มนุษย์ต่างดาว VS มนุษย์โลก

:: ถ้าเกิดว่า วันหนึ่ง มนุษย์จากดาวดวงอื่น เข้ามาล่าอาณานิคมที่โลกมนุษย์ ::

   **************

มนุษย์ต่างดาวกลุ่มนี้ มีอาวุธที่ Hi-tech กว่ามนุษย์โลก มากโข

มีการสู้รบกันทั่วทุกมุมเมืองของโลก ฝ่ายมนุษย์ผู้ด้อยพัฒนา แม้จะพยายามใช้อาวุธนิวเคลียร์ต่อสู้ ก็ไม่สามารถทำอะไรมนุษย์ต่างดาวได้.. 

ในทางตรงกันข้าม ฝ่ายมนุษย์ต่างดาว เพียงแต่ใช้คลื่นเสียงและพลังจิต ก็สามารถทำให้มนุษย์ทั้งโลก ต้องยอมแพ้และไม่สามารถขัดขืนได้..

เมื่อมนุษย์ต่างดาวกลุ่มนี้ ได้ยึดครองโลกมนุษย์เป็นการสำเร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ได้จับพวกมนุษย์ที่ยังมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง สมบูรณ์ ไปขังไว้รวมกัน

พวกไหนที่ติดเชื้อโรค หรือสกปรก ก็จะถูกทำให้ตาย(ด้วยพลังจิต)และนำไปเผาทิ้งไม่ให้เหลือซาก

พวกมนุษย์ที่ถูกขังไว้ จะถูกจับถอดเสื้อผ้า ไม่ให้ใส่อะไร แล้วทุกคนต้องผ่านการชำระร่างกายให้สะอาดและบริสุทธิ์ ถ้าใครไม่ทำตาม ก็จะต้อง "ตาย" สถานเดียว

เสร็จแล้ว มนุษย์ต่างดาว ก็จะมีการ คัดแยก มนุษย์โลกคนไหนที่มีผิวพรรณดี อวบอั๋น ก็จะไปอยู่รวมกัน เพื่อเป็น "พ่อพันธุ์" และ "แม่พันธุ์" --'

มนุษย์ต่างดาว จับให้มนุษย์โลกที่มีหุ่นอวบอั๋น ทำการมี SEX กัน เพื่อผลิตลูกให้มากๆ เมื่อได้ทารกมา ก็จะจับคัดแยกไว้ตามสายพันธุ์ ตามสีผิว และรูปร่าง

คนไหนที่อยู่วัยกลางคน ก็จะถูกนำไปสังหาร แล้วแร่เนื้อ นำเอาอวัยวะต่างๆไปปรุงเป็นอาหาร

มีทั้ง ผัดหูมนุษย์ ทอดโครงกระดูกมนุษย์(ชุบแป้งทอด) 

พวกเด็กทารก บางคนก็เลี้ยงไว้ในคอก เพื่อให้โตมาเป็นผู้ใหญ่แล้วค่อยนำไปทำเป็นอาหาร

เด็กทารกบางคน ก็นำไปกินตั้งแต่เด็ก เอาไปสังหาร แล้วนำทั้งร่างกายไปหัน เนื้อนุ่มดี พวกมนุษย์ต่างดาวชอบยิ่งนัก

พวกแม่พันธุ์บางคนที่กำลังตั้งครรภ์ ก็ถูกนำมาสังหาร แล้วย่างไฟทั้งๆที่ยังตั้งครรภ์ อร่อยยิ่งนัก ที่ได้กินมนุษย์มีครรภ์

---- (พูดแล้ว จะอ้วกเอง --')

เล่าต่อนะคะ...

ความโศรกเศร้า มีอยู่ทั่วทุกพื้นที่บนโลก .. 

มนุษย์ต่างดาว มีความเมตตาต่อพวกสัตว์เดียรัจฉานเป็นอย่างมาก.. ไม่เคยนำมาเป็นอาหาร ไม่เคยเอามาเป็นสัตว์เลี้ยง แต่ปล่อยให้อยู่ตามธรรมชาติ

พวกสัตว์เดียรัจฉานเอง ก็รักพวกมนุษย์ต่างดาวเหมือนกัน

พืชพรรณธรรมชาติ อุดมสมบูรณ์ขึ้นกว่าแต่ก่อน สัตว์ที่เกือบจะสูญพันธุ์ก็กลับมาขยายพันธุ์ได้ดีกว่าเดิม

แม่น้ำ ลำธาร สวยงาม ไร้ขยะ ไร้มลพิษ

ทุกๆชีวิตบนโลกสีน้ำเงินใบนี้ ดูมีความสุข ^_^ พวกเขา ยินดีต้อนรับมนุษย์ต่างดาวกลุ่มนี้ ให้เป็นผู้นำของโลกใบนี้ ด้วยความเต็มใจ

