หนังสือการ์ตูนกองนี้แหละจะหลอกหลอนคุณไปจนวันตาย(จุนจิ อิโต้)

 

เรื่อง โทมิเอะ

- ผลงานเรื่อง "โทมิเอะ" (เรื่องราวของหญิงสาวพราวเสน่ห์ ที่แบ่งตัวได้หากถูกฆ่า) ได้เคยถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ในชื่อ Tomie (1999), Tomie Replay (2000) และ Tomie : Re-birth (2001) ซึ่งใช้ชื่อไทยว่า "ผีหัวหลุด" ทั้งสามภาค  ส่วนผลงานเรื่อง "ก้นหอยมรณะ" (เรื่องราวของเมืองที่ตกอยู่ภายใต้คำสาปก้นหอย) ก็ได้ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์เรื่อง Uzumaki (2000) เช่นกัน ปัจจุบันสามารถหาดูได้ตามร้านเช่าวีซีดีทั่วไป

จิตรกรผู้บ้าคลั่งโทมิเอะ แต่ไม่สามารถถ่ายทอดความงามของโทมิเอะได้ และนี่คือผลลัพธ์

โทมิเอะสามารถแตกตัวได้จากบาดแผลทุกๆ ที่ในร่างกายของเธอ เธอเป็นเด็กสาวที่มีความงามแบบประหลาด 

ที่มักเย้ายวนใจให้หนุ่มๆ หลงไหลและตามด้วยความรู้สึกอยากกำจัดเธอเสีย เมื่อกำจัดเธอแล้ว 

เธอก็จะแตกตัวออกมาเป็นโทมิเอะอีก และร่างแยกของเธอก็จะชิงดีชิงเด่นกันและกัน

เมล็ดแห่งความชั่วร้าย โทมิเอะ ถูกเพาะขึ้นในน้ำ 

และพวกเธอต่างก็เจริญเติบโตได้ดีด้วยเนื้อมนุษย์ทีุ่ถูกล่อลวงให้ไปฆ่าตัวตายเพื่อกินซากศพ

ชายชราที่อดใจฆ่าโทมิเอะไม่ได้

ถูกฆ่าตัดหัว แต่ก็จะมีหัวใหม่งอกออกมาจากที่เดิมได้ อาาาพลังชีวิตที่แกร่งกล้าของโทมิเอะ

เรื่องปลามรณะ

ปลามรณะที่แฟนสาวของพระเอกติดไวรัสเชื้อโรคจากไอปลาบ้าเลยทำให้ร่างกายเกิดแก๊สพิษจนความสวยไม่เหลือหลอ

แล้วแฟนหนุ่มจะทิ้งเค้าหรือไม่ หาอ่านได้ใน ปลามรณะ

กระสุนมนุษย์ถูกเอามาใช้โจมตียานพาหนะของด๊อกเตอร์ จากเรื่อง "ปลามรณะ"

คาโอริคือสิ่งแปลกปลอมสำหรับพวกมันพวกคนในเมืองที่ติดเชื้อเหมือนกับเธอ

 เธอพยายามใช้กำลังเฮือกสุดท้ายยื่นมือไปหาคนรัก แต่..อะไรจะเกิดขึ้น..??

ปฐมบทของเรื่องปลามรณะที่ถูกฆ่าตายแล้วใส่ถุงไว้ แต่ทำไมถุงนั้นกลับลอยได้ทั้งที่ปลาก็ได้ตายไปแล้ว

ปลามรณะสายพันธ์ฉลามที่เดินได้แม้กระทั่งบนบก เพื่อกำจัดมนุษย์ให้สิ้นซาก

ฝูงปลามรณะที่ท่วมท้นเข้าในเมืองอย่างไม่ขาดสาย อาาาา เมืองนี้วิบัติแล้ว

คาโอริทนไม่ได้ที่ต้องมาอับอายติดเชื้อร่างกายบวปเป่ง จนต้องฆ่าตัวตายเพื่อหนีแฟนหนุ่ม

แก๊สที่ลอยออกมาจากปลาพวกนี้ คล้ายกับดวงวิญญาณเลย 
เป็นเพราะกลิ่นของความตายสินะ

สงครามระหว่างมนุษย์กับปลามรณะขนาดรถถัง

เมื่อร่างกายยังผลิตแก๊สได้ก็ยังต้องเป้นเครื่องมือในการจำกัดมนุษย์ต่อไป โดยการรวมร่างครั้งยิ่งใหญ่ที่เอาท่อเสียบทวารและปาก

เพื่อให้แก๊สออกมาเป็นพลังงาน

ละครสัด โดยปลามรณะ

คาโอริก็ถูกจับให้มาแสดงในคณะละครสัตว์ เทอตายไปแล้วหรือไม่ตายยังเป็นปริศนาอยู่???

