยอง) แห่งบ้านป่าถ่อน..
ชื่อเสียงโด่ง­ดังถึงหู คุณจรัล มโนเพชร ได้ชักชวนไปออกอัลบัม ในชื่อวง"คิงแอนด์ฮา"

 

โดยมี เพลงยอง,สี่แยกหอนาฬิกา, ดอกงิ้วหล่นที่ฮิมคำ(แม่น้ำคำ) และเพลงอื่นๆ รวมทั้งเพลงสาวป่าบง ด้วย
สำหรับศิลปิน ผู้ร้องผู้แต่งล้วนเป็นลูกหลานช­­าวยองที่บ้านป่าถ่อน ต.ศรีดอนมูล อ.เชียงแสน ทั้งสิ้น
ปัจจุบันคุณแดงนักร้องนำฝ่ายชาย­­ประกอบอาชีพนักดนตรี อยู่ที่เชียงใหม่
ส่วนคุณรัตน์ คุณประภา อ.ยุทธนา ประกอบอาชีพส่วนตัวอยู่ที่ศรีด­­อนมูล
(วงคิงแอนด์ฮา มีอัลบัมแรกและอัลบัมเดียว โด่งดังดังอยู่ทั่วฟ้าล้านนาหลา­­ยปี
จนเข้าสู่ยุคร่วงโรยของโฟล์คซอง และได้ฝากตำนานเพลงยอง และสาวป่าบงไว้คู่ฟ้าล้านนาสืบไ­ป)

 

 

เนื้อเพลง "สาวป่าบง" (และคำแปล)

 

พบนวลละออง แม่นวลน้องสาวน้อยป่าบง บ่าวป่าถ่อนยืนงง แม่โฉมยงหยังมางามแต๊หนอ
พบนวลละออ แม่นวลน้องสาวน้อยป่าบง   หนุ่มป่าถ่อนยืนงง   แม่โฉมยงทำไมงามเสียจริงๆ

งานบวชตี๊วัด เปิ้นจัดซอหื้อฟังผ่อ   ตั๋วอ้ายนั่งเซ้ยจ่างซอ ต๋าแลผ่อสาวน่อยสาวจี๋
งานบวชที่วัด เขาจัดซอ(การแสดงของภาคเหนือ) ให้ชมดู  ตัวพี่นั่งชมช่างซอ(ผู้แสดงซอ)   ตาก็แลดูสาวน้อยน่ารักๆ

บึ๊ดใจ๋กำเดียว น้องก็เตียวก๋ายหน้าอ้ายไป   ผ่อตางหลังเหมือนลูกแม่ใบ ผ่อตางหน้าคล้ายเหมือนลูกแม่ศรี
แค่อึดใจเดียว น้องก็เดินผ่านหน้าพี่ไป   ดูด้านหลังเหมือนลูกป้าใบ   ดูด้านหน้าคล้ายลูกป้าศรี

สะหลิดปิดป้าง ของอี่นางเป๋นลูกผู้ดี   หันบ่าวป่าถ่อนฟั่งหนี เหมือนลุงดีเปิ้นฟ้าวไปต้ง
จริตของน้องนางเหมือนลูกผู้ดี   เห็นหนุ่มป่าถ่อนรีบหนี   เหมือนลุงดีท่านรีบไปสวน

บ่าวบ้านห้วย เปิ้นก็ตวยจีบน้องเหมือนกั๋นบ่าวหน่องล่องจ้องต๋าเป็นมัน บ่าวฮ่องเปิ้นหัน บอกลืมบ่ลง
หนุ่มบ้านห้วยเขาก็ตามจีบน้องเหมือนกัน   หนุ่มหลองล่องจ้องตาเป็นมัน  หนุ่มบ้านฮ่องเขาเห็น ก็บอกว่าลืมไม่ลง

เปิ้นมีรถยนต์ ขี่บนถนนปลอดโปร่งตั๋วอ้ายมันเตียวลัดต้ง สาวน้อยป่าบงเลย บ่สนใจ๋
เขามีรถยนต์ ขี่บนถนนปลอดโปร่ง   ตัวพี่นี้เดินลุยเลาะสวน  สาวน้อยป่าบงเลยไม่สนใจ

จ้างเต๊อะคนงาม ฮื้อบ่าวป่าถ่อนลักเมาก็ปอจ้าดหน้ามีจริงแล้วหนอ ขออยู่ฮ่วมหอป๊ะกั๋นจ้าดใหม่
ช่างเถอะคนงาม ให้หนุ่มป่าถ่อนแอบชอบก็พอ   หากชาติหน้ามีจริงแล้วหนอ  ขออยู่ร่วมหอเจอกันชาติใหม่

จ้าดนี้อ้ายจ๋น เกิดเป๋นคนกับเปิ้นบ่ดายกึ๊ดหยังบ่ได้ดังใจ๋ ลักเมาเปิ้นไปจ้ำใจ๋คนเดียว
ชาตินี้พี่จน เกิดเป็นคนกับเขาแค่นั้น   คิดอะไรไม่ได้ดั่งใจ แอบชอบเขาไปก็ช้ำใจคนเดียว