ต่างกับ พวกสัตว์ที่เรียกว่า "มนุษย์" ที่ตอนนี้ มีฟาร์มมนุษย์อยู่ทั่วทุกมุมของโลก

ความรักระหว่างหญิงชาย หรือพ่อแม่ลูก ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในกลุ่มมนุษย์ เพราะท้ายที่สุด ก็จะต้องโดนแบ่งแยก ไปตามวัยและตามหุ่น เพื่อนำไปทำเป็นอาหารของมนุษย์ต่างดาว

พวกมนุษย์ต่างดาว รู้สึกเอร็ดอร่อย กับการกินอาหารที่ทำมาจากเนื้อมนุษย์มากกกกกก!! และพวกเขา ก็ไม่ได้รู้สึกว่า มันผิด หรือ บาป เพราะพวกเขามองว่า มนุษย์ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ ด้อยพัฒนา และ โง่(เมื่อเทียบกับมนุษย์ต่างดาว)

ทุกครั้ง ที่มนุษย์ต่างดาวคนไหน ได้รับการเลื่อนตำแหน่งหรือมีสิ่งที่โชคดีเกิดขึ้นภายในครอบครัว มนุษย์ต่างดาวพวกนั้น ก็จะเริ่ม จับมนุษย์มาตอน ทีละคน ทีละคน แล้วนำไปสังหาร เพื่อย่างไฟเผา และนำส่วนหนึ่งมาผัด มาทอด เป็นอาหารเพื่อใช้จัดงาน Party

มนุษย์โลกที่ถูกขังอยู่ในฟาร์มมนุษย์.. ไม่เคยรู้สึกยินดี หรือ ยกย่อง กับชัยชนะของมนุษย์ต่างดาวเลย

ตอนนี้ มนุษย์โลก ต้องอยู่อย่างหวาดผวา ทุกๆวินาที ตั้งแต่แรกเกิด ก็ต้องอยู่ในกรงขัง ถูกเลี้ยงดูด้วยข้าวที่ไม่อร่อย แต่กินแค่ประทังชีวิต ไม่มีอิสระภาพ ไม่สามารถมีความรัก และมีชีวิตอยู่ทุกๆวัน เพื่อรอความตาย

ความโศรกเศร้าและน้ำตา มีอยู่ทั่วไปในกลุ่มมนุษย์โลก.. แต่มนุษย์ต่างดาว ก็ไม่ได้สนใจหรือใส่ใจมากนัก แม้จะเห็นมนุษย์โลกร้องไห้ เสียน้ำตา เพราะกลัวตาย แต่สำหรับมนุษย์ต่างดาว .. นั่นเป็นน้ำตาของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า "โง่" และ "ดัดจริต"

ต่างกับพวกสัตว์เดียรัจฉาน ที่มนุษย์ต่างดาว รู้สึกชื่นชมในความไร้เดียงสา และน่ารักของพวกมันเป็นอย่างมาก

มนุษย์โลกบางคน ถึงกับคิดว่า.. ฉันน่าจะไปเกิดเป็น หมูหมากาไก่ ยังจะดีเสียกว่าเกิดเป็นมนุษย์.. พวกสัตว์เดียรัจฉานนี่ โชคดีเหลือเกิน

-----

มนุษย์ต่างดาวบางคน เมื่อได้เห็นรอยน้ำตาของมนุษย์โลก ที่อยู่ในฟาร์มมนุษย์ ก็รู้สึกสงสาร แต่เนื่องจากไม่ใช่เจ้าของฟาร์ม ก็เลยทำอะไรไม่ได้

และแม้ .. มนุษย์ต่างดาวบางคน จะไม่เห็นด้วยกับการฆ่ามนุษย์ แต่ก็รู้สึก เอร็ดอร่อยไปกับรสชาติของเนื้อมนุษย์เสียเหลือเกิน.. 

แม้จะรู้ว่า.. มันไม่ดี เป็นสิ่งที่ ก่อให้เกิดบาป แต่มนุษย์ต่างดาว ก็มักจะอ้างเหตุผลต่างๆนาๆ เพื่อปฏิเสธสิ่งที่ผิดศีลธรรมเหล่านี้..

มนุษย์โลกที่อยู่ในกรงขังและเฝ้ารอวันตายของตน... รู้สึกขยะแขยงกับคำพูดของมนุษย์ต่างดาวบางคนยิ่งนัก เมื่อได้ยินพวกเขาพูดว่า "ฉันไม่ได้ฆ่าใคร ฉันแค่ชอบกินเนื้อมนุษย์ แต่ฉันไม่ได้ไปฆ่ามนุษย์คนไหน ฉันไม่บาป ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด"

พวกมนุษย์โลกที่อยู่ในฟาร์มมนุษย์ เมื่อได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกสมเพชกับคำพูดของมนุษย์ต่างดาวพวกนี้ยิ่งนัก.. 