เรื่องก้นหอยมรณะ

เพื่อนหญิงสาวต้องสาปก้นหอยของคิริเอะ ที่หลงรักแฟนหนุ่มของเพื่อน

ซึ่งพลังของก้นหอยค่อยๆ ดูดกลืนร่างของเธอทีละนิด จาก "ก้นหอยมรณะ"

พ่อของพระเอกชูอิจิที่หลงไหลไปกับลายเส้นของก้นหอยและพยายามเลียนแบบมัน

จึงมีความ

สามารถพิเศษ

ที่จะทำให้ตากลิ้งเหลือกไปคนละข้างได้ และม้วนลิ้นให้เป็นก้นหอยได้

หลังจากที่พ่อชูอิิจิฆ่าตัวตาย เพราะทำให้ร่างกายตนเองเป็นก้นหอย

วันเผาควันกลับกลายเป็นร่างกายก่อนตายชองพ่อชูอิจิ ปฐมบทแห่งก้นหอยมรณะได้เกิดขึ้นแล้ว

เมืองนี้ต้องคำสาปแน่นอน  ก้นหอยมรณะ

คู่รักที่ไม่สมหวังเพราะต่างครอบครัีวต่างเป็นศัตรูกัน ชายหนุ่มและหญิงสาวจึงตกลงหนีตามกัน และระหว่างทางถูกจับได้

วิธีสุดท้ายที่จะอยู่ด้วยกัน คือกลายร่างม้วนเป็นก้นหอยซะ แล้วเกลียวปีนกันเป็นความรักผูกพันหายลงไปในทะเล

คิริเอะนางเอกสาวที่โดนต้องสาปก้นหอยมรณะ ทำให้ผมของเทอยืดหมุนเป็นลายก้นหอยเพื่อดึงดูดสายตาคน

อาจารย์ที่กลายร่างเป็นมนุษย์ก้นหอย หลังจากไปเหยียบรังไข่ของหอยมรณะพวกนี้ แต่ก็ยังมาสอนเนาะสปิริตสูงส่งมาก

คิริเอะเดินตามหาน้องชายที่วิ่งเข้าไปในหอประภาคาร พอยิ่งเดินเข้าไปลึก 

บนผนังและเพดานก็ปรากฏลวดลายก้นหอยอยู่เต็มไปหมด ประภาคารแห่งนี้คงต้องคำสาปก้นหอยเป็นแน่ 

และลายพวกนั้นคอยส่องแสงในความมืดอยู่ตลอดเวลา

คิริเอะรอดตายจากหอประภาคารมาได้ แต่ต้องมาเจอกลุ่มสตรีมีครรภ์ในโรงพยาบาล 

ซึ่งกำลังหาเลือด มาเลี้ยงเด็กในครรภ์ของพวกเธอ และเห็ดแปลกๆที่เกิดมาจากรกเด็กที่ถูกทำให้เป็นอาหารแจกจ่ายไปทั่วรพ.

เห็ดมาจากไหนที่เอามาทำอาหารให้กิน ก็จากส่วนนี้ไงคัฟ น่ากินไม๊ 

คิริเอะ เด็กสาวที่แม้แต่ไต้ฝุ่นยังหลงรัก กับตอนตาไต้ฝุ่น

ความเป็นอยู่ที่แออัดในห้องแถวทำให้ร่างกายของชาวบ้านที่เข้ามาหลบพายุและมาอยู่อาศัย

เพราะต่างถูกพายุไต้ฝุ่นนั้นพัดพังไปหมดแล้ว

ต่างพันกันจนเป็นเกลียวแน่นแกะไม่ออกจึงต้องอยู่อาศัยกินนอนร่วมกันในลักษณะนี้ตลอดไป

อาสาสมัครที่เข้ามาช่วยเหลือเมืองหลังจากที่ถูกไต้ฝุ่นพัดพัง กลับกลายเป็นต้องคำสาปก้นหอยมรณะไปเสียได้