มนุษย์โลกบางคน ก็คิดในใจว่า "ถ้าแกไม่กินเนื้อพวกฉัน แล้วพวกฟาร์มพวกนี้ มันจะฆ่าฉันทำไม"

อ้าว... O.O เอาล่ะสิ่..

ก็ที่ฟาร์มมนุษย์ ต้องฆ่ามนุษย์โลกแล้วแร่เนื้อส่งไปตามร้านขายเนื้อ ก็เพราะ มันมีความต้องการที่จะซื้อเนื้อ.. ไม่งั้น เขาคงไม่ทำฟาร์มมนุษย์หรอก..

----

ในขณะที่ มนุษย์โลก ถูกขังอยู่ในกรง ไร้อิสระภาพ ไร้เครื่องนุ่งห่ม ..

ขณะนั้น พวกสัตว์เดียรัจฉาน ไม่ว่าจะเป็น กระต่าย หมู เป็ด ไก่ นก งู ฯลฯ กลับสามารถเดินไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ ราวกับว่า พวกมันเป็นเจ้าของโลกใบนี้ ยังไงยังงั้น

ในขณะที่ มนุษย์โลกถูกจับขังอยู่ในฟาร์มเลี้ยงมนุษย์.. โลกสีน้ำเงินใบนี้ กลับอุดมสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ทุกวัน ทุกวัน.. แม่น้ำลำธารกลับมาใสสะอาด มลพิษในอากาศเริ่มจะไม่มี ขยะจากถุงพลาสติก ก็หาแทบไม่เจอ

----

ในอีกมุมหนึ่ง ของฟากโลกตะวันตก..

ได้มี มนุษย์โลกกลุ่มหนึ่ง ที่พยายามทำตัวเหมือน ทาซาน.. 

พวกนี้ เป็นพวกที่หลุดรอดมาจากการล่าอาณานิคมของมนุษย์ต่างดาว และมนุษย์ต่างดาว ก็ไม่ได้พยายามที่จะตามล่าพวกเขา เพราะ.. พวกเขาทำตัวกลมกลืนอยู่ในป่า มนุษย์ต่างดาวจึงปล่อยไป

พวกมนุษย์ทาซานที่อาศัยอยู่ในป่าร่วมกับพวกสัตว์ป่านี้ เป็นที่หวาดกลัวของสัตว์ป่าไม่น้อย เพราะพวกเขา ล่าสัตว์ เพื่อเป็นอาหาร!

กระต่าย ไก่ป่า ลิงน้อย ควายป่า .. หลายตัว ต้องมาตาย และถูกนำไปแร่เนื้อ เพื่อเป็นอาหารของมนุษย์ทาซาน

พวกสัตว์เดียรัจฉาน เกลียดมนุษย์ยิ่งนัก.. ที่ทำกับพวกมันอย่างนี้.. ในทางตรงกันข้าม พวกสัตว์เดียรัจฉาน กลับรู้สึก รัก และ ยกย่องมนุษย์ต่างดาว เป็นอย่างมาก

พวกสัตว์เดียรัจฉาน มองมนุษย์ต่างดาว ว่าเป็นเหมือน ผู้ทรงธรรม มีจิตเมตตา ไม่รังแกสัตว์เล็กสัตว์น้อย ต่างจากมนุษย์โลก ที่คอยแต่จะตามฆ่าตามล่าพวกมัน เพื่อเป็นอาหาร

จนวันหนึ่ง.. 

ในระหว่างที่ ลิงกลายพันธุ์ตัวหนึ่ง กำลังวิ่งหนีการตามล่าของมนุษย์โลก(ที่กลายเป็นมนุษย์ทาซาน ห้อยโหนตามต้นไม้ในป่าใหญ่)

แต่ก็ไม่สามารถวิ่งหนีพ้นเงื้อมมือของมนุษย์โลกได้.. 

ในระหว่างที่ มนุษย์โลก กำลังจะสังหารลิงน้อยกลายพันธุ์ตัวนี้

ลิงน้อยกลายพันธุ์ ได้เอ่ยวาจากับมนุษย์โลกผู้นี้ว่า "พวกท่านคิดว่า พวกท่านเป็นสัตว์ประเสริฐ และมนุษย์ต่างดาวที่มายึดครองโลก เป็นพวกชั่วร้ายใช่ไหม..