ตอนนายกล่องต๊ะกะใจ

นักเรียนหนุ่มผู้หลงรักคิริเอะ ชอบแก้งให้คิริเอะต๊กกะใจ จึงมีฉายานายกล่องต๊กกะใจ

แม้ตายก็ยังไม่ลืมหน้าที่มาหลอกหลอนให้ต๊กกะใจได้ งานนี้เดือดร้อนชูอิจิทุกที

รวมเรื่องคลังสยองขวัญลงหลุม

มีกี่เล่มจำไม่ได้รู้แต่ว่าอ่านทุกวันซ้ำไปซ้ำมามีครบทุกเล่ม

งานของ อ.จุนจิ อิโตะ ที่โดนใจเรื่องอื่นๆ คลังสยองขวัญลงหลุม

 

 

             ลูกโป่งหัวมนุษย์

                หลังจากการฆ่าตัวตายสยองของดาราชื่อดัง ได้เกิดปรากฏการณ์ประหลาด เมื่อวิญญาณรูปหัวมนุษย์ขนาดใหญ่ที่มีหน้าตาเหมือนกับเราทุกคนได้โผล่ออกมาในเมืองแบบไม่ทันตั้งตัว และเป้าหมายของมันคือการจับเจ้าของหน้าเหล่านั้นแขวนคอซะ

                สำหรับเรื่องลูกโป่งหัวมนุษย์นี้ ที่จัดเป็นอันดับหนึ่งก็เพราะ "ความเขย่าขวัญ" ล้วนๆ กับความคิดสร้างสรรค์ที่แสนจะบรรเจิดจนขนลุก ด้วยการเอาลูกโป่งและใบหน้ามามิกซ์เข้าด้วยกัน แต่โดยเนื้อแท้แห่งความน่าสะพรึงที่สุดก็คือใบหน้าของลูกโป่งที่ไล่ล่าเรานั่นคือใบหน้าของตัวเราเอง! บางทีสิ่งที่น่ากลัวที่สุดของมนุษย์เราก็คือตัวของเราเองก็เป็นได้

  

 

            ตรอกอาถรรพ์

                ตรอกเล็กๆ ที่ถูกปิดตายที่เก็บงำไว้ซึ่งปริศนาฆาตกรรม เหล่าวิญญาณยังคงวนเวียนอยู่ ณ จุดๆ นั้น รอวันที่จะส่งผลกรรมกลับคืนไปยังฆาตกรคนนั้น

                สำหรับเรื่องตรอกอาถรรพ์นี้ เป็นความประทับใจส่วนตัวเนื่องด้วยผู้เขียนเองมีประสบการณ์ตรงเกี่ยวกับเรื่องตรอกซอกซอยในหมู่บ้านร้างแห่งหนึ่งที่ชวนให้คิดจินตนาการไปเรื่อยเปื่อยอย่างมาก ซึ่งตรงกับเรื่องราวของตรอกอาถรรพ์ที่ซ่อนความลับดำมืดของคนบางคนเอาไว้ บางทีความอยากรู้อยากเห็นของเราอาจจะไม่ส่งผลดีเสมอไปก็ได้..

 

 

 

                ชายหนุ่มที่สี่แยก (รักที่ทรมานของคนตาย)

                ณ เมืองแห่งหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยหมอกปกคลุม ซึ่งโด่งดังเรื่องการขอคำทำนายรักจากผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาตรงหัวมุม โศกนาถกรรมที่เกิดขึ้นจากคำทำนาย ก่อกำเนิดเป็นปีศาจร้ายในรูปของชายหนุ่มชุดดำที่วนเวียนคอยให้คำทำนายร้ายๆ แก่ผู้อื่น 

ชายหนุ่มชุดดำปริศนาคนนี้เป็นใคร? ต้องการอะไรจากเมืองนี้กันแน่?