แต่จริงๆแล้ว.. พวกท่าน ก็ไม่ได้ต่างจากพวกเขามากนัก.. พวกท่านจับสัตว์โลกไปขังกรง ไปทำพันธุ์ ไปแร่เนื้อเป็นอาหาร.. แล้วพวกท่านก็ไม่เคยทำอะไรที่เป็นประโยชน์ให้กับโลกใบนี้เลย มีแต่ทำลาย"

เมื่อมนุษย์ทาซานได้ฟังลิงน้อยพูดเช่นนั้น.. ก็ได้หลั่งน้ำตาด้วยความโศรกเศร้า และรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก..

พวกมนุษย์โลก ที่คอยแต่จะกล่าวหาผู้อื่น ที่คอยแต่จะกล่าวหาพวกมนุษย์ต่างดาวว่า เป็นพวกป่าเถื่อนและโหดร้าย.. แต่มนุษย์โลก ก็ไม่เคยชำเลืองมองดูพฤติกรรมตัวเองเลย.. ว่าในอดีต พวกตน ก็ได้ทำสิ่งที่ชั่วร้ายและป่าเถื่อนเช่นนี้ กับพวกสัตว์เดียรัจฉานเช่นกัน.. แล้วยังไม่ได้รู้สึก หรือสำนึกแต่อย่างใด ว่ามันเป็นเรื่องที่ผิด..

---

มนุษย์ทาซาน ได้วางลิงน้อยลง และหยุดพฤติกรรมฆ่าสัตว์ตัดชีวิตในป่าใหญ่แห่งนี้..

พวกมนุษย์ทาซาน ได้เลิกล่าสัตว์ในป่า เลิกฆ่าสัตว์ตัดชีวิต แล้วยังตกลงเป็นมิตรกับพวกสัตว์ป่าอีกด้วย

ตอนนี้ ทั้งสัตว์และมนุษย์โลก ในป่าใหญ่แห่งนี้ ก็อยู่ด้วยกันอย่าง สันติ..

พวกลิงน้อย สอนให้มนุษย์กินพืช กินผลไม้ กินผัก .. 

มนุษย์ทาซานกลุ่มนี้ จึงหันกลับไปกินพืชเป็นอาหาร และพบแต่ความสุข ^_^ พบแต่ความสบายใจ 

ร่างกายเนื้อหนัง เริ่มไร้กลิ่นเหม็นจากเนื้อสัตว์ แต่กลับดูผุดผ่อง น่านับถือ และเต็มไปด้วยความมีน้ำใจ และความเมตตา

พวกสัตว์ในป่า เริ่มมองมนุษย์ทาซานกลุ่มนี้ เป็นสิ่งมีชีวิตที่เจริญแล้ว และเป็นมิตรกับพวกตน

----

เมื่อมนุษย์ต่างดาว ได้เห็นพัฒนาการของมนุษย์โลกกลุ่มนี้(มนุษย์ทาซาน) ก็รู้สึกชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง ^_^

พวกมนุษย์ต่างดาว ประกาศอย่างเป็นทางการไปทั่วทั้งโลก ว่า.. ห้ามล่า มนุษย์ที่กินพืชและเป็นมิตรกับสัตว์ เพราะถือว่า พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ เจริญแล้ว..

ตอนนี้ มนุษย์ทาซานและพวกสัตว์เดียรัจฉาน เลิกเบียดเบียนซึ่งกันและกัน และอยู่ด้วยกันอย่างสันติสุข

ต่างจาก พวกมนุษย์ที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ที่ถูกขังอยู่ในฟาร์มมนุษย์ตอนนี้..

เมื่อมนุษย์ทาซาน เห็นเผ่าพันธุ์ของตน ต้องทนทุกข์ทรมานเช่นนั้น ก็นึกสงสารและอดสมเพชเวทนาไม่ได้

มนุษย์ทาซานจึงขอความช่วยเหลือจากพวกสัตว์เดียรัจฉาน.. ให้ช่วยขอร้องมนุษย์ต่างดาว ให้ปล่อยมนุษย์โลกพวกนั้นเป็นอิสระ.. พร้อมกับสัญญาว่า.. ถ้าปล่อยมนุษย์โลกแล้ว มนุษย์โลกพวกนี้ จะไม่กินเนื้อสัตว์อีก..

พวกสัตว์เดียรัจฉาน ยังไม่ตอบตกลงในครั้งแรก เพราะไม่ไว้ใจมนุษย์โลกอีกต่อไป.. เมื่อพวกเขานึกถึงอดีตที่มนุษย์โลกเคยทำไว้กับพวกสัตว์เดียรัจฉาน พวกสัตว์เดียรัจฉาน จึงปฏิเสธมนุษย์ทาซาน ที่จะช่วยเหลือมนุษย์โลกที่อยู่ในฟาร์มมนุษย์

----

มนุษย์ทาซานและพวก ได้พยายามขอร้องพวกสัตว์เดียรัจฉานอีกครั้ง เพื่อให้ช่วยเหลือเผ่าพันธุ์ของตน..