               เรื่องนี้เป็นมินิซีรีย์เรื่องยาวที่จัดเป็นผลงานคลาสสิคเรื่องหนึ่ง จุดเด่นของรักที่ทรมาณของคนตาย ก็คือการเล่นกับประเด็นเรื่องความเปราะบางในจิตใจของมนุษย์ ที่บางครั้งบางคราวมนุษย์เราจะต้องเผชิญกับเหตุการณ์อันเลวร้ายในชีวิต แทนที่จะไปปรึกษาคนใกล้ตัวที่ห่วงใย แต่กลับไปเชื่อในคำพูดของใครก็ไม่รู้ที่บังเอิญเจอกัน เพียงเพราะเชื่อในตำนานเรื่องคำทำนายที่สี่แยก เรื่องนี้มีครบรสทั้งความสั่นประสาท ความรัก ความใส่ใจ และความห่วงใยซึ่งกันและกันของมนุษย์ บทสรุปของเรื่องชายหนุ่มชุดดำที่สี่แยกนี้ยังจัดได้ว่าเป็นการสรุปเรื่องที่ลงตัวที่สุดในผลงานทั้งหมดของจุนจิ อิโตะ

 

               ถ้ำรูปคนปริศนา

                หลังจากเหตุแผ่นดินไหวที่เชิงเขา ผู้คนต่างก็ตื่นตะลึงกับการค้นพบถ้ำประหลาดรูปร่างคล้ายมนุษย์ ที่ถูกดินเชิงเขาถล่มทับมาเป็นเวลานาน เหตุการณ์ประหลาดเริ่มดำเนินไปเมื่อเหล่าผู้คนต่างก็ทยอยกันเดินทางมาเพื่อที่จะเข้าไปในถ้ำรูปร่างมนุษย์เหล่านี้ ถ้ำเหล่านี้นั้นถูกสร้างไว้เพื่ออะไรกันแน่?

                ที่มืดและที่แคบ ต่างก็เป็นศัตรูคู่ความกลัวของมนุษย์มาเนิ่นนาน บางทีการลงโทษที่ร้ายกาจที่สุดของมนุษย์ก็คือการถูกขังอยู่ในที่แคบๆ ไร้ซึ่งแสงสว่างเพียงแค่นั้นก็สามารถทำลายจิตใจของมนุษย์ได้แล้ว แต่เรื่องราวในถ้ำปริศนานี้นอกจากจะทำลายจิตใจของผู้ที่เข้าไปในถ้ำแล้ว ยังได้ทำลาย "ความเป็นมนุษย์"ลงไปให้ย่อยยับอีกด้วย จัดเป็นผลงานเรื่องสั้นสุดสยองที่ประทับใจและน่าขนลุกเมื่อนึกถึงชะตากรรมของผู้ที่หลงเข้าไปในถ้ำได้เสมอๆ

 

                ทหารหนีทัพ

 

                เรื่องสั้นที่จุนจิ อิโตะ สื่อออกมาได้อย่างน่าสะพรึง เรื่องราวของทหารญี่ปุ่นคนหนึ่ง ที่หนีทัพมาพึ่งพิงครอบครัวของเพื่อน ทุกๆ วันเขาต้องหลบอยู่ในโกดังเล็กๆ ของบ้าน เฝ้าหวาดกลัวทหารตรวจสอบคนหนีทัพจะมาบุกค้น เขาต้องเผชิญกับโศกนาถกรรมและความแค้นที่เกิดขึ้นในบ้านหลังนี้

               ความรัก ความเศร้า และสงคราม สิ่งเหล่านี้ทำให้มนุษย์เจ็บปวดเป็นที่สุด โดยเฉพาะความรักที่เกิดขึ้นในระหว่างสงคราม ความเศร้าที่เกิดจากการสูญเสียผู้เป็นที่รัก ก่อให้เกิดการแก้แค้นที่ไม่จบไม่สิ้น นี่คือเรื่องราวสุดสะพรึงที่แม้ว่าจะไม่คงความ "แหวะ" อย่างผลงานก่อนๆ แต่ก็สามารถทำให้ผมขนลุกได้ตั้งแต่หัวจดเท้าเมื่ออ่านจบ..

"นี่มันศีรษะของฉันนะ..."

" ของฉันยะ..."

" ของฉันต่างหาก...."