พวกสัตว์เดียรัจฉาน ได้เห็นแก่ความเป็นเพื่อนกันมา.. จึงได้ตกลงกันเป็นการใหญ่ และบอกมนุษย์ทาซานไปว่า

"พวกท่าน มีวิธีอะไร ที่จะทำให้พวกเราแน่ใจว่า พวกท่านจะไม่รุกรานพวกเราอีก"

มนุษย์ทาซานได้ฟังสัตว์เดียรัจฉานบอกเช่นนั้น ก็เริ่มรู้สึกมีความหวัง.. หลังจากนั้น จึงได้พยายามติดต่อพวกมนุษย์ที่อยู่ในฟาร์มมนุษย์ทั่วทุกมุมโลก

มนุษย์ทาซาน ได้ให้โค้ดลับกับมนุษย์ที่เห็นด้วยกับข้อตกลงที่ว่า.. ถ้าได้เป็นอิสระจากฟาร์มมนุษย์แล้ว จะต้องเลิกเบียดเบียนพวกสัตว์เดียรัจฉานโดยเด็ดขาด

โค้ดลับที่ว่าคือ คำว่า "สันติ"

มนุษย์ทาซาน กระจายตัว ไปส่งข่าวให้มนุษย์โลกที่ถูกเลี้ยงอยู่ในฟาร์ม แล้วให้ท่องคำว่า สันติ

มนุษย์บางคน แทบพูดไม่ได้ เพราะไม่เคยเรียนหนังสือ เกิดมาเพื่อเป็นอาหาร จึงไม่จำเป็นต้องเรียนหนังสือ

แต่พวกมนุษย์ที่พอจะพูดได้ ฟังได้.. ได้บอกต่อๆกันให้มนุษย์โลกที่อยู่ในฟาร์ม ท่องคำว่า "สันติ" โดย คำๆนี้มีความหมายว่า เมื่อได้อิสระภาพแล้ว ต้องไม่เบียดเบียนสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นๆบนโลกใบนี้ ต้องอยู่ด้วยกันอย่างสันติ..

----

หลายเดือนผ่านไป.. มนุษย์ทาซานได้จัดการ นับหัวมนุษย์โลกที่สามารถท่องคำว่า "สันติ" และ รู้ความหมายของคำๆนี้ได้.. 

เมื่อแน่ใจว่า มนุษย์ทุกๆคนที่ถูกเลี้ยงอยู่ในฟาร์มมนุษย์ ตอนนี้สามารถท่องคำๆนี้ และ สัญญาว่าจะไม่เบียดเบียนสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นๆอีก.. มนุษย์ทาซานก็ได้กลับไปเจรจากับพวกสัตว์เดียรัจฉานอีกครั้ง

พวกสัตว์เดียรัจฉาน เมื่อเห็นความพยายามของมนุษย์ทาซานที่ต้องการช่วยเผ่าพันธุ์ของตน ก็อดสงสารไม่ได้.. นึกเห็นตอนที่ ในอดีตมนุษย์โลกพยายามจะฆ่าพวกตน พวกตนก็ต้องการความหวังและปาฏิหาริย์เช่นกัน... 

แล้วตอนนี้ พวกมนุษย์โลกที่เคยรังแกพวกตน กำลังมาขอปฏิหาริย์จากพวกตน.. พวกตนก็ควรที่จะ หยิบยื่นความหวังให้พวกเขา เพราะหากปฏิเสธพวกเขา พวกตนก็จะไม่ต่างจากพวกเขา

เมื่อสัตว์เดียรัจฉานคิดได้เช่นนั้น.. จึงได้ประชุมกัน และประกาศให้มนุษย์ทาซานได้รู้ว่า พวกตน ตกลง ที่จะช่วยเหลือมนุษย์โลก

----

วันหนึ่ง.. 

ในขณะที่ มนุษย์ต่างดาวที่ครองโลกอยู่ตอนนี้ กำลังสรวญเสรเฮฮา อยู่กับการสังสรรค์ที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม บนโต๊ะอาหาร ล้วนเป็นอาหารที่ทำมาจากเนื้อมนุษย์ และชิ้นส่วนอวัยวะต่างๆของมนุษย์.. 

รอยยิ้มของมนุษย์ต่างดาว ที่มาจากความทุกข์และคราบน้ำตาของมนุษย์โลก มีให้เห็นอยู่เกลื่อนตามสถานที่ต่างๆ...