อาาาาาา.... กล้ามเนื้อที่สวยงามของฉัน

สวยคนเดวไม่พอ ต้องให้น้องสาวตนนั้นสวยด้วยกล้ามเนื้อ

หากอาบน้ำโดยไม่ระวังตัว  อาจมีใครซุกซ่อนอยู่ใต้ท่อทิ้งน้ำแล้วลากคุนลงไปเสพสมกับมันก็ได้ ระวังให้ดีอย่าปิดฝาท่อเวลาอาบน้ำ

เรื่องเล่าจอมปลอมกับผลหยาดโลหิตของผีดูดเลือด

นี่คงเป็นรูปแบบใหม่ในการกินเลือดมนุษย์ แทนที่จะดูดสดๆ จากร่างกาย สู้เอามาเพาะเป็นสวน แล้วกินเป็นผลจะง่ายซะกว่า

กลับด้าน ชายหนุ่มที่มีร่างกายอีกคนในอีกด้าน ไม่มีอวัยวะภายใน

ร่างกายด้านในที่แอบหลงรักหญิงสาวจนเทอต้องเผชิญชะตากรรมอันแปลกประหลาด ถูกดูดเข้าไปในอีกร่างแล้วเทอจะเป้นอย่างไร?

โฮชิคิริ (ชื่อนี้รึเปล่า) มีปัญหากับความสูงของตัวเอง และนี่คือผลของความริษยาเพื่อนซี้ที่ริอาจสูง เพอเฟคว่าตน

จึงฆ่ารัดคอเพื่อนฝังไว้ในสวนหลังบ้าน "ทำไมคอของนายถึงยาวอย่างนี้"  "ก็เพราะนายรัดคอฉันไงล่ะ หึ หึ หึ"

เรื่องนี้อธิบายลำบากมาก เพราะมันโคตะระประหลาดสุดๆ เมืองประหลาด ผู้คนสวมใส่หน้ากาก การแอบดูของพวกตาสัปปะรด ฯลฯ บอกได้แต่ว่า เธอคนนั้นจะต้องรีบหนีออกไปจากเมืองนี้ให้เร็วที่สุด

ชอบตอนนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆ 

เด็กนักเรียนที่เข้ามาใหม่ ทำไมเขาถึงช่างเป็นนักสำรวจและค้นพบเรื่องราวประหลาดที่อยุ่ใกล้ตัวได้ถึงเพียงนี้

และนี่คือหนึ่งในผลงานการค้นพบของเขา "ดอกไม้ลูกกะตา" ใครจะไปรู้ได้ว่า มันขึ้นอยู่หลังสวนโรงเรียนใกล้ๆ ตรงนี้นี่เอง

ตอนวิญญาณพยาบาท  เพื่อนคู่แค้นที่สาบแช่งซึ่งกันและกัน กลับฆ่าตัวตายไปทั้งคู่ในวันเวลาเดียวกัน

จึงกลายมาเป็นวิญญาณหลอกหลอนตามหาอดีตคู่แค้นที่บ้านของครอบครัวนั้น ซึ่งต่างคนต่างไม่รู้่ว่าอริตนนั้นได้ตายไปแล้ว

ระวังให้ดีหากใครย้ายมาอยู่ข้างห้องใหม่ๆ อาจเป็นคุนป้าแบบนี้ที่พยายามไต่ราวตากเสื้อย่องเข้ามาหาชายหนุ่มแบบคุนก็ได้

พีุ่สาวถูกฆ่าหั่นคอ ใครกันแน่ที่เป็นฆาตกร

        

   (ซ้าย) ผลงานจาก "ก้นหอยมรณะ" (ขวา) ผลงานจากรวมเรื่องสั้น ตอน "คำสาปวัตถุโบราณ"

(ซ้าย) ผลงานจากเรื่องสั้น "ไทม์แคปซูล" (ขวา) ผลงานจากรวมเรื่องสั้น ตอน "มรดกตกทอด"

 

              จุดเด่นของ อ.จุจิ อิโตะ ก็คือ การเลือกที่จะหยิบเอาบางสิ่งบางอย่างที่เราเห็นกันจนชินตาในชีวิตประจำวันมาใช้เป็นวัตถุดิบในการสร้างผลงานได้อย่างน่าทึ่ง อย่างเรื่องก้นหอยมรณะ, ลูกโป่งแขวนคอ, ไอศกรีมมนุษย์, ตรอกอาถรรพ์, เสาเอก ฯลฯ ซึ่งบางเรื่องต้องยอมซูฮกให้แกเลยว่า "คิดมาได้" และนั่นก็เป็นจุดหนึ่งที่ทำให้ผลงานของ อ. มีความน่าสนใจว่าคราวนี้แกจะหยิบเอาอะไรมาสร้างความสยองให้กับเราได้อีก

 