แต่แล้ว.. พวกมนุษย์ต่างดาว ก็ได้ยินเสียงโห่ร้องมาตามถนนสายต่างๆ เสียงโห่ร้องนั้น ดังสะเทือนไปทั่วทุกมุมโลก จนทำให้รู้สึกราวกับว่า โลกนี้กำลังเกิดแผ่นดินไหว

กิจกรรมทุกอย่างของมนุษย์ต่างดาว ได้หยุดลงชั่วขณะ พวกเขาออกมามองหาเสียงโห่ร้องนั้น ว่าคือสิ่งใดกันแน่..

ทันใดนั้น พวกเขาก็ได้มองเห็น .. กลุ่มของสัตว์เดียรัจฉานจากทุกเผ่าพันธุ์ พร้อมกับมนุษย์ทาซานอีกจำนวนหนึ่ง.. ได้เดินขบวนประท้วง พร้อมกับชูป้าย ให้ปลดปล่อย มนุษย์โลกให้เป็นอิสระภาพ และให้มนุษย์ต่างดาวเลิกกินเนื้อมนุษย์โลกเป็นอาหาร

เมื่อมนุษย์ต่างดาวได้เห็นภาพเหล่านั้น นักข่าวจากสำนักข่าวต่างๆ ต่างก็มาทำข่าวและแพร่ภาพไปทั่วโลก.. จนประธานาธิบดีมนุษย์ต่างดาว ต้องลงมาเจรจากับกระบวนการประท้วงครั้งนี้ด้วยตนเอง

โต๊ะเจรจาได้ถูกตั้งขึ้นกลางแจ้ง ในสนามกีฬาที่อดีตเคยตั้งอยู่ที่รัฐแคลิฟอร์เนีย ตากล้องมากมายกำลังบันทึกภาพ เพื่อทำการถ่ายทอดสด

ด้านหนึ่งของโต๊ะเจรจาคือ หัวหน้าของมนุษย์ต่างดาวที่มายึดครองโลก เป็นผู้อาวุโสที่ดูน่าเลื่อมใสมากๆ

อีกฟากหนึ่งคือ หัวหน้ามนุษย์ทาซานและหัวหน้าของสัตว์เดียรัจฉาน ซึ่งได้แก่ หัวหน้าลิงน้อย หัวหน้ากระต่าย และหัวหน้าไก่ป่า (พวกนี้ กลายพันธุ์จนพูดภาษามนุษย์ได้แล้ว ฟังรู้เรื่อง)

----

การเจรจาได้เริ่มต้นขึ้น.. ด้วยความสงสัยของท่านหัวหน้ามนุษย์ต่างดาวและคณะ

หัวหน้ามนุษย์ต่างดาวเริ่มตั้งคำถามกับพวกสัตว์เดียรัจฉานว่า

"ทำไม พวกท่านถึงได้ทำการประท้วง เพื่อช่วยเหลือมนุษย์โลก ที่ครั้งหนึ่ง เคยเบียดเบียน เข่นฆ่า และยึดอิสระภาพของพวกท่านไป"

หัวหน้าลิงน้อยเป็นผู้ตอบคำถามก่อน

"ก็เพราะพวกเรา เคยถูกกระทำจากมนุษย์โลกเช่นนั้น พวกเราจึงรู้ว่า การที่ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างหวาดผวา และถูกเข่นฆ่าอย่างเลือดเย็นจากมนุษย์โลก เป็นสิ่งที่น่ากลัวและน่าขยะแขยงมาก.. เราจึงไม่อยากให้พวกท่าน ทำเช่นนั้นกับพวกเขา"

มนุษย์ทาซานเอ่ยขึ้นหลังจากที่หัวหน้าลิงน้อยพูดจบ

"พวกเราได้ทำข้อตกลงกับมนุษย์โลกในฟาร์มมนุษย์แล้วว่า ถ้าได้อิสระภาพแล้ว พวกเราจะเลิกเบียดเบียนสิ่งมีชีวิตบนโลกอย่างเด็ดขาด"

หัวหน้ากระต่ายและหัวหน้าไก่ป่า ช่วยพูดเสริมอีกแรง

"เราอยากให้พวกท่าน ปล่อยพวกมนุษย์โลกไปเถิด.. มนุษย์โลกเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีจิตสำนึก เมื่อพวกเขาได้รับการกระทำที่ไม่ดี พวกเขาจะไม่ทำแบบนี้กับใครอีกแล้ว พวกเราเชื่อเช่นนั้น"

แล้วเสียงสะท้อนกับการเห็นด้วย ก็ดังมาจากท้องถนนจากขบวนประท้วงของสัตว์เดียรัจฉานทั่วทุกมุมเมือง

'พวกเราต้องการ สันติ ไม่ต้องการให้มีการเบียดเบียนซึ่งกันและกันอีกต่อไป' เสียงตะโกนดังมาพร้อมกับการชูป้ายที่เป็นรูปวาด งดเว้นการเข่นฆ่าและการเบียดเบียน

หัวหน้ามนุษย์ต่างดาวและคณะ เมื่อได้มองเห็นน้ำใจของพวกสัตว์เดียรัจฉาน ก็ถึงกับยิ้มแก้มปริ สมแล้ว ที่พวกเขารักและเอ็นดูสัตว์พวกนี้ ^_^ ให้อภัยได้แม้กระทั่ง ศัตรูที่กาลครั้งหนึ่ง เคยเข่นฆ่าญาติพี่น้องของตน.. สัตว์พวกนี้กลับไม่มีความแค้นเคือง และรู้จักให้อภัย ทำให้ท่านหัวหน้ามนุษย์ต่างดาว เกิดรู้สึกใจอ่อนขึ้นมา

หัวหน้ามนุษย์ต่างดาว ได้เอ่ยวาจากับพวกสัตว์เดียรัจฉานที่กำลังเดินขบวนประท้วงอยู่ตอนนี้ สื่อจากสำนักต่างๆ ต่างก็ใจจดใจจ่อรอฟังการตัดสินใจของหัวหน้ามนุษย์ต่างดาว.. ที่กำลังจะเกิดขึ้นตอนนี้..

"ตั้งแต่วันแรก ที่ตัวเราได้มาเหยียบโลกสีน้ำเงินใบนี้.. เรายังไม่เคยได้กินอะไรที่ทำมาจากเนื้อมนุษย์เลย.. เดิมที พวกเราไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่กินเนื้อ แต่เมื่อได้ยึดครองโลกนี้ มนุษย์ต่างดาว(ตามที่พวกท่านเรียก)บางกลุ่ม ได้เกิดนึกฮึกเหิมขึ้นมา มองเห็นมนุษย์โลกเป็นสัตว์ชั้นต่ำและชั่วช้า จนนึกอยากจะฆ่าและนำมาทำเป็นอาหาร และท้ายที่สุด ก็เกิดการนิยมกินเนื้อมนุษย์ ไปตามๆกันทั่วทั้งโลก"

"เรารู้สึก เศร้าใจเป็นอย่างมาก ที่เห็นเผ่าพันธุ์ของเราทำกับมนุษย์โลกอย่างนี้.. แต่.. สิ่งนี้ก็ได้อยู่เหนือการควบคุมของเราไปแล้ว"

หัวหน้ามนุษย์ต่างดาว หันไปทางหัวหน้ามนุษย์ทาซาน แล้วพูดกับเขาว่า

"เราได้คิดเรื่องนี้อยู่นาน.. และตัดสินใจไว้แล้วก่อนที่พวกท่านจะเดินขบวนประท้วง.. ว่าเราจะคืนโลกใบนี้ให้พวกท่าน.. และเราจะกลับไปอาศัยอยู่ที่ดาวของเรา"

หัวหน้ามนุษย์ทาซานจึงเอ่ยว่า

"พวกเราเคยได้ยินพวกท่านคุยกัน ว่าดาวของพวกท่าน น่าอยู่กว่าดาวของเรามาก แต่ทำไมท่านถึงได้อยากจะยึดครองดาวของเรา"

หัวหน้ามนุษย์ต่างดาวจึงตอบว่า

"เดิมที เราต้องการจะมาช่วยโลก แต่ไม่นึกว่า การมาช่วย จะเป็นการมาเบียดเบียนพวกท่าน"

หัวหน้ามนุษย์ต่างดาว เงียบสักพัก จึงได้พูดต่อ

"เราจะกลับไปที่ดาวของพวกเรา .. แต่ต้องอยู่บนเงื่อนไขที่ว่า.. พวกท่าน มนุษย์โลก เมื่อได้รับอิสระภาพแล้ว พวกท่านจะต้องเลิกเบียนเบียดพวกสัตว์เดียรัจฉานอย่างเด็ดขาด รวมไปถึง เลิกทำลายสิ่งแวดล้อม เลิกทำลายธรรมชาติด้วย"

มนุษย์ทาซาน พยักหน้า รับข้อตกลงของหัวหน้ามนุษย์ต่างดาว

"ถ้าเมื่อไหร่ ที่พวกเรารู้ว่า พวกท่านกลับไปเบียดเบียนพวกสัตว์เดียรัจฉานอีก.. พวกเราจะกลับมาอีกครั้ง.. และคงไม่ต้องบอกว่า การที่พวกเรา มายึดครองโลกของท่าน.. มันเลวร้ายแค่ไหนสำหรับพวกท่าน"