                นอกจากการนำเอาสิ่งรอบตัวมาสร้างความสยดสยองและความแหวะแก่เราแล้ว ผลงานของจุนจิ อิโตะ ก็ยังนำเสนอเรื่องราวของผู้คนที่มีความแปลกประหลาดจนไม่น่าจะเรียกว่าเป็นมนุษย์ และเรื่องของวิญญาณที่มีบ้างประปรายแต่ก็น่าสยองไม่แพ้กัน

(ซ้าย) ผลงานจากเรื่องสั้น ตอน "คนขายไอศกรีม" (ขวา) ผลงานจากรวมเรื่องสั้น ตอน "ผู้คนที่สาปสูญ"

  (ซ้าย) ผลงานจากเรื่องสั้น ตอน "บ่อนรก" (ขวา) ผลงานจากรวมเรื่องสั้น ตอน "ฝัน"

                อีกเรื่องที่น่าพูดถึงก็คือ ขอบเขตของการสร้างเรื่องราวของ อ. แกค่อนข้างจะชอบวางโครงเรื่องเอาไว้ในแนวใหญ่ การดำเนินเรื่องมักจะเริ่มจากเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นมาในสเกลใหญ่ อย่างที่เห็นได้ชัดก็เรื่องปลามรณะ ที่อยู่ดีๆ ปลาในทะเลก็มีขาแปลกประหลาดวิ่งขึ้นมาไล่งับคนบนบก, ปรากฏการณ์อาถรรพ์ก้นหอยที่เปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นหอยทากไปทั้งเมือง, ปรากฏการณ์ประหลาดที่อยู่ดีๆ ก็มีลูกโป่งหัวมนุษย์มาไล่ล่าแขวนคอคนทั่วประเทศ หรือดาวนรกที่กลืนกินดาวดวงอื่นๆในจักรวาล ฯลฯ  จะเห็นได้ว่าแต่ละเรื่องราวของ อ. นั้นมักจะชอบสร้างเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวงกว้างเสมอๆ ซึ่งแน่นอนว่าหากคนวาด "มือไม่ถึง" ที่จะเล่นเรื่องที่มีเสกลใหญ่แบบนี้ ย่อมไม่เป็นผลดีต่อตัวงานแน่นอน (ยังไม่นับรวมถึงการสร้างความสยอง ซึ่งยากกว่าเป็นสองเท่า) แต่ อ. จุนจิ แกก็สามารถสร้างมันขึ้นมาได้ เป็น Junji Ito's World อย่างงดงาม

 

                สำหรับตัวผมแล้วโลกของจุนจิ อิโตะ ช่างเป็นอะไรที่สร้างความเพลินเพลินแบบน่าสะพรึงได้อย่างไม่น่าเชื่อ ด้วยความหลากหลายทางความคิดสร้างสรรค์ที่มีรสชาติผิดแปลก แต่ก็สดใหม่ต่างกับการ์ตูนหรือหนังสยองขวัญในปัจจุบันที่มีลักษณะเหมือนๆกันจนเรียกได้ว่าซ้ำซาก (Stereotype) ซึ่งผลงานของ อ.จุนจิ อิโตะ เองก็ได้แสดงให้เห็นถึงมิติอีกด้านหนึ่งของความสยองขวัญได้เป็นอย่างดี และเป็นผลงานที่น่าสนใจจนน่าหยิบเอามาทำเป็นภาพยนตร์

 

ข้อมูลเสริม

- แม้ว่างานบางเรื่องนั้นถึงภาพจะชวนอ้วก แต่ก็อดฮาไปกับความคิดหลุดโลกของ อ. แกไม่ได้ 

ทำให้บางเรื่องไม่น่าสยองเท่าไหร่ ออกแนวตลกร้ายมากกว่า

- ตัวละครส่วนใหญ่ในโลกของจุนจิ อิโตะ มักจะเป็นตัวละครที่ "จิตแข็ง" สามารถเผชิญหน้าความแปลกประหลาดได้อย่างไม่ค่อยสะทกสะท้าน (ซึ่งถ้าเป็นเราไปอยู่ในสถานการณ์นั้นคงกัดลิ้นตายไปนานแล้ว)

http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/03/A5277813/A5277813.html

- ขอบคุณ คุณ รส Vanila Wonder สำหรับภาพดุ๊กดิ๊กสุดน่ารักทุกภาพ

http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/08/A5697832/A5697832.html

http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/04/A5326382/A5326382.html

และทุกคนที่โพสรูปให้ผมดูดมาจากสองกระทู้นี้ครับ