หัวหน้ามนุษย์ต่างดาว พูดต่อ หลังจากที่เห็นมนุษย์ทาซานพยักหน้าตกปากรับคำ

"หากพวกท่าน มนุษย์โลก ยังสามารถอ่านเขียนภาษาของตนได้ .. ก็ขอให้รู้ไว้ว่า พวกเราไม่เคยทำลายสิ่งก่อสร้าง หรือหลักฐานทางประวัติศาสตร์ของพวกท่าน แม้แต่หนังสือเล่มเดียว พวกเราก็ไม่ได้คิดทำลาย ดังนั้น หากพวกท่าน ต้องการที่จะกลับไปศึกษาและวิวัฒนาการตนเองอีกครั้ง นั่นก็ย่อมทำได้ แต่ต้องตั้งอยู่บนความสันติและไม่เบียดเบียนผู้อื่น"

หัวหน้ามนุษย์ทาซานตอบตกลงกับหัวหน้ามนุษย์ต่างดาว แล้วจึงพูดว่า

"เดิมที มนุษย์เราไม่ได้โหดร้ายถึงเพียงนี้ พวกเรามีศาสนา และมีศาสดาที่เป็นผู้มีเมตตา แต่พอเวลาผ่านไป คำสั่งสอนของศาสดา เริ่มถูกดูหมิ่นจากวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ ทำให้คนรุ่นใหม่ มิได้ใส่ใจกับคำพูดของศาสดา มนุษย์ที่มีจิตใจเมตตา และรักสันติ จึงมีอยู่แต่ในกลุ่มที่นับถือศาสนาที่สันติอย่างเคร่งครัดเท่านั้น"

หลังจากนั้น มนุษย์ต่างดาวและมนุษย์โลก ก็ได้เซ็นต์สัญญากับมนุษย์ต่างดาว ถึงข้อตกลงที่มีร่วมกัน เพื่อมอบอิสระภาพให้กับมนุษย์โลกที่ถูกเลี้ยงอยู่ในฟาร์ม

--------------

เมื่อมนุษย์โลก ถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว ได้เดินจับมือกับมนุษย์ต่างดาวทีละคนๆ มีการจัดปาร์ตี้สังสรรค์ แต่บนโต๊ะอาหาร ไม่มีเนื้อมนุษย์อีกต่อไป

สิ่งมีชีวิตทุกชนิด อยู่ร่วมกันอย่างสันติ

แม่วัวที่มีน้ำนมเกินกินสำหรับลูกตน ก็ได้มอบน้ำนมของตนส่วนหนึ่งให้กับมนุษย์โลก ด้วยความสมัครใจ เพื่อทดแทนโปรตีนจากเนื้อสัตว์ที่มนุษย์โลกไม่ได้กินอีกต่อไป

การปลูกธัญพืชต่างๆ มีอยู่กระจายทั่วทุกมุมโลก และธัญพืชที่นิยมปลูกมากที่สุด คือถั่วเหลือง เพราะโปรตีนจากนมถั่วเหลือง และโปรตีนจากน้ำนมวัว สามารถทดแทนโปรตีนจากเนื้อสัตว์ได้.. อีกทั้งยังไม่มีพิษ เป็นผลดีต่อสุขภาพ อีกด้วย

เมื่อมนุษย์ต่างดาว ได้จากโลกสีน้ำเงินใบนี้ไปแล้ว.. โลกมนุษย์ก็เต็มไปด้วยความสันติและสงบสุข ทั่วทุกสาระแหงมีแต่รอยยิ้มที่เป็นมิตร

ทุกคนเกรงกลัวต่อการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เพราะกลัวว่ามนุษย์ต่างดาวที่มีพลังจิตจะรับรู้ได้ และกลับมายึดครองโลกอีกครั้ง

มนุษย์โลกหลายคน รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณกับสัตว์เดียรัจฉาน จึงไม่เคยคิดจะเบียดเบียนพวกเขาอีก.. และเมื่อนึกเห็นเมื่อครั้งที่พวกตน ถูกจับแก้ผ้า ชำระร่างกาย ห้ามมีความรัก และมีชีวิตไปวันๆเพื่อเป็นอาหารของมนุษย์ต่างดาว ก็ทำให้รู้สึกหดหู่ยิ่งนัก จึงไม่ได้คิดจะไปเบียดเบียนพวกสัตว์เดียรัจฉานอีก

คำสัญญา ที่ได้ทำไว้กับมนุษย์ต่างดาว ถูกจารึกลงบนแท่นหิน และนำไปวางไว้ตามหัวเมืองใหญ่ๆทั่วทุกมุมโลก เพื่อที่ว่า มนุษย์โลกจะได้ไม่ลืมว่า ได้เคยสัญญาอะไรกับมนุษย์ต่างดาวไว้บ้าง.. และถ้าผิดสัญญา จะมีผลตามมาอย่างไร..